(...) Onlangs heb ik mijn vriend betrapt op het versturen van mailtjes aan een a...
Ds. H. van den Belt | Geen reacties | 28-12-2006| 00:00
Vraag
Ik heb nu ongeveer drie jaar verkering. We hebben al een trouwdatum en zijn bezig met een huis. Onlangs heb ik mijn vriend betrapt op het versturen van mailtjes aan een ander meisje. En geen gewone mailtjes... Hij schreef: “Ik hou van je”, etc. Toen ik hem er op aan sprak, zei hij dat het niet veel voorstelde en dat hij echt van me houdt, enzo. Ik heb geëist dat hij dit niet meer zou doen en dat heeft hij ook beloofd, maar ik vertrouw hem niet meer. Bij het minste of geringste verdachte in zijn gedrag heb ik het gevoel dat hij nog met haar mailt en word ik er erg verdrietig. Ik kan het niet bewijzen en als ik erover begin zegt hij: “Ik heb toch beloofd dat het niet meer gebeurt.” Wat moet ik daar nu mee, ik hou echt van hem. Maar hier kan ik niet tegen. Hoe weet ik of ik hem echt kan vertrouwen? En kan ik zo wel met hem trouwen?
Antwoord
Het is heel moeilijk om hier antwoord op te geven zonder dat ik jullie goed ken. Ik kan jullie eigenlijk maar een advies geven: Vraag een gesprek aan met iemand waar jullie allebei vertrouwen in hebben en die jullie een eerlijk advies kan geven. Misschien jullie dominee of een ouderling, maar het kan ook iemand anders zijn, die met wijsheid begiftigd is.
Laat ik wel een paar algemene opmerkingen maken.
1. Jouw vertrouwen is geschonden. Dat is ernstig. Vertrouwen kun je in een jaar opbouwen, maar in een seconde afbreken! Als het vertrouwen geschonden is kost het in ieder geval tijd om het te herstellen.
2. Laat je dus niet onder druk zetten door de omstandigheden. Natuurlijk zou het heel vervelend zijn om je trouwdatum uit te stellen. Wat zullen ze wel niet denken en zeggen... Maar als dat een conclusie is van het gesprek, moet je de consequenties aanvaarden. Uitstel is beter dan zonder vertrouwen in elkaar verder gaan.
3. Wat is er al veel rottigheid voortgekomen uit chatten, sms-en msn-en, enz. Je bent de eerste niet -en je zult de laatste ook wel niet zijn- die zoiets overkomt. Natuurlijk zit de rottigheid niet in de techniek, maar in ons hart. Toch heb ik verschillende keren meegemaakt dat jongeren en ouderen door de anonimiteit van deze communicatiemiddelen heel gemakkelijk grenzen overschrijden. Wees open naar elkaar over de manier waarop je met derden communiceert/schrijft/mailt, enz. De ander moet altijd MEE kunnen lezen. Bedenk bovenal dat GOD altijd meeleest.
4. Vertrouwen kun je nooit garanderen. Daar heeft je vriend een punt, denk ik. Hij heeft spijt betuigd en trouw en beterschap beloofd. Meer kan hij niet doen. Hij kan de knop in jouw hart niet op de stand “vertrouwen” zetten. Er is maar één die dat vertrouwen opnieuw aan hem kan schenken en dat ben jij zelf! Hij zal er wel alles aan doen -en dat mag jij ook vragen- om dat vertrouwen te herstellen en niet opnieuw te beschamen.
Alle mensen -ook mensen van wie je veel houdt- zijn ONbetrouwbaar, ze stellen teleur. Met die teleurstelling mag je naar de Heere gaan. Wie op Hem vertrouwt, zal nooit beschaamd worden!
Hebben jullie samen gebeden, deze zonden beleden en gevraagd om trouw en vertrouwen? Alleen dan kunnen jullie samen verder. Verder met HEM.
Ds. H. van den Belt
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. van den Belt
- Geboortedatum:08-06-1971
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Woudenberg
- Status:Inactief