Gij zult niet meesters genoemd worden

Ds. H. van den Belt | Geen reacties | 18-04-2006| 00:00

Laatst las ik Mattheus 23. In vers 10 lezen we: "En gij zult niet meesters genoemd worden; want Eén is uw Meester, [namelijk] Christus.” Deze woorden spreekt de Heere tot Zijn discipelen als geestelijke leidslieden van het volk. Hoe dienen wij deze tekst te lezen? Waarom noemen wij onze voorgangers “Dominee”, meester? Hebben wij deze tekst niet serieus genoeg genomen? Overigens is het niet mijn bedoeling dat we voortaan predikanten gewoon bij hun voornaam noemen, maar het is op zijn minst opvallend dat de Heere Jezus hier Zijn discipelen nadrukkelijk verbied om zich met meester te laten aanspreken.

De kanttekeningen van de Statenvertaling zeggen n.a.v. het woord rabbi: "Het gebruik van deze, alsook van de volgend titels, wordt niet geheel verboden, want zij worden somtijds den profeten en apostelen wel toegeschreven, maar de ijdele eer en heerschappij of meesterschap over het geloof en de consciëntie van anderen, die zij daarin zochten." Met andere woorden: als je Schrift met Schrift vergelijkt, kun je uit deze tekst geen absoluut verbod op het gebruik van 'eretitels' afleiden. Het is niet belangrijk óf wij het zeggen, maar hóe wij het zeggen.
 
Toch zijn sommige christenen veel terughoudender in het gebruik van titels dan wij. Het is in de Engelstalige wereld gebruikelijk om de predikanten aan te spreken met "Reverend" (Eerwaarde), maar de Strict Baptists doen dat niet. Alleen GOD is eer-waardig, zeggen zij... De titel "reverend" raakt daar ook wat in onbruik en nu is het in Engeland en Amerika doorgaans: "pastor".  Ook hier wordt "pastor" soms gebruikt in plaats van dominee. Dominee (van het Latijnse dominus) betekent meneer of heer en niet "meester".
 
Of je predikanten bij hun voornaam aanspreekt is een kwestie van gewoonte. Ik vermoed dat het wel meer en meer gebruik zal worden, ook onder ons, net zoals wij spreken van André Rouvoet en Bas van der Vlies. De dominees volgen meestal als laatste in zo'n ontwikkeling. Erg is dat niet, we spreken ook de oudvaders bij hun voornaam aan: Wilhelmus a Brakel, John Bunyan en niemand vindt dat ongepast.
 
De Schrift leert ons wel dat we respect moeten hebben voor allen die over ons gesteld zijn en roept ons op om de ambtsdragers in ere te houden "Dat de ouderlingen, die wel regeren, dubbele eer waardig geacht worden, voornamelijk die arbeiden in het Woord en de leer."
 
Dominee Henk van den Belt

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. van den Belt

• Geboortedatum:
  08-06-1971
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Woudenberg
• Status:
  Inactief

42 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven