Niets hebben aan het avondmaal

Ds. A.T. Vergunst | Geen reacties | 11-09-2006| 00:00

Geachte dominee Vergunst: Sinds de Heere mij heeft opgezocht en Christus aan mijn ziel is geopenbaard ga ik aan het H.A. in onze gemeente (Ger. Gem.). De laatste jaren heb ik helemaal niets meer aan het avondmaal. Ook heb ik er geen betrekking op om te gaan. Wat zouden de oorzaken kunnen zijn? Als ik dan andere mensen hoor, ondervinden ze meestal zegen en mij zegt het niets. Nu moet ik zeggen dat ik het nogal moeilijk hebt wat betreft de prediking in onze gemeente. Zou dit een oorzaak kunnen zijn? Of kan het soms liggen op het psychische vlak waar ik best last van heb en ook medicijnen voor gebruik? Het is en blijft voor mij erg moeilijk. Ik hoop dat u mij een antwoord kunt geven.

Beste vriend(in),

Ik moet zeggen dat het moeilijk is om "zomaar" een antwoord te geven zonder een meer intensief gesprek. Daarom ben ik een beetje schuchter om een antwoord te geven. Je zei ook in je brief dat je wat psychische problemen hebt en daarvoor onder behandeling bent. De medicijnen die je daarvoor gebruikt zullen ook zeker invloed hebben op de geestelijk beleving van God en Zijn Woord. Mensen die depressief zijn (misschien ben je dat), kunnen het soms heel moeilijk hebben op geestelijke gebied, zelfs als ze eerder juist een ruimte mochten ervaren in het geloof. Ik raad je aan het boekje van ds. A. Elshout te pakken te krijgen. Het heet "Helpende Handen" en "Nogmaals Helpende Handen". Ds. Elshout schrijft daar vanuit zijn eigen ervaring, omdat hij door een heel diep dal is gegaan.

Ten tweede schrijf je dat "je het nogal moeilijk hebt wat betreft de prediking in onze gemeente." Ik ga er dus vanuit dat jij de prediking van je predikant moeilijk kan aanvaarden of niet Bijbels vindt. Als een van de twee waar is dan zal er inderdaad een barriére komen tussen "jou en de prediking" van het Woord en dat laat zich terdege gevoelen aan het Avondmaal. Je gaat met een "voor-oordeel" naar de kerk en zeker ook naar het Avondmaal. Het zou mogelijk zijn dat je zelfs een aversie voelt tegen je predikant. Als dat zo is, dan moet er wat weggenomen worden. Lees Matt. 5:22-24 en zie of je daar een aanwijzing van God krijgt. Je zal toch zeker een gesprek moeten aangaan met je predikant en je bezwaren met hem doorspreken. Als we dat niet doen dan bedroeven we toch de Geest en dan houdt Hij Zich terug. We zullen dan inderdaad de zegen missen in het gebruik van de middelen van genade, onder andere het Heilig Avondmaal. Gods Geest is zo gevoelig en het is "makkelijk" om Hem te bedroeven. Onopgeloste (onbeleden en onvergeven) zonden zullen alle zegen verhinderen.

Ten derde schreef je dat je zelfs geen betrekking op het Avondmaal meer hebt. Betekent dat, dat je "er niets voor voelt?" Of heeft de ervaring dat het "je niets doet" je zodanig teleurgesteld dat je het niet meer belangrijk vindt? Het kan ook zijn dat we "verkeerde verwachtingen" hebben in het gebruik van het Heilig Avondmaal. Overspannen verwachtingen kunnen grote teleurstellingen brengen. Veel van Gods kinderen moeten inderdaad belijden dat het Avondmaal soms weinig of niets doet, zelfs in het gebruik. Ook in dat middel van genade zijn we totaal afhankelijk van de bediening van de Heilige Geest. Daarom moeten we ook in de voorbereiding bezig zijn dat God het gebruik van het Avondmaal wil zegenen aan onze ziel. Het Avondmaal is een "zichtbaar" evangelie en het verbeeldt in de tekenen wat God zegt in Zijn Woord. Het is alleen als we in het geloof de boodschap van het Woord en Avondmaal mogen ontvangen dat we de zegen van de versterkende invloed mogen ervaren.

Ik las onlangs het boek van Petrus Immens, “De Godvruchtige Avondmaalsganger”. Heb je dat boek wel eens gelezen? Of de hoofdstukken van de "Redelijke Godsdienst" van Brakel over het Avondmaal. Heel lezenswaardig en leerzaam. Het zou je veel goeds kunnen doen.

Mag je ook aanraden om deze zaken met je geestelijke leiders (ouderlingen en predikant) door te spreken. Het is moeilijk om zomaar een antwoord te geven zonder je persoonlijk te kennen. Zoek daarom zulk een pastoraal gesprek aan te gaan met hen die in je omgeving staan.

Mag de Heere je helpen in de moeilijke weg die je doorgaat.

Hartelijke groeten,
Ds. A. T. Vergunst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.T. Vergunst

• Geboortedatum:
  22-09-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Carterton (Nieuw-Zeeland)
• Status:
  Actief

169 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven