Onderzoek op wondergeloof of tijdgeloof

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 31-08-2006| 00:00

Vraag

Ik zit heel erg met het volgende: In onze kerk staat heel erg centraal het wondergeloof, tijdgeloof of waargeloof. Als ik in andere behoudende kerken ben (Chr. Geref of HHK - zelf ben ik Ger. Gem.) dan is dit minder. Het lijkt wel of ik elke zondag naar huis ga met de vraag: onderzoek uzelf of het geen wondergeloof is of een tijdgeloof. Ik vind dat heel moeilijk omdat ik het gevoel heb dat ik niet verder kom, niet verder wordt geleid. Het is niet bedoeld als negatieve kritiek, maar het is echt een hele worsteling voor mij. Heeft u raad?


Antwoord

Lieve broeder of zuster,

Ik kan je vraag zo goed begrijpen. Duizenden worstelen daar mee. Enkele dagen geleden overleed een stokoude vriendin van ons. Haar stervenskreten waren: “Heere, genade..., genade... U weet hoe ik geleefd heb, genade...” En zo stierf ze. Een vriend van ons overleed een jaar of tien geleden aan de gevolgen van enkele hartinfarcten. De laatste dagen van zijn leven lag hij in een ziekenhuis en mocht de hele dag getuigen van de onuitsprekelijke liefde en genade van God aan hem bewezen. Zijn ziek (sterf) bed was een preekstoel zoals je maar zelden hebt. Zijn dominee bezocht hem, luisterde naar zijn getuigende woorden en sloot daarna af met gebed. In dit gebed was centraal: “O Heere maak nog eens waar, waar deze man over spreekt. Wilt u hem tot U bekeren”.

Er zijn helaas predikers die het gevoel hebben dat zij “waakhond” moeten zijn. Zij denken dat ze vooral moeten zorgen dat iemand zich toch niets wijsmaakt voor de eeuwigheid. Dat iemand toch niet met een gestolen Jezus naar de eeuwigheid gaat. Maar zij verliezen daarbij uit het oog dat ze “Evangelieprediker” zijn. En dan komen de problemen. In plaats van de lokkende, nodigende prediking wordt het een vermanende, bestraffende, waarschuwende prediking zonder blijde boodschap.
 
Lieve vraagsteller laat je door dit alles niet afschrikken. Het is zo’n ontzettend groot  verschil of wij “denken” dat we geloven of dat we werkelijk een “gelovige” zijn. Of we bekeerd zijn in ons gevoel of in ons hart... Of ons geloof zetelt in ons hoofd of in ons hart. Of ons geloof vrucht is van onze kennis of vrucht van het werk van de Heilige Geest. Dat begrijp jij net zo goed als ik.

Maar wat wij rond om ons heen  zien gebeuren is het volgende: Een vrouw was heel bang voor muizen. Ze schafte een kat aan, en nog een, en nog een. De katten kregen jongen. Van lieverlee had ze 40 katten in huis. En die waren de baas. De hele dag moest ze voor hen in de weer zijn. En muizen? Die zag ze niet meer..

Zo kan het ook worden in onze collectieve geloofsbeleving. Als we ons bedriegen voor de eeuwigheid... o wat vreselijk! Als ik denk dat ik een gelovige ben die naar de hemel gaat en ik krijg dan aan de hemelpoort te horen: “IK heb u nooit gekend”. Wat vreselijk!!!!! Het is daarom hard nodig dat ik er op attent ben dat mijn geloof echt is. Dat het geen wondergeloof, tijdgeloof, verstandsgeloof is. Het is goed dat hier in de prediking aandacht aan geschonken wordt. Dat is zelfs heel hard nodig. Er word maar al te veel gepreekt zonder hier aan te denken. En velen gaan hun weg naar de eeuwigheid in de gedachte dat het met hen goed is, maar zij kennen Christus niet als hun Verlosser en Schuldovernemer. Dat is vreselijk. Je kunt het immers niet overdoen.

Dan maar katten  kopen, jezelf onderzoeken en nog meer onderzoeken en nog meer, en nog meer. Stapje voor stapje bestaat er dan niets anders meer. Dit “angsthazenleven” is niet het doel van ons geloof. Het is ook niet uit het geloof, maar uit ongeloof! Waartoe wordt het Evangelie verkondigd? Om ons, die midden in dood liggen, te wijzen op Christus de Weg de Waarheid en het Leven. Hij zegt zelf: “Wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven”. Een kind van net zeven jaar vertroostte zijn ouders hiermee toe hij ging sterven. En dat is de boodschap ook aan jou vandaag: “Geloof in Jezus Christus en gij zult leven. Het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden”.

Weet met je verstand dat het verschil tussen tijd-, wonder- en zaligmakend geloof echt bestaat. Dat dit verschil ook diep ingrijpend is voor de eeuwigheid. Maar werp je met die kennis aan de voeten van de Zaligmaker der wereld. Laat je door Hem oprapen. Vraag de Heilige Geest om Zijn licht en Zijn werk in je leven en verlies je niet in eindeloze “twistvragen”  (Hebr.6:1,2). “Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God, van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel.”

Als we dit ter harte nemen gaan we niet eindeloos worstelen over de genoemde vragen naar de kwaliteit van ons geloof, maar dan gaan we strijden om in te gaan door de enge poort, door het geloof in Christus. Grijp je vast aan Hem. Ja maar... misschien is het niet echt. Daar kom je zelf nooit uit. De Heere vraagt van ons een kinderlijk geloof. Een kinderlijk geloof dat we zondaar zijn van nature, zonder hoop in de wereld. Een kinderlijk geloof om te luisteren naar wat de Heere zegt: “Wendt u naar Mij toe en wordt behouden”. Een kinderlijk geloof dat zich vastgrijpt aan de Zaligmaker die God Zelf heeft gegeven, Jezus Christus, de gekruisigde, die leeft tot in alle eeuwigheid. Een kinderlijk geloof dat vertrouwt op Hem alleen. Zeg Hem, Jezus, alles wat je hart benauwd en vertrouw op Hem met geheel je hart. Sta af van uw vernuft, heeft de Spreukendichter eens gezegd. En dat geldt ook voor ons in deze zaak. Sta af van ons eigen vernuft om steeds maar te onderzoeken. Werp je bij Jezus neer. Hij raapt zondaren op.

Je zegt dat je verschil hoort in de ene of de andere kerk. Ik ben blij dat je dat hoort. Maar gebruik het niet negatief. Het is niet een verschil alleen tussen de verschillende kerken, maar per kerk heb je ook verschil op dit punt tussen de verschillende predikers. De één benadrukt het meer dan de ander. Laat je niet verwarren: Zoek de Heere en leef, leef tot in alle eeuwigheid.

Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Lees meer artikelen over:

gestolen Jezustijdgeloof
Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

  • Geboortedatum:
    23-01-1938
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Waddinxveen
  • Status:
    Actief
266 artikelen
J.W.N. van Dooijeweert

Bijzonderheden:

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Verkering uit

Na ongeveer acht maanden met veel ups en downs is mijn verkering uit. Het begon zo goed en we dachten dat de Heere ons bij elkaar gebracht had, zo voelden we dat ook allebei. Toen kwam de eerste twijf...
Geen reacties
31-08-2011

Weinig oog voor de Heilige Geest

Waarom is er zo weinig oog voor de Heilige Geest? Zijn werk wordt meestal beperkt tot de wedergeboorte, maar daarna lijkt het wel of de Geest buiten beeld is. De wedergeboorte is toch alleen maar het ...
3 reacties
31-08-2010

Uit genade zalig

We worden uit genade zalig. Niet door onszelf op te knappen, maar alleen door de verdienste van Christus. Toch worden geloof en bekering vaak in één adem genoemd. Jezelf bekeren/beteren lijkt voor mij...
Geen reacties
31-08-2023
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering