(...) hoe ik hem kan helpen bij het verwerkingsproces na de scheiding van zijn o...
drs. E.J. (Els) van Dijk | Geen reacties | 16-11-2006| 00:00
Vraag
Ik heb verkering met een bijzonder lieve jongen en dat zit verder goed. Alleen heb ik een vraag, hoe ik hem kan helpen bij het verwerkingsproces na de scheiding van zijn ouders. Zij gaan namelijk scheiden en ik ken hem nog niet zolang, dus zit ik in een moeilijke situatie. Ik zal geen schoonouder(s) krijgen (niet verkeerd bedoeld, maar ik bedoel dan niet zoals bij een gezin waar de ouders bij elkaar zijn). Bij zijn vader ben ik een keer geweest en daar kan ik niet veel van zeggen (bij zijn moeder ben ik vaker geweest). Wel dat het verkeerd is wat er gebeurt. Maar hoe moet ik met zo'n situatie omgaan? En mijn vriend bijstaan in deze zo moeilijke periode? Het blijven beiden zijn ouders, maar hoe moet dat met de trouwdag gaan? Dat zijn dingen waar ik tegen aanloop en geen antwoord op weet. Kunt u mij helpen?
Antwoord
Beste...
Natuurlijk is het niet plezierig om geconfronteerd te worden met de situatie van de echtscheiding van de ouders van je vriend. Dat is naar en vervelend en de letterlijke gebrokenheid van het leven komt dan dichtbij. Het lijkt er echter op dat je de situatie voor nu en op de lange termijn wilt beheersen, maar zo werkt dat niet. Op dit moment is het belangrijk dat je voor je vriend een goede gesprekspartner bent die vanuit een wat andere positie wellicht wat ontnuchterend op hem kan reageren. De situatie kost hem ongetwijfeld veel meer emotie dan dat het jou doet. Daardoor kan jij hem misschien helpen door vanuit andere gezichtspunten te reageren. In elk geval is het gewoon belangrijk dat het onderwerp bespreekbaar is en dat jullie mede door samen te praten verder komen.
Dat kan je ook overdrijven door het er altijd over te hebben alsof het leven niet meer aspecten heeft. Dat moet natuurlijk niet. Jullie moeten ook bouwen aan je toekomst en ongetwijfeld zijn er ook andere onderwerpen die jullie bezig houden. Dus ga niet samen in een slachtofferrol zitten maar wil ook niet het tegenovergestelde doen: de zaak (compleet) onder controle houden. Dat kun je namelijk niet. Ik zou er dan nu ook nog geen hoofdbrekens aan wijden hoe het later met je trouwdag moet. De situatie heeft zich dan wel weer verder uitontwikkeld dus op grond van de gegevens van dan, moeten jullie en de ouders van je vriend daar beslissingen over nemen. Dat kun je nu echt nog niet beoordelen en dat moet je niet willen ook. Probeer dus ook wat ontspannen in de situatie te staan.
Het zijn vooral de ouders van je vriend die positie moeten gaan bepalen en vervolgens is het de vraag hoe je als kinderen daar mee om kunt en moet gaan. Sommige dingen gaan zich vanzelf wijzen, anderen vragen (t.z.t.) meer overwegingen. Niet voor niets kennen we in onze taal de uitdrukking “komt tijd komt raad.” Daarnaast is er een Raadsman Die graag bij jullie is in deze situatie. Betrek Hem er vooral ook bij!
Wijsheid gewenst!
Drs. Els van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook: