(...) Het is soms zo moeilijk om gewoon alles over te laten aan Hem die alles re...

N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke | Geen reacties | 13-10-2006| 00:00

Even net doen alsof ik gewoon met u in gesprek ben. Het is soms zo moeilijk om gewoon alles over te laten aan Hem die alles regeert! Ik zit me zo vaak af te vragen waarom alles komt zoals het komt. Ik word daar vaak heel somber van. Vooral als ik kijk naar alles wat er in mijn familie gebeurt. Elke keer als het redelijk zijn gangetje gaat komt er plompverloren weer iets voorbij dat inslaat als een bom. En dan is er niemand die objectief naast me kan gaan staan en zegt het: komt wel goed, praat maar even lekker van je af. Ik weet dat die iemand die ik soms zo mis uiteindelijk De Heere voor mij zou moeten zijn. De Vriend die onvoorwaardelijk naast je gaat staan en af en toe gewoon luistert. In het verleden had ik dat, op school heb ik het heel moeilijk gehad om dingen te verwerken die op mijn bordje kwamen en die te groot waren voor een 14-jarig meisje. Ik heb toen veel gesproken met een leraar die daar voor was aangesteld en mij vooral heel graag naar de professionele hulp wilde hebben. Ik wilde dat niet, dat was niet nodig immers! Ik dacht en denk te veel na en soms kan mijn geest dat niet aan en is het nodig om te praten, gewoon te vertellen wat er allemaal zich afspeelt in mijn hoofd. Bij wie zou ik terecht kunnen? Ik durf mijn dominee hier bijvoorbeeld niet mee lastig te vallen. Het lijkt zo klein en nietszeggend bij zoveel ander leed. Wat denkt u?

Beste briefschrijfster,

Fijn dat we zo even met elkaar kunnen praten. Je vind het moeilijk om alles aan de Heere over te laten. Ja, Hij regeert en heeft heel het wereldgebeuren in Zijn Goddelijke handen, niets loopt Hem uit de hand. Wat een troost, moet je eens op je inlaten werken! Dank U Heere, U leidt alle dingen. Daar kan ik nu zo blij om zijn.

Je zit je vaak af te vragen waarom alles komt, zo als het komt... Het stemt je somber, zeker als je naar je familie kijkt. Ineens komt er plompverloren weer iets dat als een bom inslaat, schrijf je. Ik zou graag weten wat je daarmee bedoelt, of er heel bijzondere dingen gebeuren. Het is best moeilijk om daar op in te gaan als ik niet iets concreet weet, want dat is nog al wat... als een bom inslaat. Je zou al die zorgen en die moeilijkheden met iemand willen delen, dat begrijp ik. Bij wie zou je terecht kunnen, is je vraag. Misschien zou de docent willen luisteren die dat vroeger ook deed. Je mag bij mij die dingen kwijt als je dat wilt. Ja, als je dominee een herdershart heeft zal hij zeker naar je willen luisteren en het belangrijk vinden omdat jij er mee zit. Natuurlijk is het niet te klein en te nietszeggend, ook al is er zoveel leed op de wereld.

Ik weet, schrijf je, dat die iemand die ik uiteindelijk mis, de Heere is. Weet je wel dat Hij altijd luistert als we tot Hem met onze zorgen gaan? Dat Hij er altijd is en dat bij Hem milde handen en vriendelijke ogen zijn en Hij je nodigt om al je zorgen in Zijn handen te leggen. Vertrouw al je zorgen aan de Heere toe, geef het uit handen. "Komt tot Mij", zegt Jezus, "die vermoeit en belast zijt en Ik zal je rust geven. Leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart", en dan komt het er weer... "en je zult rust vinden voor je ziel, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht". Bij Hem is nu alles te vinden waar jij naar hunkert. Als je het aan de Heere vertelt, dan ga je alles in een ander licht zien, een ander perspectief. Dan mag je bij Hem rusten.

Hier in de tekst komt Hij naast je staan!! Door Zijn Woord spreekt Hij met je. Nodigt je uit om alles aan Hem te vertellen en je zult ervaren dat wat Hij belooft, je aanraadt, waar is, echt waar is. Is dan alles opgelost? Zijn er geen zorgen meer? Ja zeker, maar dan wordt het anders, dan kan de Heere het niet meer verkeerd doen. Dan zeg je "Heere, het is goed wat U doet, ook al begrijp ik U niet". De dingen die je niet begrijpt blijven er, maar je ervaart dat Zijn last niet te zwaar voor je is en Zijn juk licht.

Ons jongste kindje stierf, slechts twee dagen oud. Ik had hem zo graag bij ons gehouden. En toch lieve briefschrijfster, toch deed de Heere het niet verkeerd. "En zoveel liefde was er in Zijn ogen, dat ik niet vragen dorst, of klagen kon."
 
Ik wens je van harte sterkte en bovenal dat je je toevlucht tot Jezus zult nemen, Hij stelt nooit telleur.

Mw. N. J. van Dooijeweert-van der Slikke, Waddinxveen/Peru

Dit artikel is beantwoord door

N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke

• Geboortedatum:
  25-04-1942
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

112 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven