Hoe nader ik tot God?

Aan ds. Den Ouden. Ik ben nu 35 jaar, getrouwd en vier kinderen. Ik voel dat ik nog niet kan sterven. Toch weet ik dat het zo nodig is om de Heere te kennen. Als ik in de kerk ben wordt het Evangelie en de zaligheid zo voor me neer gelegd. Ook begrijp ik verstandelijk wat er gezegd en bedoeld wordt, maar hoe kan ik er toch deel aan krijgen? Het doet me niets. De dringendste preek, een sterfgeval, het lezen van de Bijbel, het laat me hoe dan ook koud. Ik vind het zelf moeilijk om behoorlijk te bidden. Hoe nader ik tot de Heere? Hoe kan ik Zijn woord onderzoeken? Soms twijfel ik zelf wel eens of God er echt is. Als je zo denkt kun je dan nog wel in de hemel komen?

Om met het laatste te beginnen; De Heere heeft gezegd: Wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Als God harde en ongevoelige zondaren als Manasse en vele anderen heeft gered, kan het ook voor u. Anderzijds moeten we aan de mogelijkheid niet genoeg hebben. Het is noodzakelijk persoonlijk behouden te worden. Wat u schrijft is ernstig genoeg.  Weliswaar bent u niet helemaal ongevoelig. Anders zou u deze vraag niet stellen. Iemand schreef ooit: Hardheid voelen is zachtheid. Kennelijk spreekt uw geweten nog wel. Maar het moet wel verder komen. En wat nog rest aan een sprekend geweten kan in de loop van de tijd nog minder worden; zeker als we er verder niets mee doen. Dan wordt die stem steeds zwakker.

Mijn advies is om toch vooral expliciet met geestelijke dingen bezig te zijn. We kunnen ons onbehaaglijk voelen, en het er bij laten. We zijn echter mensen met verstandelijke vermogens. We kunnen er voor kiezen om een avond achter te computer te zitten, of om een goed boek te lezen. We kunnen er voor kiezen om wel serieus tijd vrij te maken om iets goeds te horen, of om de tijd maar al meer tussen onze vingers door te laten glippen. Het is werkelijk nodig vandaag nog een vast besluit te maken, en het dodige en vadsige vlees te weerstaan. Maak ernstig werk om met de dingen van Gods koninkrijk bezig te zijn, maak er bewust tijd voor vrij, en schud welbewust de traagheid af.

In de tweede plaats: Besef dat er niets te verdienen valt. Besef dat het Gods genade alleen is als we behouden worden en dat de Heere die genade op geen enkele manier iets verplicht is. Velen beginnen soms met enige ijver God te zoeken, maar laten het weer zitten als Hij niet direct antwoord. Hij is echter niet verplicht te antwoorden, hoewel Hij wel beloofd heeft dat wie zoekt zal vinden. Hij doet dat echter ook op Zijn eigen tijd. Wat is het daarom nodig in biddend opzien te volharden.

In de derde plaats is het goed om met mensen omgang te zoeken die ook met deze dingen bezig zijn. Vaak maakt de één de ander gaande.

Een boek wat mij zelf destijds getroffen heeft is het boek van Jozef Alleine: Betrouwbare Gids naar de hemel. Het is niet lang geleden in hertaalde versie verschenen. Uw toestand is enerzijds echt niet hopeloos. U hoeft niet verloren te gaan. Dat hangt niet als een onafwendbare doem boven uw hoofd. Voor alle kwalen van uw hart is medicijn in Christus. Maar Hij wil wel dat we er ernstig naar zoeken. Als ik uw geval goed begrijp, geloof ik dat het weinig uitstel meer kan lijden, en dat het nodig is de zaak nu radicaal en beslist ter hand te nemen. Bij pastorale bezoeken merk ik dat mensen van rond de veertig jaar zich steeds meer bij de stand van zaken in hun leven beginnen neer te leggen. Dan nog bekeerd te worden is bij God wel mogelijk, maar menselijkerwijs gesproken hoort het tot de uitzonderingen. De Heere beware u voor verder uitstel en geve het om niet eerder gerust te zijn, dan wanneer u Hem gevonden hebt.

Hartelijke groeten,
Ds. N. den Ouden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. N. den Ouden

• Geboortedatum:
  25-10-1969
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Leerbroek
• Status:
  Inactief

125 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven