Waarom heeft God mensen geschapen met dubbele seksuele gevoelens? (...) Waarom d...

Ds. J.J. Tigchelaar | Geen reacties | 07-08-2006| 00:00

Waarom heeft God mensen geschapen met dubbele seksuele gevoelens? Waarom heb ik die in mijn leven? Waarom voel ik me soms aangetrokken tot mijn eigen geslacht? Waarom val ik vaak daarin en laat ik me verleiden? Ik mis God enorm in mijn leven. Hoe kan ik rechtvaardig voor God leven met deze gevoelens? Ik hou van Mijn Jezus maar vaak verloochen ik Hem! Waarom dominee, waarom!

Zes keer de vraag naar het waarom. Maar het is niet steeds een echte vraag. De eerste vraag is een (onbewezen) stelling. Dat God bepaalde mensen geschapen heeft met dubbele seksuele gevoelens. Is dat echter wel waar? Iemand kan dubbele seksuele gevoelens hebben, maar betekent dat ook dat hij of zij zo door God geschapen is? Hij heeft ons goed geschapen. Anders zou de Bijbel ook niet zo duidelijk tegen homoseksuele praktijken zijn. Aan de Romeinen schrijft Paulus (1:26f.) dat zoiets tegen het natuurlijke (geschapen) gebruik en de omgang is. God heeft ons zo niet geschapen.

Maar homoseksualiteit komt wel voor, er zijn er die zeggen dat het zelfs veel voorkomt. Vanwaar komen die gevoelens dan? Met schaamte moeten we bekennen dat door de zonde niet een kleinigheid is misgelopen, maar dat bijna alles bedorven is in het menselijke leven, dat is dus ook mijn en jouw leven. Ook bij ‘gewone’ heteroseksuele mensen is de liefde en de omgang tussen de geslachten heus niet ongerept gebleven. Zou naar de hoeren gaan minder erg zijn dan dubbele seksuele gevoelens hebben? Onterende verlangens komen door de zonde bij iedereen voor, zij het dan in verschillende richtingen. En we moeten niet denken dat zonden op seksueel gebied de echte, grote zonden zijn. Gierigheid en roddel is zeker niet minder erg.

De vraag komt van iemand die soms zich aangetrokken voelt tot iemand van het eigen geslacht. Voor verleidende gevoelens kun je je niet afsluiten, wel strijden tegen het toegeven er aan. Onze catechismus zegt dat we de zonde moeten haten en ontvluchten. Dat zijn twee zaken. Plaatsen, personen, literatuur en eventueel internetsites die ons in verleiding kunnen brengen moeten gehaat en gemeden worden. Daarom wordt ook gewaarschuwd voor het verkeerde gebruik van gemakkelijk toegankelijke bronnen van informatie. En dat geldt zeker niet alleen voor kinderen. Wie toegeeft aan verleidingen, welke dan ook, slaat een weg in waar Christus buitengesloten wordt. Gelukkig wanneer we nog merken dat we Hem dan missen.

Maar dan gaat de vraagsteller een andere kant op en vraagt: Hoe kan iemand rechtvaardig voor God leven met verkeerde gevoelens in het hart? Wat dacht je: Worden we rechtvaardig voor God wanneer we deze en andere verkeerde gevoelens en daden hebben kunnen overwinnen? Moeten we om de verleidingen te ontgaan en rechtvaardig te worden ons bijvoorbeeld terugtrekken in een klooster? Het is gebleken dat ook juist daar de seksualiteit zijn verkeerde tol eist. Essentieel en reformatorisch is dat we niet rechtvaardig voor God worden door ons zelf rechtvaardig en onberispelijk te maken. We leven puur en alleen uit vergeving na schuldbelijdenis. En dat telkens en telkens opnieuw. En we mogen en moeten daarbij bidden om de voortdurende vernieuwing van ons hele leven, inclusief onze gevoelens. Dat daarvoor Christus door de Heilige Geest in ons woont en werkt. Daarom onderzoeken we zijn Woord en bidden we en gaan we naar de kerk. Maar in dit leven worden we toch niet volmaakt en vrij van zonde. Dat schrijf ik natuurlijk niet als een goedkoop excuus. Maar het bewaart ons voor hoogmoed en zelfvoldaanheid. We klagen en zuchten over de zondige aard en moeten ertegen strijden. God verlost zijn kinderen wel van de heerschappij en slavernij van de zonde, maar Hij verlost hen in dit leven niet geheel van het vlees en het lichaam van de zonde (Dordtse Leerregels 5,1).

Kennis van onze eigen zwakheid en verkeerde neigingen wil ons dicht bij Christus en zijn genade houden. Totdat we eenmaal volkomen verlost zullen zijn. De één wordt door de neiging tot de ene zonde en verleiding bescheiden en afhankelijk gehouden, de ander door een andere, maar niemand is daar vrij van. Het is al mooi dat we leren zien en geloven dat iets zonde en verleiding is. De wereld zegt dat we nu eenmaal zo (geschapen, gemaakt, ontstaan of geëvolueerd) zijn en dat daarom alles mag wat kan. Wij weten door Gods Woord en zijn Wet beter en leren daarom telkens om vergeving en genade en vernieuwing te vragen. Juist na verloochening en terugval.

Ik zou graag in staat willen zijn de vraagsteller een duidelijk antwoord en een waterdichte oplossing te geven hoe de verleiding van de dubbele seksuele gevoelens eens en voor altijd te boven te komen. Maar zo’n antwoord heb ik niet. Evenmin als een drank- of drugsverslaafde of gierigaard in één keer vrij kan zijn.

Lees en overdenk in elk geval ook eens het verdere van hoofdstuk 5 van de Dordtse Leerregels. Daar vinden we zeker het begin van een antwoord op veel van onze waarom-vragen. Ik waag het niet het mooier en duidelijker te zeggen dan het daar is beschreven. Zegen, sterkte en volharding toegewenst.

Ds. J. J. Tigchelaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. Tigchelaar

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven