Vragen naar de weg

Ds. C.J.P. van der Bas | Geen reacties | 28-08-2003| 00:00

SOW. PKN. Nu wil juist God van mij dat uitgerekend ik de weg ga wijzen naar Christus, dwars door dit proces heen (ik heb geen pastorale opleidingen o.i.d. genoten). Ik ben echter bang dat het eigenlijk al te laat is, gezien de besluitvorming van de synode. Kunt u mij helpen? Hoe ga ik hiermee om? Wat zijn de mogelijkheden. Ik heb het boekje: "vragen naar de weg" al uit. Ook "Hoe blijf ik Hervormd" is gelezen. Nu de communicatie nog. De nood is hoog! De tijd dringt! Ik moet op pad geholpen worden en ik weet niet waar/hoe ik moet beginnen. Help me!

Beste vraagsteller,

Uit je manier van formuleren blijkt een grote bewogenheid met de toestand waarin de Nederlandse Hervormde Kerk verkeert. Je hebt naar je stellige overtuiging de roeping ontvangen om in de gegeven situatie je verantwoordelijkheid niet te ontlopen. Maar integendeel de hand aan de ploeg te slaan. Onder jongeren van je eigen gemeente. En wellicht ook breder. Je vraagt om advies, je vraagt welke mogelijkheden er voorhanden zijn om je roeping gestalte te geven. Je hebt geleerd uit Daniël 9, waar het schort. Het is onze ongehoorzaamheid die de kerk heeft laten worden tot wat ze is. Het is (mede) onze schuld.

Vraag je me dan om raad, dan zou ik zeggen: Het eerste én het voornaamste én het krachtigste middel dat ter hand te nemen is in de kerkelijke nood is dat van het ootmoedige gebed tot God. Met voor alles de erkenning van onze ongerechtigheden die de kerk lieten worden wat ze nu is. En die er aan bij gedragen hebben, dat de synode nu dingen kan besluiten die tegen Gods heilig Woord radicaal ingaan. We hebben te weinig de nood van onze kerk biddend voor Gods aangezicht gebracht. Te weinig ambtsdragers aangespoord om te spreken op de ambtelijke vergaderingen, profetisch, tegen alles in wat nu al in onze kerk niet strookt met Gods Woord. Als ambtsdragers te weinig onze verantwoordelijkheid in deze verstaan. Schuldbelijdenis dus. En erkennen dat God ons geen onrecht zou doen, wanneer het toch tot een samengaan van kerken komt op een ondeugdelijke en dus onaanvaardbare basis. En het vervolgens tot een breuk komt in de NHK.

Daar onlosmakelijk mee verbonden zal het nodig blijven, dat je je biddend verdiept in het Woord van onze God, voor jezelf persoonlijk, maar ook voor de zorg die je op je hart gebonden is met betrekking tot de kerk. Dat is tenslotte het instrument bij uitstek, waardoor God de HEERE Zijn wegen aan ons bekend maakt. Zijn wil ons te verstaan geeft. Zo mag het gebed in je hart opwellen om te worden gebruikt als een middel (hoe onbekwaam ook, als je kijkt naar je eigen kracht) in Gods hand om anderen van de bedreigingen van het SoW-proces op de hoogte te brengen. Ambtsdragers én lidmaten en doopleden van de gemeente waar toe je behoort. Familieleden, vrienden en bekenden. Jongeren en ouderen. Met de bede in het hart, dat je niet gedreven zult zijn door godsdienstige/kerkelijke ijver zonder hart voor de Koning van de Kerk en zonder een onvoorwaardelijk buigen voor Hem. Met de bede dat het geen vleselijk streven zal zijn dat je drijft, maar geestelijke bewogenheid met de heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen die zijn gestalte krijgt in de kerk in ons land.

Me dunkt dat daar je verantwoordelijkheid ligt. Biddend voor Gods aangezicht, bedelend om meer licht over je roeping in dezen. En vervolgens dat werk ter hand nemend, wat het dichtst bij ligt: Werk met het oog op de gemeente waartoe je behoort: de predikant/predikanten, andere ambtsdragers, de leden van de gemeente en verder je familie en vrienden. Wie weet, komt er in het verlengde daarvan ook nog wel meer op je weg.

Gaat het over middelen om anderen bewust te maken van de ernst van de problematiek van Samen op Weg, dan kan inderdaad dat boekje "Vragen naar de weg", van de hand van ds. K. Klopstra, ds. A. Kot, ds. B. M. Meuleman, ds. H. Zweistra en ds.  J. H. C. Olie goede diensten bewijzen. Wil je jezelf nader verdiepen in de problematiek, dan kan je terecht in allerlei brochures die vanuit verschillende invalshoek zijn geschreven over de kerkelijke zorg: vanuit de Gereformeerde Bond in de NHK en vanuit het Comité tot behoud van de NHK. Je zou je tot elk van die twee instanties kunnen wenden om verdere informatie op te doen.

De nood van de kerk die je uitschrijft, herken ik. Ik zou je willen aanbevelen: Ga in onderworpenheid aan God je weg. Doe het in voorzichtigheid en in bescheidenheid. Weeg en overweeg de dingen meerdere keren biddend, voordat je je tot anderen richt. Zorgvuldigheid en beslistheid kunnen in dezen niet zonder elkaar! Wie weet wil God je arbeid ten dienst van de kerk in Nederland zegenen.

Ds.  C. J. P. van der Bas

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J.P. van der Bas

• Geboortedatum:
  23-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Woudenberg
• Status:
  Inactief

14 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven