(...) Je hoort heel vaak dat je de dag van je bekering weet, maar die dag weet i...

Ds. W. van der Wind | Geen reacties | 13-05-2006| 00:00

Ik ben een meisje van 16 jaar. Ik ben eigenlijk altijd bezig met het geloof en ik wil graag een kind van God zijn. Je hoort heel vaak dat je de dag van je bekering weet, maar die dag weet ik niet en dan begin ik zo te twijfelen of ik dan wel op de juiste weg ben. Het maakt me bang, dan weet ik eigenlijk niet wat ik hier mee aan moet.

Fijn dat je deze vraag gesteld hebt, want onzekerheid of angst verhinderen je misschien juist om je rust in de Heere te vinden. En ik proef in jouw vraag, dat dit is wat jij graag wilt. Je schrijft immers, dat je altijd al bezig bent met het geloof en graag een kind van God wil zijn. Dat is heerlijk om te lezen. De Heere belooft immers in Zijn Woord, dat Hij geen zoeker zal laten staan. Lees maar eens Matt. 7:7-8: "Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden. Want een ieder, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, die zal opengedaan worden". Hierop mag je vertrouwen, dit belooft de Heere ons immers Zelf.
 
Maar dan over de weg van het gevonden worden. Daarvan moeten we zeggen, dat de Heere met ieder mens zijn of haar eigen weg gaat. Sommigen hebben inderdaad een krachtige bekeringservaring, waarvan zij getuigen kunnen met zelfs soms datum, tijd en plaats erbij. Anderen daarentegen kennen meer een weg van geleidelijkheid, van een voorzichtig en rustig groeien in geloof en verlangen naar God. Van jongs af groeit dit al en mag, als het gevoed wordt door Gods Woord, steeds groter en sterker worden. Deze mensen kennen niet een bijzondere ervaring, maar hun geloof is er absoluut niet minder echt en sterk om!
 
Ik denk dat jij zo'n rustige gestadige groeier bent, als ik je vraag goed begrijp. Daar is helemaal niets mis mee ! Weet je wie ook zo'n gestadige groeier was? Timotheus. Lees maar eens in 2 Tim. 1 hoe het "ongeveinsd (= oprecht) geloof" eerst in zijn gelovige grootmoeder woonde en in zijn moeder en toen in hem. Geen schokkende bekeringservaring, maar een rustige en geleidelijke weg. Paulus wijst hem er dan alleen op, dat hij moet volharden en het geloof moet vasthouden.
 
Dit wil ik jou ook graag meegeven. Geef het maar over aan de Heere en leef rustig en in vertrouwen op Hem. En Hij zal het goedmaken, wees daarvan ten volle verzekerd. De jonge Timotheus mocht zelfs een grote plaats gaan innemen in het heilsplan van de Heere.
 
Ik wens je van harte de vrede van de Heere toe.

Ds. W. van der Wind

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. van der Wind

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven