(...) ik merk dat ik weer zoveel 'levenslust' heb gekregen dat ik de Heere steed...
Ds. B. de Romph | Geen reacties | 23-11-2006| 00:00
Vraag
Vorig winterseizoen ben ik behoorlijk depressief geweest. Hierdoor voelde ik helemaal niets meer. Bijna geen emotie. Sinds het nieuwe schooljaar gaat het eigenlijk weer heel goed met me. Maar ik merk dat ik weer zoveel 'levenslust' heb gekregen dat ik de Heere steeds vaker vergeet. Hierdoor komen, iedere keer als ik wil bidden, allemaal schuldgevoelens naar boven. Moet ik me nu weer schuldig gaan voelen omdat ik de Heere zo vaak vergeet, met misschien het gevolg dat ik wéér in een depressie raak? Denkt u misschien dat het de duivel is die me steeds die schuldgevoelens aanpraat? Ze houden me in ieder geval weg bij Gods woord en het gebed!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je geeft een heldere beschrijving van de situatie waarin je het vorige winterseizoen verkeerde. Maar wat heeft de Heere je rijk uitgeholpen. Je mag dit toch werkelijk zien als een verhoring van je gebed dat de Heere je weer uit dat diepe dal heeft uitgeleid en je weer mag genieten van de zegeningen die de Heere je geeft. Dank de Heere daarvoor! Het verblijdt mij te lezen, dat je weer levenslust hebt gekregen en dat mag. Het leven dat de Heere geeft en de gezondheid zijn gaven uit Zijn hand. Dat wil de Heere. "Verblijd u, o jongeling, in de dagen van uw jeugd" (Pred. 11:9). Hier zien we, wie de Heere voor jou en voor ons allen wil zijn: een goeddoend en een genadig God. Maar je geeft ook aan, dat er een andere kant is en dat is jouw kant, onze kant. We zijn het weer zo gauw vergeten. We leven vaak weer verder alsof we er recht op hebben. Daarin zie je, wat er in jouw en mijn hart leeft. Ondankbaarheid, vergeetachtigheid. We vinden het weer zo gauw gewoon. De dichter van Ps. 103 had er ook last van, dat hij zo gauw de zegeningen en weldaden van de Heere vergat. Daarom wekt hij zijn ziel op: "Vergeet nooit een van Zijn weldadigheden, vergeet ze niet, want het is God die ze u bewees". De vraag is wel eens gesteld: wat is moeilijker? In tegenspoed geduldig of in voorspoed dankbaar te zijn. Ik denk, dat we voor beide genade nodig hebben.
Jouw vraag is: moet ik me weer schuldig gaan voelen, omdat ik de Heere zo vaak vergeet? Zeker, het is schuld. Het is onze zondige natuur, die altijd maar weer de Heere tekort doet. Maar het is een schuld die je aan de Heere mag belijden. Al kun je dat dan niet met je hart, doe het dan maar met je lippen. Zeg het maar tegen de Heere. Maar vertrouw er dan ook op dat de Heere die schuld vergeeft. Zou Hij, die je uit dat diepe dal ophaalde, jou ook niet de zonde van ondankbaarheid en ontrouw willen vergeven? Hij weet wat van Zijn maaksel is te wachten. Hij weet, dat we ontrouwe en ondankbare mensen zijn. Maar weet dan dat Hij groot van goedertierenheid en eindeloos in erbarmen is. Als je je zwakheid en je tekorten de Heere belijdt, weest er dan ook van verzekerd, dat Hij onze zonde vergeeft. "Hij straft ons, maar naar onze zonden niet". En als de duivel die schuld je zou aanpraten, dan bereikt hij precies het tegenovergestelde van wat hij bedoelt. Hij wil jou in de wanhoop drijven, maar hij drijft je juist uit tot de Heere en Zijn genade. De Heere wil er ook voor jou zijn. "Hij Die Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar Hem voor ons allen heeft overgegeven, zou hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?" Ligt daar niet alles in?
Denk toch groot van de Heere. Hij is veel barmhartiger dan jij en ik denken. Daar ligt de bron van troost. Daar ligt ook de kracht om verder te gaan. Hij belooft het en Hij zal het ook. Vraag maar om dat vertrouwen en dat geloof, dan zal de Heere je niet beschaamd maken. En als je het dan de Heere beleden hebt, laat het dan bij de Heere en pakt het niet zelf weer op. Als Hij vergeeft, dan is het er niet meer. Dan is het bedekt door het bloed van de Heere Jezus Christus en daar komt Hij nooit meer op terug. Zie op Hem, de Overste Leidsman en Voleinder des geloofs en je zult rust vinden voor je ziel.
Ik wens je van harte Gods zegen en nabijheid toe,
Ds. B. de Romph
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. de Romph
- Geboortedatum:17-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Noordeloos
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. de Romph is op 24 juli 2019 overleden.