(...) Zelf heb ik genoeg aan God en stel ik de vrijheid die je hebt in God erg o...

Als ik de vragen zo eens doorlees valt het mij op dat het zo veel gaat over wat nu mag en wat nu niet mag, maar zo weinig (dit is dus alleen mijn gevoel) over Gods zuivere liefde en de vrijheid die je hebt in Jezus. Zelf heb ik genoeg aan God en stel ik de vrijheid die je hebt in God erg op prijs. Eigenlijk tellen al die vormen en regeltjes helemaal niet voor mij. Ben ik oppervlakkig?

Heel fijn dat je weten mag dat je in de vrijheid van de kinderen van God staat. Dat is genade dat je dat ontvangen hebt. Gelukkig ben je niet de enige, maar door de eeuwen heen is dat al een schare die niemand tellen kan. En er worden er elke dag nog toegebracht. De engelen in de hemel zijn met elk nieuw kind van God blij (Lk.15:7 en 9).

Met elkaar vorm je een gemeenschap, een gemeente van mensen die allemaal hun eigen geschiedenis, verhaal hebben. Hoe ga je met die verschillen van afkomst, ontwikkeling, ras, levensbeschouwing e.d. om? Die verschillen vragen om een eigen aanpak, zodat er een echte geestelijke gemeenschap ontstaat.
 
Die diversiteit zorgt ervoor dat er vooral op ethisch gebied (wat mag wel of wat mag niet) verschillende invullingen gemaakt worden over: hoe besteden we ons geld? Welke keuze maken we op het gebied van media? De invulling van de zondag; de omgang met elkaar op weg naar het huwelijk? Maar ook op het terrein van de beleving van het geloof; ieder mens spreekt toch vanuit een bepaalde achtergrond. Daarom is het goed dat er een dialoog ontstaat en dat er gekeken wordt wat er verbindt en wat er scheiding geeft. De liefde tot God geeft je ootmoed en dan acht je de ander belangrijker dan jezelf. Als dat meer in de praktijk gebracht zou worden, dan zag het er in de kerken en tussen de kerkmensen anders uit!
Lees in dit verband Heidelbergse Catechismus zondag 21 vraag en antwoord 55 : De gemeenschap der heiligen! Je hebt elkaar nodig. Denk ook aan de viering van het Heilig Avondmaal: de gemeenschap met God door het geloof en met elkaar!
 
Drs. I. A. Kole