Seks voor het huwelijk geen christelijke vrijheid
Ds. H. van den Belt | Geen reacties | 01-07-2006| 00:00
Vraag
Is seks voor het huwelijk ook één van de christelijke vrijheden (zoals verzekeren, inenten, broeken voor vrouwen, geen/wel hoedje op in de kerk) enz. Ik vraag dit omdat christenen (met ieder dezelfde bijbel!) over dit onderwerp nogal verschillend denken. Zelf ben ik er ook wel benieuwd naar daar ik al jaren verkering heb en ons verlangen groeit. Over huiselijke plichten en rolverdeling staat één en ander LETTERLIJK in de bijbel (of dit cultuur- of tijdgebonden is daarover valt te twisten) maar hoe zit dat met seks voor het huwelijk?
Deze vraag stel ik niet om te provoceren of mensen te kwetsen, maar het niet-mogen is vaak meer een “dat hoort niet” of “dat mag niet” dan dat er echt bijbelse bewijzen voor zijn!
Antwoord
Je vraagt naar de christelijke vrijheid. Dat is een groot goed. Jezus heeft gezegd: "Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn" (Johannes 8:36). We zijn allemaal slaven van de zonde tenzij en totdat Christus zelf ons bevrijdt van de schuld en de verdiende straf. Dan bevrijdt Hij ons ook van de heerschappij en de slavernij van de zonde, al blijft de zonde in ons wonen. Hopelijk mag je die christelijke vrijheid ook zelf kennen. Zo niet, dan ben je verslaafd aan je eigen begeerten en lusten.
Als Jezus je bevrijd heeft, wil je ook het liefst doen wat je Bevrijder van je vraagt. Ook in de kleine dingen, zoals een hoofdbedekking in de eredienst of het afsluiten van een verzekering. Nu is het zo dat daar door christenen onderling verschillend over gedacht wordt. Wat de een verkeerd vindt, vindt een ander soms geen probleem. We hoeven elkaar ook niet de wet voor te schrijven. Als iemands geweten bezwaard is bij het eten van vlees dat aan de afgoden geofferd is, moet hij het niet doen, maar dat betekent niet dat niemand dat mag (1 Korinthe 8:7-13). Dat noemen we dan ook wel christelijke vrijheid. Het gaat daarbij om de interpretatie van de bijbelse voorschriften. Alle christenen vragen zich af: wat wil God dat ik doe? Maar niet alle christenen geven hetzelfde antwoord. Dat zou tot willekeur kunnen leiden en daarom moeten we elk antwoord toetsen aan de Schrift.
Nu concreet: jullie hebben al een poos (jaren) verkering en het lichamelijke verlangen naar elkaar groeit. Wat wil God dat jullie doen? Hij wil dat jullie zo snel mogelijk gaan trouwen. Dat zegt Paulus tenminste in 1 Korinthe 7:9: "Maar indien zij zich niet kunnen onthouden, dat zij trouwen; want het is beter te trouwen dan te branden." In het algemeen is het niet verstandig om de periode van verkering té lang te laten duren. Misschien zijn er allerlei redenen (financieel, leeftijd, praktisch) om te wachten, maar té lang wachten is niet goed.
Is het dan zonde om "op het huwelijk vooruit te grijpen" door gemeenschap te hebben terwijl je nog niet getrouwd bent? Het antwoord is: JA. Laat ik een bijbelgedeelte noemen: In Deutronomium 22: 13-21 wordt de procedure beschreven voor mannen die hun vrouw beschuldigen dat zij geen maagd waren voor hun huwelijk. Het was de gewoonte om als bewijs van de maagdelijkheid van een vrouw het laken waarop de eerste gemeenschap plaatsvond -met daarop het bloed van het gebroken maagdenvlies- aan de vader van de bruid te geven. Wij zouden daar -vanwege onze privacy- niet aan moeten denken, maar zo ging dat vroeger wel. Ik citeer een paar verzen: “(14) Wanneer een man zal zeggen: Deze vrouw heb ik genomen, en ben tot haar genaderd, maar heb den maagdom aan haar niet gevonden. (15) Dan zullen de vader van deze jonge dochter en haar moeder nemen, en tot de oudsten der stad aan de poort uitbrengen, den maagdom dezer jonge vrouw. (17) En zij zullen het kleed voor het aangezicht van de oudsten der stad uitbreiden. (18) Dan zullen de oudsten derzelver stad dien man nemen, en hem kastijden (19) En zij zullen hem een boete opleggen van honderd zilverlingen, en ze geven aan den vader van de jonge dochter, omdat hij een kwaden naam heeft uitgebracht over een jonge dochter van Israel; voorts zal zij hem ter vrouwe zijn, hij zal haar niet mogen laten gaan al zijn dagen.”
Blijkbaar stond er een zware straf op een valse beschuldiging dat iemand niet als maagd in het huwelijk was gegaan. Maar als het bewijs niet geleverd kon worden, zegt de wet van Mozes: (20) "Maar indien ditzelve woord waarachtig is, dat de maagdom aan de jonge dochter niet gevonden is, (21) zo zullen zij deze jonge dochter uitbrengen tot de deur van haars vaders huis, en de lieden harer stad zullen haar met stenen stenigen, dat zij sterve, omdat zij een dwaasheid in Israël gedaan heeft, hoererende in haars vaders huis; zo zult gij het boze uit het midden van u wegdoen."
Het lijkt me duidelijk dat geslachtsgemeenschap buiten het huwelijk zondig is. Nu kun je redeneren: maar dat was dan wel met een ándere man dan waarmee zij later getrouwd was. Dat is waar, maar als je nog niet getrouwd bent, kun je wel denken dat je nooit meer van elkaar af zult gaan, maar dat weet je nooit zeker!
Even verder staat in hetzelfde hoofdstuk wat er moet gebeuren als iemand door een man verkracht wordt. Als de vrouw getrouwd of "ondertrouwd" is met een ander, moet de man gestenigd worden, want het is overspel, maar als de vrouw nog maagd is: (28) "Wanneer een man een jonge dochter zal gevonden hebben, die een maagd is, dewelke niet ondertrouwd is, en haar zal gegrepen en bij haar gelegen hebben, en zij gevonden zullen zijn; (29) zo zal de man, die bij haar gelegen heeft, den vader van de jonge dochter vijftig zilverlingen geven, en zij zal hem ter vrouwe zijn, omdat hij haar vernederd heeft; hij zal ze niet mogen laten gaan al zijn dagen.”
Ook hier is duidelijk sprake van zonde, maar wel van een 'ander gewicht' dan overspel. Natuurlijk is er een grote afstand in tijd en cultuur tussen de wetten van het Oude Testament en onze situatie, maar de Heere, die deze wetten gegeven heeft, is niet veranderd. Ik zou de volgende toepassingen willen maken.
Je zou nog andere bijbelgedeelten kunnen noemen. Denk aan Jozef en maria die hierin een duidelijk voorbeeld geven.
-Wacht met gemeenschap tot je trouwt en ga ook niet "op het randje" zitten. Wat is het mooi om tot die intieme overgave te komen BINNEN het verbond van het huwelijk. Het is geen christelijke vrijheid om te zondigen tegen God.
-Als een stel wel te ver gegaan zijn en wel met elkaar naar bed gegaan zijn, dan moeten zij dat voor God belijden als zonde en zijn zij verplicht om met elkaar te trouwen.
-Als iemand te ver gegaan is in een eerdere relatie en die relatie is stuk gebroken -wat vaak gebeurt- dan moet je dat -zo snel als daar ruimte voor is- belijden tegenover je nieuwe vriend(in). Je moet hem of haar dan ook de ruimte geven om er mee te stoppen. Belijd je het namelijk niet en komt het uit, dan is dat een bom in je relatie. Openheid en schuldbelijdenis is altijd belangrijk.
Tenslotte: niemand is zonder strijd en zonder zonde op dit terrein. We hebben allemaal de bevrijdende liefde van Christus nodig. Wat een wonder dat Hij voor zondaren gekomen is en zich gevangen gegeven heeft om ons los te maken uit de boeien van de zonde.
Ds. H. van den Belt
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. van den Belt
- Geboortedatum:08-06-1971
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Woudenberg
- Status:Inactief
