Rok voor een man
Ds. D. Breure | Geen reacties | 09-08-2007| 00:00
Vraag
Ik lees regelmatig reacties over het dragen van een lange broek voor meisjes en vrouwen. Maar hoe staat dit in relatie met het dragen van een rok voor een man? In de Bijbel lezen we dat Jozef een veelvervige rok kreeg van vader Jacob. En ook de Heere Jezus droeg een rok. Je ziet het ook onder de imams en moslims, die ook rokken of jurken dragen. Eerlijk gezegd is een meisje met lange broek meer beschermd en eerbaarder gekleed dan de balletrokjes die ook in de kerken in sluipen.
ADVERTORIAL
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Voor ik op deze vraag inga, wil ik wel graag een tegenvraag stellen. Heb je de Heere lief? Ken je Zijn Zoon als je persoonlijke Borg en Zaligmaker? Dat doe ik vooral daarom omdat we anders heel lang kunnen denken en redeneren over de grenzen van wat wel en niet mag, terwijl we aan het hart van de zaak voorbij zouden gaan. Bovendien heeft een nakomen van de uiterlijke geboden, hoe strikt ook, geen enkele waarde als het niet vanuit de liefde is. Van harte hoop ik daarom dat de vraag voortkomt uit een verlangen om de Heere in Zijn Zoon te dienen. En dan strekt die dienst zich uit over alle terreinen van het leven. Dus ook over onze kleding (maar ook over onze omgang met geld bijv.).
Dan staat de vraag in een groter kader van de man-vrouw verhouding in de Bijbel. Het onderscheid tussen man en vrouw loopt van begin tot eind als een rode draad door de Schrift. Centrale teksten zijn Efeze 5:22 ev, 2 Corinthe 11:1 ev, 1 Timotheus 2:9 ev. Hierin wordt steeds terugverwezen naar Genesis 1-3 over de orde bij de schepping en de zondeval. Hieruit blijkt dat dit onderscheid man-vrouw niet gebaseerd is op de cultuur van die dagen en ook niet vervallen is met het Nieuwe Testament. Dit in onderscheid van bepalingen in het Oude Testament die te maken hebben met het onderscheid tussen Israël en de volken. Zoals het niet mogen dragen van kleren met twee verschillende soorten stof of het niet mogen bezaaien van land met twee soorten zaad, en het onderscheid rein/onreine dieren. Die bepalingen hingen samen met het onderscheid tussen Israël en de volken of met de offerdienst. Die zijn dan ook vervuld in Christus (zie bijv. Handelingen 10). Maar de man-vrouw bepalingen waren er al eerder ( in de schepping) en blijven dan ook het hele NT door van kracht. Dan gaat het om de lijn dat de man het hoofd is (dat houdt in regeren, beschermen, vertegenwoordigen en leren) en de vrouw het lichaam.
Wat is er dan op tegen om dit onderscheid ook tot uiting te laten komen in haardracht en kleding? Haardracht, zie 1 Corinthe 11:14-15. Kleding: zie Deuteronomium 22:5. Het is waar dat het woord voor “kleed” meer omvat: "gereedschap, toebehoren" staat er eigenlijk, maar dat omvat dan zeker ook kleding. In onze Nederlandse cultuur is dan vanouds geweest: man-broek en vrouw-rok/jurk. De aanleiding om dat gelijk te schakelen kwam voort uit de beweging van emancipatie/feminisme. Dat geeft aan dat we daar beter niet aan mee kunnen doen. Het is toch mooi om juist ook in kleding het onderscheid te laten blijken. Welke geest zit erachter als iemand zich hieraan wil onttrekken? Wat kun je er op tegen hebben om dit Bijbels onderscheid (ook) hierin te laten blijken? Natuurlijk speelt er meer mee met name de zedigheid. Bij bepaalde bezigheden zoals paardrijden, klimmen, enz. zou ik meisjes niet in een rok mee laten doen. Maar het gaat over de hoofdlijn.
Het vervelende is dat het in onze kerkelijke maatschappij een beetje een sjibboleth is geworden tussen reformatorisch en niet-reformatorisch. Dat hangt vaak ook weer samen met een verschil in geloofsbeleving en belijdenis/accentuering van bepaalde kernen van belijden. De praktijk lijkt te zijn dat belijdenis van erfzonde, uitverkiezing, wedergeboorte afgezwakt wordt in de kringen van hen die het ook met kleding onderscheid niet zo strikt willen nemen. Of zou het toch meer met Schriftvisie te maken hebben dan we soms voor waar willen houden en is het toch meer één geheel? Als onze kinderen in kleding zouden gaan veranderen zou ik vrezen dat ook op andere punten er verandering plaats zou gaan vinden of al plaats gevonden zou hebben innerlijk.
Reden temeer om als meisje dat in de weg van de Bijbel zich wil kleden, onderscheiden van mannen en jongens, ook in andere opzichten naar het Woord te leven. Bijv. m.b.t. geldbesteding, rook- en eetgedrag. Zodat ons leven één geheel is naar het Woord van God. Uit liefde om zo dicht mogelijk bij Zijn inzettingen te leven. En als 'men' ernaar vraagt vanuit die liefde te spreken en te verwijzen naar het Woord, naar de Heere en naar Zijn dienst en genade. Mooi toch, als er zo een gelegenheid tot gesprek/getuigenis ontstaat?
Veel wijsheid en vrijmoedigheid daarin gewenst!
Ds. D. Breure
Dan staat de vraag in een groter kader van de man-vrouw verhouding in de Bijbel. Het onderscheid tussen man en vrouw loopt van begin tot eind als een rode draad door de Schrift. Centrale teksten zijn Efeze 5:22 ev, 2 Corinthe 11:1 ev, 1 Timotheus 2:9 ev. Hierin wordt steeds terugverwezen naar Genesis 1-3 over de orde bij de schepping en de zondeval. Hieruit blijkt dat dit onderscheid man-vrouw niet gebaseerd is op de cultuur van die dagen en ook niet vervallen is met het Nieuwe Testament. Dit in onderscheid van bepalingen in het Oude Testament die te maken hebben met het onderscheid tussen Israël en de volken. Zoals het niet mogen dragen van kleren met twee verschillende soorten stof of het niet mogen bezaaien van land met twee soorten zaad, en het onderscheid rein/onreine dieren. Die bepalingen hingen samen met het onderscheid tussen Israël en de volken of met de offerdienst. Die zijn dan ook vervuld in Christus (zie bijv. Handelingen 10). Maar de man-vrouw bepalingen waren er al eerder ( in de schepping) en blijven dan ook het hele NT door van kracht. Dan gaat het om de lijn dat de man het hoofd is (dat houdt in regeren, beschermen, vertegenwoordigen en leren) en de vrouw het lichaam.
Wat is er dan op tegen om dit onderscheid ook tot uiting te laten komen in haardracht en kleding? Haardracht, zie 1 Corinthe 11:14-15. Kleding: zie Deuteronomium 22:5. Het is waar dat het woord voor “kleed” meer omvat: "gereedschap, toebehoren" staat er eigenlijk, maar dat omvat dan zeker ook kleding. In onze Nederlandse cultuur is dan vanouds geweest: man-broek en vrouw-rok/jurk. De aanleiding om dat gelijk te schakelen kwam voort uit de beweging van emancipatie/feminisme. Dat geeft aan dat we daar beter niet aan mee kunnen doen. Het is toch mooi om juist ook in kleding het onderscheid te laten blijken. Welke geest zit erachter als iemand zich hieraan wil onttrekken? Wat kun je er op tegen hebben om dit Bijbels onderscheid (ook) hierin te laten blijken? Natuurlijk speelt er meer mee met name de zedigheid. Bij bepaalde bezigheden zoals paardrijden, klimmen, enz. zou ik meisjes niet in een rok mee laten doen. Maar het gaat over de hoofdlijn.
Het vervelende is dat het in onze kerkelijke maatschappij een beetje een sjibboleth is geworden tussen reformatorisch en niet-reformatorisch. Dat hangt vaak ook weer samen met een verschil in geloofsbeleving en belijdenis/accentuering van bepaalde kernen van belijden. De praktijk lijkt te zijn dat belijdenis van erfzonde, uitverkiezing, wedergeboorte afgezwakt wordt in de kringen van hen die het ook met kleding onderscheid niet zo strikt willen nemen. Of zou het toch meer met Schriftvisie te maken hebben dan we soms voor waar willen houden en is het toch meer één geheel? Als onze kinderen in kleding zouden gaan veranderen zou ik vrezen dat ook op andere punten er verandering plaats zou gaan vinden of al plaats gevonden zou hebben innerlijk.
Reden temeer om als meisje dat in de weg van de Bijbel zich wil kleden, onderscheiden van mannen en jongens, ook in andere opzichten naar het Woord te leven. Bijv. m.b.t. geldbesteding, rook- en eetgedrag. Zodat ons leven één geheel is naar het Woord van God. Uit liefde om zo dicht mogelijk bij Zijn inzettingen te leven. En als 'men' ernaar vraagt vanuit die liefde te spreken en te verwijzen naar het Woord, naar de Heere en naar Zijn dienst en genade. Mooi toch, als er zo een gelegenheid tot gesprek/getuigenis ontstaat?
Veel wijsheid en vrijmoedigheid daarin gewenst!
Ds. D. Breure
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D. Breure
- Geboortedatum:30-08-1962
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Kockengen
- Status:Actief
59 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
