Misbruikt door mijn oudere broer
Eleos | Geen reacties | 15-06-2006| 00:00
Vraag
Ik ben een vrouw en tien jaar getrouwd. Sinds een jaar ben ik er bewust van geworden dat ik ben misbruikt door mijn oudere broer. Hij is acht jaar ouder dan ik. Ik ben van mijn 8e tot mijn 16e door hem misbruikt. Inmiddels loop ik bij een christelijke therapeut hiervoor. Ik loop met een aantal vragen.
Hoe komt het dat mijn gevoelens op allerlei gebieden zo vlak zijn? Ik heb drie kinderen, maar voel me vaak een robot. Vind u het belangrijk om zijn vrouw in te lichten over het gebeuren? Ik heb inmiddels wel een gesprek met mijn broer hierover gehad. Ik betwijfel of hij het aan zijn vrouw heeft verteld. Tijdens het gesprek lanceerde hij de opmerking "jij was er ook niet vies van". U begrijpt dat ik me daardoor erg schuldig voel door dit gebeuren. Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Verlang erg naar innerlijke genezing. Ik hoop dat u mij een beetje op weg kunt helpen.
Antwoord
Beste mevrouw,
Ik lees dat u hulp hebt van een therapeut, daarom is de beste raad, dat u uw vragen bespreekt met deze therapeut, omdat deze vragen in uw hart leven en ze direct te maken hebben met uw reden voor het vragen van hulp!
Waarom ik dat vind? Vlakke gevoelens bijvoorbeeld kunnen heel goed het gevolg zijn van de strategie die u jarenlang moest hanteren om niet teveel na te denken over de afschuwelijke gebeurtenissen die er hebben plaatsgevonden om u staande te houden in uw dagelijkse leven. Zo'n roer gooi je niet zomaar om. Ook zijn er andere redenen mogelijk. Ik zou u aanraden om dat uit te zoeken met uw therapeut.
De vraag of u zijn vrouw moet inlichten, is er een van wikken en wegen van de redenen om het wel te doen tegenover de redenen om het niet te doen. Ik zou u aanraden om dat samen met uw therapeut op een rijtje te zetten. Dat is veilig en geordend, ook hebt u dan de steun van iemand die u helpt dingen te benoemen die u zelf niet zo makkelijk ziet of toegeeft. Daarna kunt u beslissen of u het wel of niet doet en zo ja, op welk moment en op welke manier.
De schuldgevoelens die u noemt komen heel vaak voor bij deze gebeurtenissen, hebben vaak ook oude papieren, en zijn daarom alle reden om met uw therapeut te bespreken. Moeilijk, maar leerzaam en dus de moeite waard!
Ik wens u veel sterkte om dat te gaan doen, want dat is soms een loodzware stap. Wanneer u die stap te zwaar lijkt, kunt u ze opschrijven en aan uw therapeut toesturen of te lezen geven. U bent het waard, God wil zich ook over u ontfermen.
Met vriendelijke groet,
Gera de Wit (Eleos)
