Niet op een natuurlijke manier kinderen kunnen krijgen
Ds. B.J. van Vreeswijk | Geen reacties | 16-09-2006| 00:00
Vraag
Je bent kinderloos. Je kunt niet op een natuurlijke manier kinderen krijgen. Heeft God dan besloten dat jij geen kinderen kunt en zult krijgen? En zo ja, mag jij dan -als God dit kruis op jou heeft gelegd- onder dit kruis vandaan lopen en toch een andere weg inslaan om op een andere manier kinderen te krijgen?
Antwoord
Beste vragensteller(s),
Jouw, ik veronderstel eigenlijk: jullie, vraag is een uiting van gemis en verdriet. Zo versta ik hem tenminste. Immers een oordeel vellen over anderen die kinderloos zijn mist gemakkelijk de teerheid van het invoelen van de pijn. Dan komen we, als we niet oppassen, tot een oordeel dat ons misschien niet past. De oorzaak van kinderloosheid is divers.
Ik begin bij de man. Als hij onvruchtbaar is dan lijkt mij geen bijbelse ruimte om op een andere wijze kinderen te krijgen geoorloofd. Immers dan moet dat via het zaad van een andere man. Dat doorbreekt de belijdenis van het huwelijk als een verbond van liefde en trouw voor het leven tussen een man en een vrouw.
Is een man wel vruchtbaar maar impotent dan denk ik dat gepoogd mag worden met medische hulp een bevruchting tot stand te brengen. Het gaat om hulp bij een stoornis zoals op vele wijzen lichamelijke hulp geboden wordt bij een ziekte of een handicap.
Is de vrouw onvruchtbaar dan is de kinderloosheid definitief. Ook dan zou het gebruik van een eicel van een andere vrouw de intimiteit tussen man en vrouw doorbreken. Gaat het om een stoornis bij de eisprong of andere defecten in het functioneren van het lichaam dan lijkt mij behandeling geoorloofd. Het lichaam wordt gestimuleerd of een storing opgeheven. Het blijft gaan om de vruchtbaarheid van de ene getrouwde vrouw en haar man.
Moeilijker vind ik de toepassing van reageerbuisbevruchting. Niet vanwege het principe maar vanwege de praktijk. Immers meerdere eicellen worden bevrucht maar niet alle worden altijd benut. Als wel alle benut worden dan zie ik geen fundamenteel bezwaar.
Mijns inziens is ook het inschakelen van een draagmoeder een stap te ver. Dan wordt het lichaam van een andere vrouw middel tot het ontvangen van een kind. De praktijk leert ook dat de emotionele binding tussen draagmoeder en kind groot kan zijn en schade kan meebrengen.
Als voorbeeld een paar vragen: Mag een pasgeboren kind met een hartafwijking geholpen worden? Mag een kind geholpen worden dat een hazenlip heeft? Mag.. .enz., enz.? Als we volgens mij op deze vragen ja antwoorden mag dan een man of vrouw binnen de grenzen van het huwelijk en de onderlinge trouw geen hulp zoeken om kinderen te krijgen?
Mijn antwoord is dat dat mag. Wel geldt dat we niet mogen vergeten dat God middelen kan zegenen maar ook een kruis op onze schouders kan laten rusten. Zonder afhankelijkheid van Hem mogen we geen weg tot hulp bewandelen. Ook hier geldt: Indien het mogelijk is, maar Uw wil geschiede.
Ds. B. J. van Vreeswijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B.J. van Vreeswijk
- Geboortedatum:23-08-1947
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Status:Inactief