Ik vind het erg moeilijk om een beslissing te nemen als ik weet dat mijn ouders ...
Ds. J. Prins | Geen reacties | 27-02-2007| 00:00
Vraag
Ik vind het erg moeilijk om een beslissing te nemen als ik weet dat mijn ouders die beslissing zelf niet zouden nemen. Ik ben echter zelf een volwassen persoon. Bang dat ik mijn ouders teleurstel misschien of verdriet doe. Concreet voorbeeld: om tot een ander kerkverband over te gaan dan waar mijn ouders lid van zijn en waar ik ook ben opgegroeid. Daar vind ik ook veel liefde en betrokkenheid, maar ik voel me in een andere kerkelijke gemeente beter thuis. En met dat thuis-voelen bedoel ik dat psychisch de preken beter voor mij zijn. In mijn eigen kerkverband is er steeds weer die onzekerheid hoe er zondags gepreekt gaat worden en dat is een grote emotionele belasting voor mij. Hoe moet ik hier mee omgaan? Mijn moeder zegt over dat andere kerkverband: Die mensen worden bedrogen. Of: Je hoort er dit of dat niet. Hoe moet ik verder?
Antwoord
Beste vragensteller,
Het is voor mij lastig om deze vraag, duidelijk toegespitst op jouw situatie, te beantwoorden! Vanuit je brief kan ik niet voldoende opmaken hoe de situatie is. Maar je schrijft dat je volwassen bent. In die zin ook volwassen om “zelfstandig” beslissingen te nemen. Het is een groot voorrecht dat we een beslissing mogen nemen voor Gods Aangezicht! Met het gebed: “Heere, wat wilt U dat ik doen zal”. De Heere belooft ook antwoord te geven. “Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn”. De Heere antwoordt vaak door Zijn Woord. Als we dat lezen of horen. En Hij antwoordt soms door “deuren in ons leven te openen of juist deuren dicht te laten” of in gesprekken met kinderen van Hem. Die ons wijzen op dingen die we zelf niet zagen. Waarbij een goede verstandhouding met je ouders zeker heel belangrijk is. Als een open gesprek mogelijk is, kun je daarin eerlijk je motieven naar voren brengen. Je mag de Heere ook bidden om Zijn leiding bij dat gesprek en om openingen in het gesprek. Heb je er al eens over gesproken met je dominee of ouderling? Je mag er eventueel ook met mij verder over doorspreken!
Concreet nu, over het eventueel overgaan naar een ander kerkverband. Vraag je zelf eerlijk af wat je motieven daarvoor zijn. En ga ook eens na of in dat andere kerkverband het Woord ook voluit aan het woord komt. Is er een duidelijke boodschap van zonde en genade! Wordt er een rijke Christus verkondigt voor een arme zondaar! Komen de pastorale geloofsvragen aan de orde. Hoor je er het werk van God de Vader en God de Zoon en God de Heilige Geest? Dat hoeft en kan natuurlijk niet in iedere preek aan de orde te komen. Dar ligt aan de tekst. Maar kijk of dat over het geheel genomen wel zo is!
En vergeet ook niet dat het in ieder kerkverband wat is! Op aarde zal het nooit volmaakt in de kerk zijn. Heerlijk is het als we door het geloof in de Heere Jezus een levend lid mogen zijn, van Zijn grote wereldwijde Kerk!
Het kan zeker een grote nood in je leven geven, wanneer je iedere week met “angst en beven” in de kerk zit. Terwijl je door Gods genade oprecht verlangt naar het Levende Brood Christus. Ik weet niet hoe lang je al met deze vraag bezig bent, maar weet wel dat een overgang naar een andere gemeente, een hele grote stap is. Soms kan het niet anders en wijst de Heere dat ook duidelijk aan. Maar laat je vooral leiden door Zijn Woord en Geest. En niet door je gevoel. Gevoelens spelen zeker een rol! Maar de veiligste weg is die van het Woord.
Veel sterkte en Gods Geest en zegen toegebeden, ik leef en bid met je mee.
Met vriendelijke groet,
Ds. J. Prins
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Prins
- Geboortedatum:04-10-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Ederveen
- Status:Inactief
