Tentoonstelling 'Bodies, the exhibition'

Ik volg de opleiding (mbo) voor verpleegkunde. Nu staat er een excursie gepland naar de tentoonstelling van ”Bodies” in Amsterdam. Is het als christen verantwoord om daar na toe te gaan? Het zijn namelijk lijken die gebruikt worden voor wetenschap en ze zijn daar tentoongesteld zodat je de inhoud van je lichaam kan zien en zelf een hart voelen. Zelf vind ik dat nogal mensonterend, al zegt men dat dat niet zo is. Hebben jullie een advies over of ik hier wel of niet naar toe kan en mag gaan?

Vraag: kun je als christen vanuit je beroep (verpleegkundige) naar de tentoonstelling “Bodies, the exhibition” gaan? Is het bijwonen van een sectie ook niet zoiets dergelijks? Graag uw antwoord. Op mijn werk willen er veel collega's heen gaan.

In eerste instantie lijkt me deze vraag meer bestemd voor een arts. Dan gaat het vooral over de medische kant en dat lijkt me ook voor de hand te liggen voor iemand die een mbo-opleiding verpleegkunde volgt. Je moet je er dan op instellen dat je, om je medische kennis te vergroten, in aanraking komt met “dode lichamen”. (Ik kies liever voor dit woord i.p.v. lijken). Een excursie naar de tentoonstelling “bodies” is dan een vrij normale gang van zaken. Zeker als je bedenkt dat de lichamen afkomstig zijn van personen die hebben bepaald dat hun lichaam ter beschikking moet worden gesteld aan de wetenschap. Medische studenten op de universiteit doen soortgelijke ervaringen op. Maar de vraagsteller ervaart aan dit hele gebeuren ook een ethische kant. De vraag luidt immers, of het als christen verantwoord is hier naar toe te gaan?! 

Ik zou het niet op kunnen brengen. Ook de vraagsteller vindt het bezoek aan deze expositie “nogal mensonterend.” Wie erheen gaat, zal er toch niet onderuit kunnen dat er een behoorlijk brok sensatie om de hoek komt kijken. En dat zal al reden genoeg moeten zijn om je hier verre van te houden. Het menselijk lichaam is immers door God Zelf op een zorgvuldige manier in het Paradijs tot stand gekomen, geschapen mag je wel zeggen en dan past het ons niet om er op een dusdanige manier mee om te gaan. Hij sprak immers: Laten Wij mensen maken naar ons beeld. Deze inleiding over Gods zelfberaad (voor het eerst!) legt de nadruk op het bijzondere dat nu geschapen wordt, de mens. Het beeld van God geeft de bijzondere positie van de mens aan en is de toerusting om -als onderkoning van God- de opgedragen taak te kunnen vervullen: het beheer over de aarde en de dieren. In de loop van het boek Genesis blijkt uitvoeriger wat dat menszijn inhoudt: God spreekt met de mens, de mens dient en aanbidt Hem. De mens heeft gedachten, kan nadenken over verleden, heden en toekomst en kan daarover spreken.

Dat voorrecht om gemaakt te zijn naar het beeld van God is niet beperkt gebleven tot de eerste mensen en is ook niet helemaal verloren gegaan door de zondeval in hoofdstuk 3. Daarom zou ik alleen naar deze tentoonstelling gaan (als die nog loopt tenminste!) in het verband van deze opleiding en als de vraagsteller bereid is het mensonterend aspect ervan voor lief te nemen.

Ds. H. van Oostende, past. bijstand