Knipperlichtrelatie

Vanaf de zomervakantie heb ik contact met een jongen. Verkering is inmiddels uitgegaan, maar we hebben weer contact. Hij weet niet of hij van mij houd of niet. Hij gaat wel met mij naar bed. Ik hou echt van hem. Hij wil in alle rust erachter komen of hij voor mij moet kiezen of niet. Ik heb alles voor hem over, dus dat ook. Maar het is allemaal zo onzeker.

Door bepaalde gebeurtenissen staan mijn ouders absoluut niet achter ons contact. Contact met mijn vader is nu ronduit slecht. Ik heb dat allemaal voor mijn vriend over. Is dat wel zo slim? Om een tijd af te spreken werkt niet, weten we uit ondervinding. Ik wil hem niet kwijtraken. Hij wil echt voelen dat hij voor mij moet kiezen. Kan je zeggen: als God wil dat we bij elkaar komen dan gebeurt dat ook? Wat moet ik nou doen?

Ik vind het bijzonder onaardig van je vriend dat hij wel met je naar bed gaat (en dat jij dat zelfs voor hem over hebt), terwijl hij niet eens weet of hij wel echt van je houdt. Hij zit maar te wachten op dat gevoel en ondertussen gaat hij met je naar bed, wat onaardig van hem.

Ik denk juist omdat hij met je naar bed gaat, dat gevoel zo moeilijk helder is te krijgen. Hij heeft nu immers alles al wat hij wil en als het hem niet meer zint, maakt hij het gewoon uit. Als hij zelf zo zit te wachten op dat gevoel van liefde, zal het waarschijnlijk heel lang gaan duren omdat gevoelens bij mensen nu eenmaal altijd golvend zijn.

Ik vind dat je op een gegeven moment een keuze moet maken en daar dan ook achter moet staan of je nu veel voelt of niet. Gevoelens op zich zijn geen goede basis voor een verkering en huwelijk (zie veel eerdere vragen en antwoorden die hierover gingen). Ik vind dat je vriend eigenlijk niet onder een verkering (en zelfs huwelijk) uitkan, hij gaat toch immers al wel met je naar bed. Als ik jou was, zou ik er toch echt nog eens heel goed over nadenken of ik met zo iemand wel verder zou willen.

Ali Hoek-van Kooten