(...) Waarom spreekt God/zou God spreken op een voor onze begrippen zo'n tegenst...

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 08-05-2007| 00:00

Ik heb een prangende vraag. Het lijkt wel alsof God Zich anders openbaart dan ik altijd gedacht had. Zelf ben ik lid van de Gereformeerde Gemeenten. Onlangs las ik een citaat afkomstig van een ambtbekleder uit de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (1953), voor wie ik veel hoogachting heb en van wie ik zeker geloof dat hij een geroepen dienstknecht is. In dat citaat stond dat hij tijdens de scheuring van de Heere een tekst heeft gekregen, waarmee de Heere hem duidelijk maakte dat hij niet mocht blijven in de “zondige” (een beetje twijfelend of ik het zo goed interpreteer zet ik het tussen aanhalingstekens) Ger. Gem. Ik ben ervan overtuigd dat hij iemand is die zeer nauwgezet leeft en ook niet over één nacht ijs gaat. Toch is duidelijk te zien dat de Heere ook vandaag de dag nog bemoeienissen wil hebben met de Gereformeerde Gemeente; ook zijn er predikanten die wel de vrijmoedigheid (en ook de opdracht) hebben gekregen om in de Gereformeerde Gemeenten te blijven en daar ook tot rijke zegen zijn geweest. De persoon in kwestie heeft, in de overtuiging dat de Gereformeerde Gemeenten in bepaalde opzichten dwaalde zich niet altijd even vriendelijk over de Ger. Gem. uitgelaten. Waarom spreekt God/zou God spreken op een voor onze begrippen zo'n tegenstrijdige wijze (zowel ten gunste als ten kwade van de Ger. Gem.)? Persoonlijk geloof ik dat de Heere in beide kerkverbanden Zijn volk heeft.

Een ander geval wat bij mij veel vragen oproept, zijn de wonderbaarlijke genezingen die enkele maanden geleden hebben plaatsgevonden tijdens diensten van Jan Zijlstra. De vrouw die tijdens een van de diensten genezen werd, wilde God de eer geven van de genezing. Het lijkt erop dat er ook daadwerkelijk een wonder is gebeurd. Artsen hebben dat bevestigd. De mevrouw die aan haar been werd ‘geholpen’ kon voor het eerst sinds jaren weer haar schoen aantrekken. Om God de eer te geven werden geboortekaartjes gedrukt, werd er een dankdienst georganiseerd, werd de rolstoel in de boom gehangen en dergelijke. Als ik over zulke gebedsgenezingen hoor, weet ik er niet goed raad mee. Ik heb me altijd afgekeerd van het voor mijn gevoel oppervlakkige neonevangelische geloof, waarbij meer Halleluja geroepen wordt, dan dat er sprake is van schulddoorleving (gegeneraliseerd beeld, geef ik toe). Ook de reacties die op evangelische sites over deze wonderen geplaatst zijn (“wauw”, “cool”, “vet” en dergelijke) staan mij tegen. Ik weet niet of het Bijbels is als mensen uitzinnig van blijdschap zijn. De levenswijze (vrijheid, blijheid, om het nogmaals heel cru, maar wel duidelijk te zeggen) is niet de levenswijze zoals wij die gewend zijn. Tussen twee haakjes: ik doorzie aan de andere kant het gevaar van een dode orthodoxie wel degelijk.

Uiteraard geloof ik dat God Zijn genade ruim kan uitdelen en dat Hij niet aan de gereformeerde gezindte gebonden is, al heeft Hij Zich er wel aan willen verbinden. Ook denk ik soms dat het misschien ook helemaal niet bijbels is om te veronderstellen dat de gereformeerde gezindte een streepje voor heeft, maar aan de andere kant heb ik het altijd als rijke zegen van God gezien dat Hij heeft willen zorgen voor het ontstaan van een gereformeerde gezindte. Als je uit deze gevallen de conclusie zou moet trekken dat God breder werkt dan alleen in de gereformeerde gezindte, hoe ver moet je dan gaan? Moet ik dan evangelisch worden, omdat bij Jan Zijlstra genezingswonderen gebeuren die in de gereformeerde gezindte niet gebeuren, althans niet zo spectaculair? Maakt het dan nog wat uit waar je voor staat (op grond van Gods Woord: calvinist, contraremonstrant ed.)? Zal dan uiteindelijk blijken dat zowel de remonstrant als de contraremonstrant zalig wordt? Nogmaals, hoe ver moet je gaan? Werkt God dan ook in evangelischen (wellicht)? Werkt God dan ook in remonstranten? Werkt God dan ook in katholieken, werkt God dan ook in moslims en boeddhisten (dat wil er bij mij niet in)? Werkt God dan in -vrijwel- alle mensen (ook dit kan ik niet accepteren)? Hoe ver reikt Gods genade dan? Hoe kun je zeker weten of iets uit God is, ja of nee? Ik de Bijbel staat dat je de geesten moet beproeven. Hoe doe je dat? U zegt vast: “de Bijbel is het criterium”. Maar als twee of meer partijen met heel verschillende visies zich allen op de Bijbel beroepen, wat dan? Waarom laat God het toe dat er zoveel verwarring ontstaat? Waarom zendt Hij geen engel uit de Hemel om orde op zaken te stellen? Hij is toch bij machte om alle mensen hier op aarde te doen geloven dat hij de enige Weg, de enige Waarheid en het enige Leven is? Kan Johannes 4 vers 21 opheldering geven? Hoe meer ik er over nadenk, hoe moeilijker ik het allemaal ga vinden. Ik voel me zo machteloos. Ik dacht altijd dat ik iets stellig kon weten omdat Gods Geest in je hart getuigt. Maar nu lijkt het wel of Gods openbaringen met elkaar in tegenspraak kunnen zijn. Op een gegeven moment weet ik er echt geen raad meer mee. Zou u mij een antwoord willen geven?

Beste vraagsteller,

Neem me niet kwalijk: maar je hebt niet één, maar diver heel  verschillende vragen gesteld. Ik doe mijn best om ze beantwoorden.

Vraag: Ik heb een prangende vraag. Het lijkt wel alsof God Zich anders openbaart dan ik altijd gedacht had.

Antwoord: Het kan heel gelukkig zijn als een mensenkind dat ontdekt. Het is soms het begin van een volkomen ander leven. Graag wil ik met je de brief doornemen die voor me ligt.

Vraag: Zelf ben ik lid van de Gereformeerde Gemeenten. Onlangs las ik een citaat afkomstig van een ambtbekleder uit de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (1953), voor wie ik veel hoogachting heb en van wie ik zeker geloof dat hij een geroepen dienstknecht is. In dat
citaat stond dat hij tijdens de scheuring van de Heere een tekst heeft gekregen, waarmee de Heere hem duidelijk maakte dat hij niet mocht blijven in de “zondige” (een beetje twijfelend of ik het zo goed interpreteer zet ik het tussen aanhalingstekens) Ger. Gem. Ik ben ervan overtuigd dat hij iemand is die zeer nauwgezet leeft en ook niet over één nacht ijs gaat. Toch is duidelijk te zien dat de Heere ook vandaag de dag nog bemoeienissen will hebben met de Gereformeerde Gemeente; ook zijn er predikanten die wel de vrijmoedigheid (en ook de opdracht) hebben gekregen om in de Gereformeerde Gemeenten te blijven en daar ook tot rijke zegen zijn geweest.

Antwoord: Ons past geen oordeel over roeping of kindschap van God, dat stel ik direct voorop. Alleen even dit: De Bijbel openbaart ons duidelijk dat we ons hierin ook heel sterk kunnen vergissen. Wat denk je van Paulus in Handelingen 8:1: „Een welgevallen in de dood van Stefanus“! We zouden direct denken dat is nou duidelijk geen kind van God... Jawel dus: Een uitverkoren vat om het Evangelie te prediken aan de heidenen. Of wat denk je van Saul in 1 Samuel 10:10? De Geest van God vaardig over hem... Door Samuel in opdracht van God gezalfd. Alles in orde! Maar... NEE DUS, verworpen.

Vraag: De persoon in kwestie heeft, in de overtuiging dat de Gereformeerde Gemeenten in bepaalde opzichten dwaalde zich niet altijd even vriendelijk over de Ger. Gem. uitgelaten. Waarom spreekt God/zou God spreken op een voor onze begrippen zo’n tegenstrijdige wijze (zowel ten gunste als ten kwade van de Ger. Gem.)?

Antwoord: Ik heb 1953 mee gemaakt als jongen van 15 jaar. De verschrikkelijke aantijgingen over en weer waren vreselijk, diepingrijpend, grievend en eigenlijk onvergeeflijk in ieder geval een dienstknecht des Heeren onwaardig. Foei! En van beide kanten in de naam van God! Vreselijk was die tijd. En het verschilpunt had altijd al bestaan binnen onze kerken: de vraag over het adres waaraan de prediking gericht was en is. Ger. Gem. zei: „Welmenend algemeen aanbod van genade“. Ger. Gem in Ned. helde meer naar: „Alleen gericht aan de uitverkorenen“. Vreselijk dat dit niet uitgepraat kon worden in de sfeer van de liefde, maar dat het met bittere haatwoorden en scheldpredikaties moest. Ik wil daar nu niet verder op ingaan. Je kunt hier genoeg over lezen.Was er tegenstrijdigheid in Gods spreken? Nee, maar tegenstrijdigheid in menselijke uitspraken door middel van willekeurig gebruik van Gods Woord. Gebruik van Gods Woord om “mijn” mening kracht bij te zetten. En nog sterker in die tijd: Gebruik van Gods Woord om die ander nog dieper te kunnen treffen en nog dieper te kunnen krenken door hem als een ketter neer te zetten. Het ging er natuurlijk ook om, om nog meer mensen achter “mijn” idee te krijgen. Welke groep wordt het sterkst?

Vraag: Persoonlijk geloof ik dat de Heere in beide kerkverbanden Zijn volk heeft.

Antwoord: Ik ben hiervan overtuigd!! Net zo goed als ik vast geloof dat de Heere Zijn kinderen in allerlei kerken heeft. Geen enkele kerk is volmaakt. Geen enkele kerk is zaligmakend. Laat je door een kerkelijke strijd van meer dan 50 jaar geleden niet in de war brengen, maar zoek de Heere met je hele hart! Zoek Hem te kennen met je hart, zonder daarbij een haat tegen een ander op te bouwen. De Heere wil dat namelijk beslist niet. Hij wil dat Zijn kinderen één zijn (maar niet ten koste van alles!!).

Vraag: Een ander geval wat bij mij veel vragen oproept, zijn de wonderbaarlijke genezingen die enkele maanden geleden hebben plaatsgevonden tijdens diensten van Jan Zijlstra. De vrouw die tijdens een van de diensten genezen werd, wilde God de eer geven van de genezing. Het lijkt erop dat er ook daadwerkelijk een wonder is gebeurd. Artsen hebben dat bevestigd. De mevrouw die aan haar been werd ‘geholpen’ kon voor het eerst sinds jaren weer haar schoen aantrekken.

Antwoord: “Het lijkt erop“ zeg jij, “dat er ook daadwerkelijk een wonder is gebeurd“.  Het antwoord zet je er zelf al bij: Artsen hebben het bevestigd. Dat doen ze niet zo graag hoor! Maar ze moesten het wel bevestigen. Vind je dit iets bijzonders, iets ongeloofwaardigs? Waar blijf je dan met de Bijbel en allerlei kerkelijke dogma’s die daarop gegrond zijn. Ook bij ons in de Ger. Gem. Denk slechts aan enkele dingen: God is ALMACHTIG... Nu niet meer? God is een God van wonderen... Nu niet meer? God is onveranderlijk... Wel als het genezing betreft? Lieve vraagsteller, ik weet niet hoe oud je bent, wat je opvoeding geweest is, waar je naar de kerk gegaan bent... maar één ding weet ik van je: Je hebt te weinig positieve kennis van onze God, van de God van de Bijbel, van de Vader van onze Heere Jezus Christus. We zouden helemaal niet verbaasd mogen zijn als we een wonder van God zien gebeuren. Hij is de God van wonderen, nu, vroeger en morgen. Onveranderlijk. Dankt de Heere daarvoor. Wij hebben in ons leven verschillende wonderen van de Heere ervaren. Ik zal die hier niet allemaal neerschrijven, dan moet je maar eens contact met ons opnemen. Deze wonderen betroffen genezing, het leven van één van onze kinderen, bewaring tijdens ons werk in Peru... maar ook wonderen van genade.

Vraag: Om God de eer te geven werden geboortekaartjes gedrukt, werd er een dankdienst georganiseerd, werd de rolstoel in de boom gehangen en dergelijke. Als ik over zulke gebedsgenezingen hoor, weet ik er niet goed raad mee.

Antwoord: Hier kan ik ook niks mee voor mezelf, maar ik kan me wel indenken dat je na zoveel jaar ziek te zijn geweest en dan ineens genezen.... dat je dan een beetje uitzinnig bent. Denk aan Zacharias in Lucas 1:64 en aan de verschillende wonderen die de Heere Jezus verrichtte, hoe de mensen er op reageerden. Hierin spelen karakter en omgeving, etcetera een grote rol. Ik persoonlijk zou het anders gedaan hebben. Maar zegt dat iets over het wonder dat gebeurd is? Ik meen van niet. Het is de reactie van een bepaald persoon.

Vraag: Ik heb me altijd afgekeerd van het voor mijn gevoel oppervlakkige neonevangelische geloof, waarbij meer Halleluja geroepen wordt, dan dat er sprake is van schulddoorleving (gegeneraliseerd beeld, geef ik toe). Ook de reacties die op evangelische sites over deze wonderen geplaatst zijn (“wauw”, “cool”, “vet” en dergelijke) staan mij tegen. Ik weet niet of het Bijbels is als mensen uitzinnig van blijdschap zijn.

Antwoord: Ik begrijp je helemaal! Wel voor 200 procent! Maar dit heeft ook weer niets met het wonder van God te maken. Hierbij gaat het over de geloofsbeleving  van iemand die in een andere kerk is opgegroeid dan ik. Ik ben zelf opgegroeid met de opvatting dat er alleen in “onze“ kerk maar kinderen van God waren en andere kerken die waren allemaal verkeerd... Maar weet je, daar trekt God Zich niets van aan. Hij gaat Zijn weg. En al schrijft dan een dominee over de god (ZONDER HOOFDLETTER) van Zijlstra, en over zijn God (MET HOOFDLETTER)... denk steeds weer aan één ding. Onze God is die God die geen “aanzien van een persoon“ kent. Hij denkt niet over goede en slechte mensen, of over betere en nog een beetje beteren. “Allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid van God“, Romeinen 3:9-20. Ik denk dat het Bijbels is als mensen „uitzinnig“ zijn van blijdschap. Ik denk dat blijdschap je buiten je zinnen kan brengen. Zodat je dingen doet die niet zinnig zijn (want dat betekent het woord uitzinnig). Dingen die je misschien niet zou doen als je er eerst eens heel goed over nagedacht zou hebben. De vorm van deze „uitzinnigheid“ zal bij ieder anders zijn. Ik hoorde eens van iemand die leerde in de gevangenis (door zijn schuld in de gevangenis) God kennen en Jezus als zijn Zaligmaker. Hij zei: “Toen ik mijn zonden zag heb ik gejankt als een hond, en met mijn hoofd tegen de muur gebeukt. Dat was bij hem. Ik heb dit nooit van een ander gehoord.

Vraag: De levenswijze vrijheid, blijheid, om het nogmaals heel cru, maar wel duidelijk te zeggen) is niet de levenswijze zoals wij die gewend zijn. Tussen twee haakjes: ik doorzie aan de andere kant het gevaar van een dode orthodoxie wel degelijk.

Antwoord: Mag ik het heel voorzichtig en toch cru zeggen: Ergens zit in onze belevingswereld een beetje het idee dat God blij is als we zwaarmoedig doen (ik overdrijf nu wel een beetje, maar toch is het zo). Toen iemand in de keuken een overhanddoek zag hangen met de tekst: “Begin elke dag met een zonnige lach“. Was de reactie: “Doe weg dat ding, Jezus heeft nooit gelachen...“ Paulus had een andere opstelling: Fill. 4:4: “Verblijdt u in den Heere te allen tijd; wederom zeg ik: Verblijdt u.”Gepaste blijdschap is een zegen van de Heere.

Vraag: Uiteraard geloof ik dat God Zijn genade ruim kan uitdelen en dat Hij niet aan de gereformeerde gezindte gebonden is, al heeft Hij Zich er wel aan willen verbinden.
 
Antwoord: Ik denk dat het beter is om te zeggen dat God in het verleden rijkelijk gewerkt heeft in de gereformeerde gezindte, dan dat we zeggen dat Hij zich verbonden heeft aan deze gezindte. Hij heeft Zich ook zeer sterkt betoond in de Baptistenkerken (Spurgeon, Bunyan, Henry, etc.).

Vraag: Ook denk ik soms dat het misschien ook helemaal niet bijbels is om te veronderstellen dat de gereformeerde gezindte een streepje voor heeft, maar aan de andere kant heb ik het altijd als rijke zegen van God gezien dat Hij heeft willen zorgen voor het ontstaan van een gereformeerde gezindte.

Antwoord: Je hebt gelijk: Niemand heeft een streepje voor! En het is ook waar dat God Zelf de ger. gezindte deed ontstaan. Hij heeft mannen verwekt als een Luther, Calvijn en vele anderen en heeft hen gebruikt om het evangelie weer helder tevoorschijn te brengen. Maar de gedachte, die vroeger vaak gekoesterd werd, “dat de gereformeerde gezindte nu in de plaats was van Israël”, is een geheel verkeerde gedachte.

Vraag: Als je uit deze gevallen de conclusie zou moeten trekken dat God breder werkt dan alleen in de gereformeerde gezindte, hoe ver moet je dan gaan?
 
Antwoord: Heel ver! God is vrij! Hij is soeverein. Hij werkt ook soeverein. Niet verbonden, noch verplicht aan enig kerkverband, maar wel door middel van Zijn Woord.

Antwoord: Moet ik dan evangelisch worden, omdat bij Jan Zijlstra genezingswonderen gebeuren die in de gereformeerde gezindte niet gebeuren, althans niet zo spectaculair?

Antwoord: Het grote probleem voor velen in onze dagen. Het punt  “verhuizen van kerk” is niet een eerste punt. Als we in een kerk wonderen zien gebeuren, mag ik me daarin verblijden. Het volgende punt is: “Waarom gebeurd het bij ons niet? Welk tekort is er in mijn gemeente? Waar schuilt onze fout?” We zouden veel meer in liefde naar elkaar moeten kijken en dan van elkaar moeten leren, en er “zijn” op die plaats waar je geboren bent of waarheen de Heere God je geleid heeft.
 
Vraag: Maakt het dan nog wat uit waar je voor staat (op grond van Gods Woord: calvinist, contraremonstrant ed.)? Zal dan uiteindelijk blijken dat zowel de remonstrant als de contraremonstrant zalig wordt?

Antwoord: Het maakt niets uit en het maakt alles uit! Vreemd? Het maakt niets uit van welke gezindte je bent. Je kunt niet zalig worden omdat je gereformeerd bent. Deze fout is in de geschiedenis veel gemaakt. De joden dachten het te halen door hun jood-zijn. De pausen stonden op hun strepen en dachten dat het te bereiken was door rooms-katholiek te zijn. En heel veel gereformeerden denken dat het gereformeerd-zijn hen de zaligheid zal verschaffen. Je  hoort bijvoorbeeld zeggen: “Hij is, of was, goed gereformeerd.” Het zal je niet baten! Mattheus 7:21-23: “Niet iedereen, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!” Dat zegt Jezus Zelf. En in vers 24-27 zegt Hij dan: “Iedereen dan, die deze Mijn woorden hoort en dezelve doet, dien zal Ik vergelijken bij een voorzichtig man, die zijn huis op een steenrots gebouwd heeft. En er is slagregen nedergevallen, en de waterstromen zijn gekomen, en de winden hebben gewaaid, en zijn tegen hetzelve huis aangevallen, en het is niet gevallen, want het was op de steenrots gegrond. En iedereen, die deze Mijn woorden hoort en dezelve niet doet, die zal bij een dwazen man vergeleken worden, die zijn huis op het zand gebouwd heeft; En de slagregen is nedergevallen, en de waterstromen zijn gekomen, en de winden hebben gewaaid, en zijn tegen hetzelve huis aangeslagen, en het is gevallen, en zijn val was groot.” Het gaat er niet om waar we bij gehoord hebben, maar of we naar Gods Woord geluisterd hebben. Of we ons bekeerd hebben, of we tot Jezus gekomen zijn. Of we opnieuw geboren zijn.

Vraag: Nogmaals, hoe ver moet je gaan? Werkt God dan ook in evangelischen(wellicht)?

Antwoord: Ja!

Vraag: Werkt God dan ook in remonstranten?

Antwoord: Ja!

Vraag: Werkt God dan ook in katholieken, werkt God dan ook in moslims en boeddhisten (dat wil er bij mij niet in)?

Antwoord: En toch doet God het, ook al heb jij moeite om het te geloven! We horen en lezen van wonderen van geloof en bekering, wereldwijd.

Vraag: Werkt God dan in -vrijwel- alle mensen (ook dit kan ik niet accepteren)?

Antwoord: Hij werkt zelfs ook in heidenen, maar dit wil niet zeggen dat alle mensen zalig worden. Dat is alleen voor degenen die door wedergeboorte deel krijgen aan Christus en in Hem worden ingeënt. Weet dat het Jezus liefste werk is zondaren te redden en te zaligen! Daar kwam Hij voor. En wij mogen Hem daarin geen beperkende voorschriften opleggen. Al blijft dan ook staan, dat het Gods meest normale weg is om mensen tot bekering te brengen door middel van de prediking van het Woord. Daarom draagt Hij de gemeente op om het evangelie de wereld in te dragen. Als wij daarin in gebreke blijven, gaat God Zijn eigen weg, gaat Hij toch door. Hij voleindigt Zijn plan. Desnoods zonder de inzet van Zijn gemeente. Het grote wonder is dat God een “opzoekend“ God is! De prediking van het Evangelie is het middel in Zijn handen om Zijn plan uit te voeren: “een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont“. Deze prediking vindt plaats binnen ger. gezindte, binnen evangelische gemeenten en binnen nog zoveel andere “gezindten“. In de ene groep is de prediking wat meer helder en klaar dan in de andere. Wij staan als mensen aansprakelijk voor onze daden. Het is niet de vraag bij welke kerk of gezindte we behoorden, maar of we ingeplant zijn in Jezus. Het is de vraag of we als een arme zondaar tot Jezus gevlucht zijn om door Hem gezaligd te worden. Velen denken dat ze zalig worden door te strijden voor hun geloofsopvatting, voor hun gezindte. Maar het zal blijken een misvatting te zijn. “Ken je Jezus?“, dat is de enige vraag. Wie is Jezus voor jou?

Vraag: Hoe ver reikt Gods genade dan?

Antwoord: Wereldwijd zover het Evangelie gepredikt wordt en zelfs soms op heel speciale wijze door dromen of iets anders in gebieden waar geen prediking van het Evangelie is.

Vraag: Hoe kun je zeker weten of iets uit God is, ja of nee? In de Bijbel staat dat je de geesten moet beproeven. Hoe doe je dat? U zegt vast: “de Bijbel is het criterium”. Maar als twee of meer partijen met heel verschillende visies zich allen op de Bijbel beroepen, wat dan?

Antwoord: Ik denk dat je hier weer een ander punt aan de orde stelt. Heel kort even daarover. Inderdaad is de Bijbel het criterium. Maar sekten beroepen zich ook op de Bijbel. Het gaat er niet alleen om of mensen de Bijbel handhaven, maar hoe is hun levensuiting, wat is hun fundament. Zeggen zij amen op de drie grote frasen: Alleen door het geloof, alleen door het Woord, alleen uit genade. Wie daar vierkant voor valt is voor de Heiland “Zijn broeder of zuster“. Marcus 3:35: „Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder“. Verander dit niet in: “Wie Gereformeerd is, is Mijn broeder...“

Vraag: Waarom laat God het toe dat er zoveel verwarring ontstaat? Waarom zendt Hij geen engel uit de Hemel om orde op zaken te stellen? Hij is toch bij machte om alle mensen hier op aarde te doen geloven dat hij de enige Weg, de enige Waarheid en het enige Leven is?

Antwoord: Nog sterker dan een engel... Hij heeft Zijn Zoon gezonden opdat een ieder die gelooft niet verderve maar eeuwig leven heeft. 

Vraag: Kan Johannes 4 vers 21 opheldering geven? Hoe meer ik er over nadenk, hoe moeilijker ik het allemaal ga vinden. Ik voel me zo machteloos.

Antwoord: Laat je niet leiden door deze gedachten maar ga tot je Heiland, Jezus. Vertel Hem alles open en eerlijk. Neem geen blad voor je mond, spreek vrijuit tot Hem. Belijdt je zonden, vraag vergeving, vraag om liefde voor je naaste en accepteer de soevereiniteit van God.

Vraag: Ik dacht altijd dat ik iets stellig kon weten omdat Gods Geest in je hart getuigt.

Antwoord: Dat is waar! Vraag daar ook om! Maar maak niet de fout dat je God wilt binden aan jouw denkwijze of aan een kerkelijk stelsel.

Vraag: Maar nu lijkt het wel of Gods openbaringen met elkaar in tegenspraak kunnen zijn. Op een gegeven moment weet ik er echt geen raad meer mee. Zou u mij een antwoord willen geven?

Antwoord: Lieve broeder of zuster, ik hoop dat ik een steentje mag bijdragen door even te gaan zitten voor je vragen. Ik hoop ook dat ik je een duwtje in de rug mag geven om je met hart en ziel over te geven aan die genadige en barmhartige God die zondaren  aanneemt en ze zaligheid schenkt om JEZUS wil. En niet om enige andere rede. Blijf waar je bent, onderzoek Gods Woord. Geef je er aan over. Val niet in de strik waar velen rondom ons heen al in gevallen zijn: “Zelfgenoegzaamheid, tevreden zijn met mijn kerk“, zonder zelf Jezus te kennen. Het gaat niet om evangelist Zijlstra of om dominee X. Het gaat om “inplanting in Jezus, de Ware Wijnstok“!!! Onderzoek het Woord, voor jezelf en geef het door aan je naaste en wees zo tot een lichtend licht. Helaas zijn velen alleen “gereformeerd“, maar verspreiden geen licht. Ze smeulen maar een beetje.

Hartelijke groeten en veel wijsheid van God toegewenst.

Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Waddinxveen - Peru.

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven