Lichte trouwjurk

Ds. P. Molenaar | Geen reacties | 17-03-2005| 00:00

Bij ons in de kerk mag je niet in een lichte trouwjurk trouwen. Wat kan hiervoor de reden zijn?

Natuurlijk is met de kleding heel veel bepaald vanuit de kerkelijke gemeenten en de omgeving, waar je leeft of vanuit je traditie. De kleding is geen onverschillige zaak, maar is voor een groot deel bepaald door de cultuur. Elk land en elk volk heeft weer een eigen cultuur. Maar dat betekent niet, dat hiermee geen bijbelse normen gegeven zijn. Waar het christendom door de prediking van het evangelie ontstond, zie je dat de bijbel een stempel zet op die samenleving en de cultuur. De kleding is ten diepste bepaald vanuit het paradijs, toen de Heere Adam en Eva rokken van dierenvellen aantrok, nadat dus eerst een dier geslacht moest worden als offer voor onze zonden. De christelijk cultuur is bepaald vanuit Christus, Die naakt aan het kruis heeft gehangen en ontkleed moest worden om onze zonden. Daarom past ons vooral bescheidenheid  Met de zonden is heel duidelijk de kleding gegeven. Daarom past ons ook altijd heel duidelijk bescheidenheid en ootmoed in de kleding, die toch een bepaalde uitstraling heeft. De kleren maken immers de man of de vrouw. Je kunt provoceren door je kleding, je kunt ook op een farizeïsche wijze opvallen door je kleding. Daarom is bescheidenheid en nederigheid een hele grote gave. Je kunt ook met je degelijke kleding heel wat trotsheid verbergen in de gestalte van "Ik ben heiliger dan gij". Nu is er uiteraard ook kleding die past bij een bepaalde gelegenheid, gelegenheidskleding en ook ambtskleding. De bijbel spreekt over bruiloftsklederen. Als je niet aanpast op een bruiloft aan de stoet, dan ben je een dissonant in het geheel. Dat  leert ons de gelijkenis van de man zonder bruiloftskleed, Mattheüs 22.

Dit ter inleiding. Nu de lichte trouwjurk. Natuurlijk is het zo, dat bepaalde gemeenten een vaste gewoonte of regel hebben gesteld voor kleding in de kerk en zeker ook met het oog op  trouwdiensten. Bijvoorbeeld ook dat het bruidsboeket achter in de  kerk moet blijven. Wanneer dat is ingegeven vanuit het verleden en zo gebleven is, dan moet je altijd pastoraal wel een zekere voorzichtigheid betrachten om zaken drastisch te veranderen. Bijbels moet je alles kunnen funderen of weerleggen. De vrouw met het hoofddeksel in de eredienst acht ik op grond van 1 Korinthe 11 nog steeds ook exegetisch een bijbelse zede, waarover we zeker maar niet  moeten twisten. Slordigheid is een erg ding, zeker in de  eredienst.

Dat men geen lichte trouwjurk in de kerk wil, hangt m.i.  heel duidelijk samen met het feit dat we altijd als zondaar in de kerk verschijnen. Er zijn heel wat teksten, die spreken van de donkere kleur van de zonden. Zwart is immers al een rouwkleur, daarom dragen sommigen vaak ook geen witte trouwjurk. Toch kan ik bijbels gezien hiermee heel weinig. Als we letten op de kleding in de Bijbel, dan was die vaak wit. Denk maar aan de priesterkleding. Ook in het leven van alle dag was de kleding vaak wit. Dat was ook goed in een zeer warme temperatuur. Wijlen dr. Van Brummelen heeft eens behartenswaardige dingen gezegd in het RD, als hij wat de mode en de cultuur daaromheen verbond met de veelkleurigheid van de schepping of de natuur en dat het God zo belieft ook verschillende kleuren toe te laten in de kleding die we dragen, waarmee dus ook heel duidelijk de seizoenkleding gegeven is. Dit kan ik van harte onderschrijven. Wanneer mensen bezwaren tegen een lichte trouwjurk hebben, dan moet je, wil je consequent zijn, dat zeker ook hebben tegen de witte doopjurk. Juist bij de doop belijden we toch dat ons kind in zonden ontvangen en geboren is. Dan zou een zwart doopkleed passend zijn, ziende op de noodzaak om gewassen te worden door het bloed van Christus. Toch doen we dat niet omdat de doop uitzicht geeft op de reinheid door het bloed van Christus. Daarvan mag het doopkleed toch ook een afstraling zijn. De lichte kleding  kan een afstraling van de feestelijke gelegenheid zijn, die God ons nog geeft in Zijn algemene goedheid, om Christus' wil. Kleding kan iets symboliseren van de gelegenheid.

Koningin Wilhelmina, evenals andere leden van het koninklijk huis, zag de witte rouwkleding als overwinning op de dood. Dat is uiteraard een persoonlijk gegroeide en gekleurde visie. We dienen  daarom altijd de motieven van een keuze aan de orde te stellen  Daarom kan ik persoonlijk niet zien waarom een witte trouwjurk verboden zou zijn. Natuurlijk kan de witte trouwjurk een slechte uitstraling zijn, wanneer het paar voor die tijd zedeloos heeft geleefd of een gedwongen huwelijk heeft, dan acht ik dat men dan ook passende kleding draagt, om aan te geven de bescheidenheid  en de belijdenis van schuld voor Gods aangezicht.

Provoceer rondom feestelijke gelegenheden zoals bij een sluiting van een huwelijk nooit. Altijd geeft dat zelfs in je hele leven een  hele nare herinnering voor later. Beter daarom met elkaar in vrede, zowel met ouders als het kerkverband, waartoe je behoort goed op te lossen. Tot  eer van God en tot heil van de ander, dat moet de gouden regel zijn.

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Molenaar

• Geboortedatum:
  22-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

107 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven