Ik geniet van het programma Hour of Power

Ds. J.J. Tigchelaar | Geen reacties | 13-06-2006| 00:00

Ik ben een getrouwde vrouw en moeder van 24 lentes jong. Ik ben gelukkig met bijna alles in mijn leven. Alleen sinds een jaar ongeveer tob ik enorm met geloofsvragen. Ik zal er geen doekjes om winden, maar ik stik voor mijn gevoel in de kerk. Ik kerk Hersteld Verband, en dat maakt mij niet uit, want ik ben niet overtuigd van de kerk. Nee, eigenlijk ben ik meer wat anders.

Heeft u wel eens gehoord van Hour of Power? Het RTL5-progamma op zondagmorgen op de tv? U zou dat eens moeten zien. Hoe daar invulling gegeven wordt aan het geloof, zo intens en zo één met elkaar en God. Mijn man en ik passen om de beurt op zondagmorgens en ik ben altijd blij als ik thuis mag blijven. Ik geniet van het gehele programma. Als ik de tv uitklik dan kan ik er echt weer tegenaan. Ik voel dan zo sterk in mijn hart: Ja, dit is wat God bedoeld heeft. Zo horen wij gemeente te zijn, zo horen wij ook Hem te aanbidden. En dan kan ik er niet tegen als ik vervolgens ‘s avonds in de kerk zit, allemaal luisterend naar zo vaak dezelfde preek, het aloude verhaal. Ik kan er niks meer mee.

Echt, u moet weten, ik zit er mee. Ik hoop niet dat u het geijkte antwoord geeft van: Ja maar je hoort toch op het erf der vaderen... Ik heb al zo vaak dezelfde antwoorden gehoord, maar ik zou u anders willen vragen: kijkt u eens naar dat programma en probeer u eens in te verplaatsen in mensen zoals ik. Ik hoor namelijk vaker deze kreet!

Eigenlijk is het bovenstaande verhaal niet echt een vraag. Er staat wel een vraagteken in: of ik wel eens gehoord heb van Hour of Power. Mijn antwoord kan dan kort zijn: Ja ik heb er van gehoord en ik heb er naar gekeken. Maar de laatste tijd niet meer. Dat is alleen omdat de huidige uitzendtijd altijd valt wanneer ik zelf zondagsmorgens ergens gevraagd ben voor te gaan in een kerkdienst. Maar vroeger was de uitzendtijd van twaalf tot één. Toen heb ik de uitzendingen gezien en ben ze nog niet vergeten. Ik kan me ook best voorstellen dat de schrijfster er diep van onder de indruk is. In het verhaal zit echter wel een vraag zij het dan zonder vraagteken.

Ik vermoed dat ik geacht wordt in te gaan op het verhaal, wat ik vind van deze diensten. Het is steeds moeilijk wanneer een predikant gevraagd wordt twee soorten kerkdiensten, in dit geval Hersteld Verband en Hour of Power, te vergelijken en te zeggen wat nu de beste zou zijn. Ben ik neutraal omdat ik tot geen van beide organisaties behoor?

Ik kan me goed voorstellen dat de schrijfster diep onder de indruk is van deze Amerikaanse diensten. De entourage is overweldigend: een immense glazen kerk, altijd versierd met bloemen, een indrukwekkend koor, geselecteerde voorgangers die een korte pakkende boodschap hebben, soms getuigenissen of gasten met een goed verhaal. Het zou echter niet eerlijk zijn dit maatgevend te gaan vergelijken met een doorsnee kerkdienst in eigen omgeving. Met de kerkgebouwen valt het in onze gemeenten overigens nog wel mee. Ik heb meerdere malen onder een boom een kerkdienst mogen houden of in een armoedig schoollokaaltje waar geen raam en geen bank meer heel was. Daarbij worden in de meeste Nederlandse hervormde of gereformeerde gemeenten normaal geen koren ingeschakeld of het kerkgebouw met bloemen versierd. En de voorgangers zijn geen geselecteerde preektijgers of getalenteerde acteurs. We moeten geen knollen met citroenen vergelijken.

In de cursus Theologische Vorming Gemeenteleden afgelopen zaterdag heb ik de bovenstaande vraag voorgelezen. De eerste reactie was: bij die Amerikaanse dienst zijn het Turbo-Christenen. Daar zit wel wat in. Stel je voor dat Job met zijn zweren en ellende daar eens binnen zou zijn gekomen. Zou hij zich daar thuis hebben gevoeld? Zou hij een getuigenis mogen geven? Het zijn in Hour of Power toch bijna altijd de geslaagde mensen die aan het woord komen. Dat past ook bij de manier van denken in Amerika: je moet slagen in de wereld. En veel christenen daar (en daar niet alleen) denken dat je daaraan de zegen en hulp van God kunt aflezen. In de vraag las ik: “gelukkig met bijna alles in mijn leven, en toch enorm getob met geloofsvragen!”

Om het eens kort door de bocht te zeggen: in veel van onze gemeenten ligt een zware nadruk op het (eerste) stuk van de kennis van zonde en ellende. In allerlei kerken in Amerika ligt de nadruk op het (derde) stuk van de beleving van dankbaarheid. Terecht vragen we dan aan beide: waar is het (tweede) stuk van de verlossing door het kruiswerk van Jezus Christus?

We lezen in Handelingen 2:42 dat de kerk na Pinksteren, geleid door de Heilige Geest, vijf fundamentele kenmerken had. Ze waren 1. volhardende, 2. ze bleven bij de leer van de Apostelen, 3. ze beoefenden de gemeenschap, 4. ze braken het brood (het onderling hulpbetoon en de viering van het Avondmaal) en 5. ze volharden in het gebed. Daar wordt geen naam van de gemeente genoemd, oud of nieuw, hervormd of gereformeerd of hersteld of erf der vaderen of zo. Geen grootspraak van kracht of volheid. De basis van hun geloof was de leer van de Apostelen. En dat was niet anders dan het getuigenis van Jezus Christus, mens geworden voor de zonde, gekruisigd, gestorven en opgestaan en nu aan de rechterhand van de Vader. Het aloude verhaal! Dat is het grondpatroon van de kerk, zo behoort en mag het zijn overal in de wereld, daar werkt de Heilige Geest in. Die eerste gemeente in Jeruzalem, geleid door vroegere vissers, met veel armen en simpele mensen, dat is ons voorbeeld. Zo heb ik en veel anderen met mij ook in de zending gewerkt.

Natuurlijk kun je geïmponeerd worden door een kathedraal, door grote massa’s mensen, door bloemen en gevierde sprekers. Maar dat zijn de gebakjes op het menu van een dure speciaalzaak. Lekker en aantrekkelijk voor verwende mensen, maar niet echt gezond. Daarom hebben we geleerd te bidden: “geef ons ons dagelijks brood”. Hoe worden onze verslagen zielen gevoed en verzadigd? Daar ligt de bron van echte dankbaarheid en aanbidding.

Ik hoop me zo toch verplaatst te hebben in mensen zoals de vraagstelster.

Ds. J. J. Tigchelaar

Lees ook: Christen zonder kerkgang

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. Tigchelaar

• Geboortedatum:
  05-12-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

130 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven