Positie van de vrouw

De laatste tijd kunnen wij allen veel onrust bemerken in en om de positie van de vrouw. En dan vooral ook in de reformatorische kring. Nu denk ik er wel het een en ander over, maar ik weet niet wat juist is. Is het eigenlijk wel zo verkeerd als een vrouw in de politiek zit? Haar primaire taak is natuurlijk het opvoeden van de kinderen, maar wat als de kinderzegen uitblijft? En vrouwen uit refo-kringen hebben tegenwoordig ook verantwoordelijke functies. Ik studeer momenteel in een grote stad en heb daar catechisatie bij een dominee waar vrouwen plaatsnemen in de kerkenraad. In mijn ogen kan zoiets absoluut niet. Ik weet wel dat er in de Bijbel gesproken wordt over vrouwelijke profetessen, maar moeten we op grond van o.a. Romeinen 7 de vrouw niet toelaten tot het vrouwelijk ambt? Mij valt op dat het voor veel dominees moeilijk is om hier iets over te zeggen, toch hoop ik dat het lukt.

Een antwoord op uw vragen is niet eenvoudig en in korte bewoordingen te geven. Ik geef daarom slechts enkele stellingen om over na te denken:

1. Zowel het woord als het begrip ambt komt in de bijbel niet voor. Men kan zonder meer stellen, dat de roomse ambtsopvatting: de paus als stedehouder van Christus, regelrecht in strijd is met de Schrift. Maar wij moeten ook erkennen, dat wij niet een directe blauwdruk voor onze ambtstheologie, zoals wij die kennen sinds de reformatie, kunnen terugvinden in de Schrift, al durf ik wel te verdedigen dat  deze zeker niet onschriftuurlijk is. Dat moet ons in ieder geval voorzichtig maken.

2. Genesis 1 stelt de wel eigensoortigheid maar tegelijk de principiële gelijkwaardigheid van man en vrouw als beelddrager van God! En dat in het cultuurpatroon van het oude Oosten waar de vrouw niet meer was dan een bezit van de man. Wij zien in het Nieuwe Testament dat de Heiland ook heel vaak het rabbijnse cultuurpatroon ten aanzien van de vrouw doelbewust doorbreekt.

3. Er zijn in de bijbel vele voorbeelden van vrouwen die openbare functies bekleden, richter (Debora), koningin (Scheba), priesteres, profetes, diacones. In de nieuwtestamentische gemeente hadden vrouwen veelkleurige charismatische functies. Juist als wij schriftgetrouw willen zijn en op grond van bepaalde qua  uitleg omstreden teksten zoals de zwijgteksten de vrouw willen uitsluiten, dan hebben wij de handen vol om de vrouw haar schriftuurlijke plaats te geven.

4. Tenslotte, wanneer vrouwen bepaalde duidelijke talenten en gaven ontvangen hebben, mogen wij hen dan belemmeren om die te ontwikkelen en ten nutte van anderen te maken? Het is nog maar enkele generatie's geleden, dat vrouwen niet mochten studeren. Daarmee waren wij in onze cultuur zeker niet op de goede bijbelse weg.

Met vriendelijke groet,
prof. dr. W. Balke