In de Ger. Gem. hebben ze toch landelijk een uitspraak die TV bezit verbiedt? Ho...

In de Ger. Gem. hebben ze toch landelijk een uitspraak die TV bezit verbiedt? Hoe kan het dan dat uit een enquete van het RD blijkt dat één op de vijf huishoudens van de Ger. Gem. een TV heeft?

Verschillende keren( in 1953, 1959 en 1962) is er tijdens de zittingen van de synode van de Gereformeerde Gemeenten gesproken over bezit en gebruik van de televisie. Het gebruik van de TV moet ten strengste worden veroordeeld en de kerkenraden worden opgeroepen om tegen het gebruik van de TV met kracht op te treden, zonodig met toepassing van censuur.

In de praktijk blijkt dat er heel verschillend met deze richtlijn in de plaatselijke kerkelijke gemeente wordt omgegaan. Er zijn gemeenten waar de kinderen niet gedoopt worden als er TV is; in andere gemeenten worden de kinderen wel gedoopt, maar wordt er bij het doopbezoek tegen het bezit van de TV gewaarschuwd, want het kind kan er niets aandoen dat er een TV is. Er zijn ook gemeenten die belijdende leden van het Heilig Avondmaal afhouden omdat er TV is. Tijdens het huisbezoek wordt er ook wel over de media gesproken, als de TV  zichtbaar aanwezig is. De besluiten worden wel beaamd, maar de toepassing daarvan in de praktijk is heel verschillend.

Verder leert de praktijk dat er in gezinnen wel TV kan zijn, maar je ziet het toestel niet (deuren van de TV-kast zijn gesloten!). Kerkenraden zitten ook met een praktisch probleem. De TV is niet aanwezig, maar wel internet (wel/niet gefilterd). De TV uitzendingen kunnen dan via internet bekeken worden. Maar internet biedt veel meer mogelijkheden en hoe houd je dat in de hand.

De verwarring vraagt om de broodnodige mediaopvoeding door de ouders, ondersteund door de school en de kerkenraad. Ik ben heel blij dat de Jeugdbond van de GG veel toerustingsbijeenkomsten geeft over mediagebruik op gemeenteavonden en catechisatieavonden. Het gaat niet alleen meer over de TV, maar bezinning op al de digitale mogelijkheden. Denk alleen maar aan je mobiel!

Belangrijk blijft dat we zelf wel verantwoordelijk blijven en dat we daar op aangesproken worden! Ten diepste spreekt de Heere God ons daarop aan: brengen al die zaken je dichter bij Mij, of dien je daardoor twee heren? Met dat laatste neemt de Heere geen genoegen, want Hij zegt dringend: Geef Mij je hart!  Ik ben een jaloers God! Ik heb recht op je!

Drs. I. A. Kole