Homohuwelijk en crematie

Ds. H. Liefting | Geen reacties | 15-06-2006| 00:00

Is het geoorloofd een homohuwelijk bij te wonen? Kun je dit vergelijken met het niet mogen bijwonen van een crematie vanwege het erg hoge onchristelijke gehalte?

Een heel lastige vraag, maar wel een heel wezenlijke vraag waar we vroeg of laat misschien allemaal wel eens mee te maken krijgen. Laat ik beginnen met uit te leggen waarom het zo’n moeilijke vraag is. Omdat je niet naar zo’n ‘huwelijk’ toegaat als je de persoon in kwestie maar half kent. Waar je ermee geconfronteerd wordt, betreft het vaak een zoon of dochter, een broer of zus; in ieder geval iemand die je lief is. Iemand die je na aan het hart ligt. Iemand uit je naaste omgeving. Iemand die je in zijn of haar strijd niet nog eens tegen het hoofd wilt stoten. Bovendien iemand die je graag wilt vasthouden.

Er kan zich echter nog een extra probleem voordoen. Stel je hebt een zoon die homo is. Die heel losbandig leeft. Het ene seksuele contact na het andere. Wat een smart zul je daar als ouders over hebben. Wat een angst ook dat hij besmet zal worden met het dodelijke Aids-virus. Dan kan het een hele opluchting zijn als deze zoon op een gegeven moment thuis komt en zegt dat hij nu iemand gevonden heeft aan wie hij ‘trouw voor het leven’ beloofd heeft. Nooit meer een ander. Nooit meer naar al die kroegen e.d. Dan ben je als ouders dankbaar. En stel dat hij dan ook nog aangeeft dat hij weer naar de kerk wil -wel een ‘iets andere kerk...’- en dat hij daar Gods zegen wil vragen over die verbintenis, dan is het heel moeilijk om “nee” te zeggen.

Aan de andere kant is het echter ook heel moeilijk om “ja” te zeggen. En wél mee te gaan. Het druist immers tegen alles in. En wat het belangrijkste is: uiteindelijk druist het tegen Gods Woord in. Hoe blij iemand kan zijn dat zijn/haar zoon of dochter al die los-vaste contacten inruilt voor een vaste verbintenis, ook dat druist nog steeds tegen Gods Woord in. Ook daar geeft Gods Woord geen groen licht, ondanks al die mogelijkheden en uitleggingen die allerhande predikanten tegenwoordig voorhouden en aanprijzen. Gods Woord zegt het anders! Het vervult me met schaamte dat je soms nog beter een rooms-katholieke kerkleider kunt citeren, dan je “eigen kerkleiders”. Ik denk aan wat kardinaal Simonis zei toen hij geïnterviewd werd voor de Gay Krant: “Als je meent tegen de richtlijnen van het Evangelie in te kunnen gaan, moet je die verantwoording zelf durven nemen. Je moet er dan niet een soort zegen over afsmeken.” Niet voor tweeërlei uitleg vatbaar.

Maar nu concreet: als je een uitnodiging hebt voor zo’n ‘dienst’, mag je daar dan gehoor aan geven? Laat ik in eerste instantie zeggen dat iedereen hierover in zijn/haar eigen geweten ten volle verzekerd moet zijn. Ik kan me voorstellen dat je als ouders (of gezin) er niet om heen kunt, om je kind niet kwijt te raken. Toch zul je van tevoren dan wel heel erg duidelijk moeten uitspreken dat je er absoluut niet achter staat en dat je er alleen maar bij bent uit liefde en verbondenheid met je kind, maar niet uit verbondenheid met zijn/haar keuze.

En waar je in een andere relatie tot zo iemand staat: persoonlijk zou ik er niet heengaan. Je geeft dan toch heel gemakkelijk het idee dat je er achter staat, of het goedkeurt. Wel zul je dit heel duidelijk moeten uitleggen, het liefst in een persoonlijk gesprek. Niet koud of uit de hoogte of vanuit het idee dat je beter zou zijn. Maar wel dat je onoverkomelijke bezwaren hebt. En dat jij in ieder geval de persoon in kwestie niet laat ‘vallen’.

(De vergelijking met crematie is wel enigszins gewettigd. Ook crematie gaat duidelijk tegen Gods Woord in. Uiteindelijk horen we daar ook niet!)

Ik hoop niet dat iemand na dit antwoord het gevoel overhoudt dat ik de homoseksuele naaste in de kou laat staan. Of kwets. Juist niet! Andersgeaarden gaan al zo’n moeilijke gang. En ze hebben onze steun, onze hulp, onze aandacht en liefde juist zo nodig. Maar die kunnen we ook op andere momenten geven. En op andere wijzen. Helaas schieten juist kerkmensen en kerkleiders daarin nogal eens schromelijk tekort!

Ds. H. Liefting, Delft

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Liefting

• Geboortedatum:
  21-02-1952
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Gouda
• Status:
  Actief

50 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven