(...) Ik bid om een bekeerde vriend omdat ik weet dat ik anders alleen nog maar ...

Ds. W. Pieters | Geen reacties | 15-05-2007| 00:00

Beste dominee Pieters. Ooit heb ik bij u een uitspraak gelezen waar ik van harte achtersta. Te weten: "geen verkering voor bekering". Zoals gezegd wil ik daar van harte achterstaan. Ik heb daarbij echter wel een vraag. Ik bid om een bekeerde vriend omdat ik weet dat ik anders alleen nog maar goddelozer zal leven en alsnog aan mijn levensdoel voorbij zal gaan. Maar, mag ik dat wel doen? Of moet ik daar zo passief in zijn dat ik (en ik bedoel het eerbiedig) maar heb te aanvaarden wie er op mijn weg geplaatst zou worden (bekeerd of wereldgelijkvormig). Of is het sowieso niet nodig hierom te bidden als je nog steeds onbekeerd bent?

Je mag bidden, zo belijden wij met de Heidelbergse Catechismus in vraag en antwoord 117 en 118, om alles wat je geestelijk en lichamelijk nodig hebt. Wát dat is, weet God onfeilbaar. Wij menen het soms ook te weten, maar kunnen ons daarin vergissen. Daarom is het zaak om hartelijk tevreden te zijn met Gods gave óók als Hij niet geeft van wat jij vraagt of het ánders geeft dan zoals jij vraagt.

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

264 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven