Bekommerd en missend volk

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 10-01-2007| 00:00

Ik heb een vraag ten aanzien van de zekerheid van het geloof. Ik mag weten dat ik achter de dood het leven heb gevonden in Christus. Ik mag en kan over het grote Godswonder spreken, de bewuste vergeving en afwassing van de zonde dit is geschied met een onuitsprekelijke rust en vrede die alle verstand te boven gaat. Ik heb mogen buigen onder het heerlijke recht van God. Dit is ook altijd mijn dagelijkse gebed geworden: Heere als U afstand moet doen van Uw heilig recht gaat dan maar aan mij voorbij.

Maar ik zit onder een prediking waar wordt gesproken over een "bekommerd en missend volk" en verder komt het vaak nooit. Hierdoor val ik vaak terug in het harde ongeloof. Moet ik dan altijd twijfelen aan Gods eigen werk? Paulus mocht toch ook weten een eigendom van Christus te zijn? Dat hij gekocht is met het dierbare bloed des lams. Daarnaast wist hij ook van zichzelf dat hij enkel vlees was. Dit getuigt hij immers in Romeinen 7: “Maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit deze lichaam des doods.” Was hij hier een missend mens en een bekommerd mens? Dat kan niet het geval zijn. Hij sluit de Romeinen brief af: “Ik dank God, door Jezus Christus onzen Heere.” Hij bleef het eigendom van Christus, ook toen hij zei ik ben vleselijk, verkocht onder zonde.

We worden in deze tijd al zalig gesproken als we alles missen en als we maar bekommerd zijn. Dit is natuurlijk wel een belangrijk werk dat hoort bij het stuk van de ellende. Maar de Catechismus gaat verder dan dit ene stuk: er moet een tweede en derde stuk volgen om getroost te kunnen leven en sterven. Hoe kijkt u hier tegenaan op grond van Gods Woord?

Lieve broeder of zuster, wat een wonder als je dat neer kunt schrijven: ”Ik mag weten dat ik achter de dood het leven heb gevonden in Christus. Ik mag en kan over het grote Godswonder spreken, de bewuste vergeving en afwassing van de zonde”. Maar wat is het dan een achteruitgang in de genade als je opnieuw “bekommerd en missend” moet (of wilt) worden. De rijkdom die je opsomt in het begin van je vraag is de grootste rijkdom die op aarde te verwerven is. Langs de weg van Gods recht naar de rust van Gods vrede in je ziel.

Ik begrijp natuurlijk heel goed wat je bedoelt als je het over die bepaalde prediking hebt. In deze prediking ligt een heel groot gevaar: Je creëert op die manier een “driewegendoctrine”. Een “driewegenleer” en zelfs een “driewegenkerk”. De Heere wilt dat niet. Hij wil een rechte prediking van “twee wegen”.  Gods Woord is hier duidelijk in. Bijvoorbeeld in Jesaja 3:10 en 11: “Zegt den rechtvaardige, dat het hem wel gaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten. Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan, want de vergelding zijner handen zal hem geschieden”. Ook in het Nieuwe Testament horen we diezelfde prediking, ik noem bijv. 1 Petrus 2:2,3: “En, als nieuwgeborene kinderkens, zijt zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij door dezelve moogt opwassen, Indien gij anders gesmaakt hebt, dat de Heere goedertieren is.”

Het bekommerd en missend van ziel zijn is een zielstoestand in de tijd dat de Heere door de werking van de Heilige Geest, onze ogen opent voor de werkelijkheid van ons bestaan: “Zondaar tegen God, geen hoop voor de toekomst. Is er nog redding voor mij?” Juist onze reformatorische vaderen zijn zo helder geweest in deze dingen. Wij hebben dat heel duidelijk ervaren toen we in Tilburg werkten als evangelistenechtpaar. Zowel mijn vrouw als ik liepen er telkens weer tegenaan dat mensen heel trouw waren in hun (RK) kerk. Maar zekerheid hadden ze nooit. De heel serieuze mensen liepen daar helemaal op stuk. “O had ik toch maar zekerheid!!” Maar het was er niet. De Bijbel leert ons een heel andere weg. Het is een wonder van Gods genade dat dit in de Reformatie weer tevoorschijn kwam. We mogen door het geloof vast verzekerd zijn van ons eeuwig behoud...  als we ingeënt zijn in Christus, de ware Wijnstok.

Helaas hebben velen dat niet. Veel mensen zijn heel trouw aan de kerk. Kunnen op zijn tijd ook wel heel ernstig praten over de preek, of over de dominee die het goed of slecht gedaan heeft. Over een hoed op naar de kerk, over het ritmisch zingen, over... over... Maar als je dan ineens vraagt: “Kent u Jezus?” Dan valt de wagen helemaal stil. “Ik zou het niet durven zeggen”. Of , “ik heb wel eens een oog buiten mezelf mogen slaan”. Of: “ik jaag er naar...”. Maar dan houdt het ook meestal op. De vreugdekreet van Job: “Ik weet, mijn Verlosser leeft!!”, die hoor je dan niet.

Je memoreert zelf Paulus met zijn gevleugelde woorden die zo vaak verkeerd gebruikt worden: Romeinen 7: “Maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit dit lichaam des doods.” Hier moet je niet stoppen, dat is niet het einde van Paulus geloofskreet. Hij uit hier geen geloofsklaagzang maar een geloofsjubel!! “Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere. Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest”.

Hij is geen zogenaamde “bekommerde in de genade”. Nee hij is een “verzekerde in de genade”. Maar verzekerd in Christus. Zichzelf heeft hij leren kennen als een zondaar. Blijvend! Verstrikt er in, telkens weer! Maar daar gaat hij niet bij zitten piekeren en klagen en eindeloos erover praten met anderen. Nee, hij gaat er mee naar de Heere. Hij eindigt ermee bij het kruis op Golgotha. En daar moet onze prediking vandaag, anno 2007, ook eindigen. Bij Christus. Die zijn leven gaf en vandaar uit mee ook het leven geeft. (Het moet dan wel waar zijn, natuurlijk! Veel mensen “denken” dat zij die zekerheid bezitten, maar zij missen de overgang van dood naar levend.)

In onze wereld van  onzekerheden en vertwijfelingen  is slechts één echte zekerheid: Als ik opnieuw geboren ben, ben ik van Christus. Onvervreemdbaar eigendom van Hem. Noch mijn zonden, noch mijn omgeving, noch de satan kunnen mij uitrukken uit die heerlijke genadestaat. Ik sta vast op en in mijn fundament: Jezus Christus de gekruiste. Het is op grond van de Bijbel heel duidelijk dat z.g. “bekommerden”niet gesterkt moeten worden in hun zielsgesteldheid, maar zij moeten naar Jezus geleid worden. Er moet aan hen gepredikt worden om van zichzelf af te zien. Bekommerd zijn is niet hetzelfde als “Gered zijn”. Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet. Hebreeën 11:1.

Bekommerdheid die gewerkt is door Gods Geest (en niet door traditiegeloof) is een hoge zielsgesteldheid, maar is niet het hoogtepunt van het geloof. Ik denk aan Hosea (Hos 13:13). Vooral dit gedeelte: “hij is een onwijs kind; want anders zou hij geen tijd in de kindergeboorte blijven staan”. Wij mogen doorsteken naar het volle heil dat in Jezus is. Ja hoor; dat kunnen we zelf niet maar dan zeg ik het Paulus na: “Ik jaag er naar... of ik het ook grijpen mocht”. Daarom is het zo nodig dat de prediking volwassen en overeenkomstig Gods Woord is. Bekommerden moet de weg naar Jezus gewezen worden. Steeds maar weer, om er voor te waken dat zij in hun “bekommerdheid” gaan rusten en berusten. Wie in Jezus is ingeplant moet verder geleid en onderwezen  worden opdat het pilaren in de gemeente van Christus worden.

Heel terecht haal je in je vraag de Catechismus er ook nog bij (al is dat niet boven, maar alleen onder Gods Woord te gebruiken). Onze vaderen hadden een geloofsleer in drie stukken: 1. Kennis van de ellende (en bekommerdheid erover). 2. Zoeken naar een weg tot behoud (Jezus alleen als de weg). 3. Een leven vanuit de dankbaarheid om de redding die God gaf. Het derde punt kreeg bij hen altijd heel nadrukkelijk aandacht.

Sorry dat het een beetje lang geworden is, maar ik zie zoveel mensen hierover tobben en er op stuk lopen. Het hoeft niet! De Bijbel (het Woord van Goed) is helder genoeg op dit punt.

Hartelijk gegroet en Gods rijke zegen toegebeden. Sta vast in Jezus en niet in je bekommerdheid.

J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven