(...) Ik snap dat je een kindje van God krijgt, maar hoe kun je tegen een niet-c...

Ds. M. (Michel) van Heijningen | Geen reacties | 08-11-2006| 00:00

Een vraag aan meneer Van Heijningen. Ik las in een vraag waarop u antwoord gaf dat u zei; kinderen maak of neem je niet. Ik snap dat je een kindje van God krijgt, maar hoe kun je tegen een niet-christelijk iemand zeggen; je krijgt een kind van God? Ze zullen wel denken: die spoort niet; ineens is je vrouw zwanger van iemand die in de hemel woont? En kinderen maak je toch ook samen? Ik bedoel, je doet er samen wat voor. Het is niet dat je ineens denkt, o ik ben zwanger, dat is van God. Hoe kun je nou toch tegen een onchristelijk iemand zoiets uitleggen? Ik kan het als christen zelf soms al moeilijk bevatten. Als je denkt, nu zijn we klaar voor een kind, neem je toch een kind? En dan nog een vraag. In de Bijbel staat: En de maagd Maria werd zwanger (dus van de heilige Geest?). Als een meisje maagd is betekent dit dus dat ze nooit geslachtsgemeenschap heeft gehad met een man en dat dus haar maagdenvlies nog nooit verbroken is. Maar hoe kun je nu zwanger zijn van de Heilige Geest? Ik hoop dat u het èèn en ander voor mij duidelijk wilt maken. Alvast bedankt!

Beste vriend(in),

Krijgen we kinderen of nemen we kinderen? Heel veel mensen zijn er rondom een geboorte van overtuigd zijn dat ze kinderen krijgen. Hoe vaak hoor je dan niet spreken over een ‘wonder’. Ook door niet-gelovige mensen. Als je een klein mensje ziet met alles erop en eraan, maar tegelijk zo kwetsbaar, dan komt er bij heel veel mensen wel iets van een ‘godsbesef’ boven. Als je dit niet van nabij hebt meegemaakt lijkt het wel alsof je wat gezinsplanning betreft alles zelf in de hand hebt. Toch is de praktijk anders. (Bijna) ieder stel dat probeert kinderen te krijgen loopt er tegen aan dat je wel kan ‘plannen’ en, zoals jij dat noemt, er samen wat voor doet, maar dat je altijd afhankelijk blijft van factoren die je niet in de hand hebt, of je dat nou toeschrijft aan het lot of aan God.

De Bijbel leert ons (o.a. in Psalm 127, waar het m.n. gaat over het gezin) dat aan Gods zegen alles gelegen is. Onze inspanning is niet verkeerd, in welk opzicht dan ook, maar altijd blijven we afhankelijk van God. En nogmaals, zeker rondom het krijgen van kinderen is dit de ervaring van zeer velen. Wat doet een stel, dat de overtuiging heeft dat je kinderen krijgt anders, dan een stel, dat die overtuiging niet heeft? Niets. Beide stellen zullen gemeenschap hebben. Beide stellen zullen dan ervaren dat ze niet alles zelf in de hand hebben. Het gelovige stel mag alles leggen in de Handen van de hemelse Vader, Die hun leven leidt en bestuurt en bidden om Zijn zegen. Het andere stel zal misschien al het ‘onzekere’ toeschrijven aan het lot of aan moeder natuur. Maar misschien komen zij op hun weg wel iemand tegen die hen wijst op de Schepper.

Je tweede vraag gaat over het zwanger zijn van de maagd Maria. Dat begrip maagd ziet overigens op het moment van zwanger worden. Later is Maria gewoon getrouwd met Jozef en hebben zij seksuele gemeenschap gehad (zie Matth. 1:25 en Matth. 13:55). Maria is dus geen maagd gebleven.

Zoals je zelf al aangeeft is Jezus ontvangen van de Heilige Geest. Hoe dat gegaan is? Maria vroeg het zelf ook bij de aankondiging door de engel. Zie Lukas 1:26 t/m 38. Dat is en blijft ten diepste een geheim. Daarover kunnen we zeggen: wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. God overstijgt de ‘natuurwetten’, Die Hij overigens zelf gemaakt heeft.
We geloven dat Jezus vanwege deze ‘heilige ontvangenis’ onze volkomen Middelaar is en zo onze zonde, waarin wij ontvangen en geboren zijn, bedekt. (zie H. C. zondag 14)

Ik hoop dat ik je zo wat meer duidelijkheid heb gegeven.

Met vriendelijke groet,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

• Geboortedatum:
  08-06-1976
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

177 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven