Gospelmuziek van Gerald Troost

Ds. M.F. van Binnendijk | Geen reacties | 01-11-2003| 00:00

Ik luister sinds kort af en toe naar gospelmuziek. Eén nummer van Gerald Troost vind ik heel mooi, het heeft deze tekst: "Ik geloof dat wij mensen geroepen zijn om vreemdelingen te zijn op aarde. Omdat we niet willen leven voor de roem en rijkdom van deze wereld, maar oog willen hebben voor de zaken die altijd van waarde zullen blijven. We zijn geroepen om vanuit deze wetenschap een radicaal ander leven te leiden." (Kolossensen 3:2)

Ruim twee decennia op moeder aarde.
Een stipje in een grote werkelijkheid.
Dit leven heeft voor mij op zich niet zoveel waarde.
Een druppel in de zee. Het zuchten van de tijd.

Ik wil niet leven alsof ik altijd hier ben.
Met de dagen te krampachtig in mijn hand.
K'zie mensen jagen naar het goud van deze wereld.
Zonder te kijken naar de schoonheid van de overkant.

Refrein: Ik ben een vreemdeling. Ik voel me hier niet thuis.
Ik heb gereisd van oost naar west, maar mijn dorst werd niet gelest.
Ik ben een vreemdeling. Onderweg naar huis.
En ik leef en ik droom en ik geef nooit op. Want binnenkort zoek ik het hogerop.

Ik wil niet wennen aan dit spel van de waanzin.
Aan de leugens, de oorlog en de pijn.
Ik zal werken tot mijn allerlaatste adem
Maar ik verlang naar wat rust in het centrum van mijn zijn.

Refrein: Ik ben een vreemdeling. Ik voel me nergens thuis.
Ik heb gereisd van oost naar west, maar mijn dorst werd niet gelest.
Ik ben een vreemdeling. Onderweg naar huis.
En ik leef en ik droom en ik geef nooit op. Want binnenkort zoek ik het hogerop.

Brug: Ik ben niet gemaakt om voor altijd hier te blijven.
En ik droom soms stiekem van mijn Vaderland.

Ik ben heel benieuwd naar een reactie! Ik ben namelijk sinds kort nogal bezig met de dingen van de Heere, ik vind het heel moeilijk!

Ik begrijp de vraag niet helemaal goed. Of je wilt een recensie over dit lied, of je wilt iets weten over je eigen veranderende leven. Bedenk de dingen die boven zijn. Verwacht van mij geen recensie van onderstaand lied. Dan zou je minstens alle gospelliederen wel eens nader onder de loep kunnen leggen.
 
Wat me raakt in je vraag, is dat we inderdaad een vreemdelingschap op aarde hebben. Maar met dit verschil. We zijn gen nomaden, die steeds van plek naar plek verder trekken, de tenten her en der uitspannen en vervolgens weer oprollen en inpakken en verder gaan. Maar we zijn pelgrims, die op weg zijn naar een beter vaderland. Naar het vaderhuis, dat Boven is, niet met handen gemaakt maar eeuwig in de hemel. Dat is geen mooie droom, geen zoethoudertje, geen opium van het volk (Marx), geen wishful thinking. Maar dit is een heerlijk, heilig, heilzaam Godswoord. Een ongeëvenaarde Belofte, die ons in deze genadetijd juist wordt voorgehouden, omdat er meer dan genoeg op ons afkomt om ons het gevoel te geven (ons verstand te verdonkeren) dat we hier op arde, in dit leven, alles hebben en alles kunnen.
 
Uit het lied van Troost komen de woorden "maar oog willen hebben voor de zaken die altijd van waarde zullen blijven" op me af. Wat bedoelt hij daarmee? Dat we het 'beter proberen' en op één of andere manier de ellende zoeken te overstijgen? Of mag hij juist weten van een wandel in de hemel, waar ons hart nu al naar uitziet? Waar we onze handen naar uitstrekken, zoals Paulus het zegt: "Ik jaag ernaar of ik het ook (al!) grijpen mocht."
 
Dan lopen we niet met oogkleppen op. Want het gaat toch ook ons -juíst ons, die geloven- aan het hart, dat Gods goede schepping zo gebroken is. Dat we dagelijks mensen tegenkomen die nog zonder zekerheid leven.  Een ander leven, inderdaad. Dat begint bij onszelf. Maar daarin mogen wij ook anderen jaloers maken.
 
Een aantal regels uit dit lied zal iemand mij moeten uitleggen.
 
"Het centrum van mijn zijn..."
Lijkt erg ik gericht. Klinkt me niet bepaald zuiver. Ziel? Gemoed? Hart?
 
"Dit leven heeft voor mij op zich niet zoveel waarde".
God heeft ieder mensenkind in dit leven gewild. En -ondanks de gebrokenheid- heeft God ons nog zoveel goeds gelaten.
 
"Want binnenkort zoek ik het hogerop".
Klinkt mij wat levensmoe. Ziet Troost dit vanuit de kortheid van dit leven? Of zoekt hij het zelf 'binnenkort' vanuit met een bepaald suïcidaal gedrag? Lijkt me overigens geen positieve stimulans voor luisteraars die manisch depressief zijn en door die dit lied er een verkeerde uitleg aan geven of er door gestimuleerd worden.
 
Meer zou ik er op dit moment niet van kunnen zeggen.
 
Ds. M. F. van Binnendijk, Capelle aan den IJssel

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

171 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven