Gezin compleet

Ds. M.F. van Binnendijk | Geen reacties | 06-09-2006| 00:00

In onze gezindte wordt wel steeds meer over gezinsvorming gesproken, maar nauwelijks over hoe je dat dan verantwoord doet. Ik ben een moeder van drie kinderen en ik heb het gevoel dat mijn gezin zo compleet is. En dat meer kinderen teveel voor me zou worden. Maar hoe ga je hier nu mee om als je begin 30 bent? Is steriliseren als christen verantwoord? Wat zijn alternatieve -verantwoorde en betrouwbare- anticonceptiemiddelen buiten de pil?

Het is lange tijd “not done” geweest (en in 'bepaalde kringen' is dat nog steeds zo) om te spreken over geboortebeperking of geboorteregeling. Hierachter ligt wellicht de gedachte dat haast alles in dit leven te regelen is, behalve het 'maken' van leven. Van de geboorte en kinderzegen blijven we af. Ook in bepaalde rechtse kringen is het krijgen van (veel) kinderen een zaak die vaak als vanzelfsprekend wordt ondervonden, en die “aan de natuur en Gods genade” moet worden over gelaten. Een wijze ouderling uit mijn vorige gemeente zei echter op dit punt wel eens: "In de Bijbel staat wel: Gaat heen en vermenigvuldigt... maar er staat níet bij hoeveel keer."
 
Ik ben van mening dat wij kinderen van God ontvangen. Met eerst de nadruk op “van God” en vervolgens de nadruk op “ontvangen”. De maatschappelijke omstandigheden echter, waarin wij leven, de (on)mogelijkheden van deze tijd, alsook hoe een vrouw (en moeder) een zwangerschap en bevalling lichamelijk moet verwerken (met 3 of 13 kinderen) mag best bespreekbaar zijn. Ik weet dat er moeders zijn die er werkelijk van genieten en het als hun van God gegeven levensdoel zien zoveel mogelijk kinderen om zich heen te hebben en groot te brengen. Hen laat ik dan ook buiten beschouwing. Verder laat ik rusten, dat er gezinnen zijn die een soort (blank c.q. christelijk) tegenwicht willen bieden tegenover de kinderrijke allochtone- cq. moslimgezinnen in ons land. Ook dat laat ik maar voor wat het is. En dat er mannen zijn die alleen maar willen scoren... laten we daar maar over zwijgen.
 
Terug naar de zaak. Van enige 'planning' mag m.i. wel sprake zijn, met een enkel voorbehoud. Zonder nadere toelichting enkele oneliners:

1. Kinderen krijgen, wanneer vader en moeder “klaar zijn met hun carrièredrang” en eindelijk toe zijn aan kinderen lijkt mij alleen opvoedkundig al bezwaarlijk.

2. Wanneer een vrouw de eerste 15 jaar van haar huwelijk uitsluitend zwanger is, lijkt mij dit niet bevorderlijk voor het huwelijk zelf, noch voor haar geestelijke en lichamelijke staat.

3. Wanneer God in Zijn Woord aangeeft dat een akker om de 6 jaar braak moet blijven liggen (opdat het land ruste), zou dat van een vruchtbare vrouw (en zaailustige akkerman) dan ook niet gelden?

4. Het krijgen van kinderen -en het aantal daarvan- is een zaak van persoonlijke verantwoordelijkheid van zowel man als vrouw tegenover de Heere én tegenover elkaar. Hierover moet zeker met elkaar gesproken worden. Ik hoop overigens dat je het gesprek met je man hierover al bent aangegaan.

5. De kroon op het huwelijk mag dan wel het ontvangen van kinderen zijn. Maar de seksuele omgang is niet uitsluitend middel tot voortplanting. Het is vooral ook uitdrukking van vreugde en liefde binnen het huwelijk.
 
Wat betreft de middelen... tja, ik ben geen medicus. Maar het mag algemeen bekend zijn (nou ja, de werkelijkheid achterhaalt deze woorden dikwijls), dat ook het gebruiken van de in Nederland gangbare voorbehoedmiddelen (condoom, pessarium, spiraaltje, enz.) een zwangerschap niet per definitie uitsluiten. (De pil wordt overigens niet alleen gebruikt als anticonceptivum, maar vaak ook om de hormonale huishouding van het vrouwelijk lichaam te reguleren).  Zelfs een sterilisatie (vasectomie) kan zich 'herstellen' en er zijn spontane zwangerschappen bekend bij gesteriliseerde mensen. Al is deze weg wellicht de meest 'betrouwbare' dan de tijdelijke voorbehoedmiddelen (behoudens het operatief wegnemen van testes of eierstokken). Daarnaast kan ook gedacht worden aan periodieke onthouding (gemeenschap buiten de vruchtbare periode).
 
Sterilisatie is in mijn beleving wel een uiterste middel. Daarmee sluit je in principe de mogelijkheid tot een zwangerschap definitief af. Ik meen, dat dit zeker een zaak is van gebed en goed overleg met elkaar.
 
Ds. M. F. van Binnendijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

171 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven