(...) Ik wil heel graag in de kerk trouwen, mijn vriend ook. Maar ik vraag me af...

Ds. J.J. van Holten | Geen reacties | 09-03-2006| 00:00

Wij hebben ruim drie jaar verkering en zijn pas verloofd. We zijn heel zeker van elkaar en willen graag trouwen, maar dat duurt nog een jaar. Ik heb het met een paar dingen moeilijk. Wij hebben al eens gemeenschap met elkaar gehad, maar hadden daar spijt van en vonden allebei dat dat niet mocht voor ons huwelijk. Dat doen we dus niet meer. Wel vindt mijn vriend dat je verder alles mag. Wij slapen ook bij elkaar op zondagmiddag en hebben dan ook seks, geen gemeenschap. Mijn vriend vindt dat dat mag van God, dat we van elkaar mogen genieten. Ik heb het daar wat moeilijker, mee maar vind het wel fijn om naast hem te liggen. Pas zijn we op vakantie geweest en hebben bij elkaar geslapen, zonder enige vorm van seks, alleen een nachtzoen. Moet ik me hier dan schuldig over voelen? Ik wil heel graag in de kerk trouwen, mijn vriend ook. Maar ik vraag me af of dat nog mag? Of wij niet te ver gaan?

Het probleem dat je in je vraag voorlegt is heel herkenbaar. Je geeft zelf al aan dat je het in het licht van Gods woord niet goed vindt om seksuele gemeenschap te hebben voor dat je officieel getrouwd bent. Trouwens voor God is met die daad ook het huwelijk gesloten.  Je weet vast wel dat tegenwoordig in de beleving van veel mensen, vooral jonge mensen, seksualiteit los wordt gezien van het huwelijk. Dat is bijbels gezien pertinent onjuist. God heeft de op zichzelf geweldige gave van de seksuele gemeenschap aan ons mensen gegeven, maar dan wel binnen de veilige muren van het huwelijk. Die vorm van gemeenschap is alleen mogelijk als je elkaar helemaal, d.w.z. lichamelijk, geestelijk financieel en moreel voor je rekening neemt. Sterker nog, de seksuele gemeenschap is de bezegeling daarvan.
 
Ik merk uit je vraag dat je die dingen allemaal weet en ook met elkaar hebt besproken, dat je spijt hebt van het feit dat het toch een keer gebeurde en ik mag aannemen dat je dat ook samen voor Gods aangezicht hebt beleden. Zo niet dan zou ik je willen vragen dat alsnog te doen. Hij is een God die geen zondaar die met berouw tot Hem komt laat staan.

Tot zover het eerste deel van je verhaal. Maar dan de vraag hoe ver mag je dan wel gaan? Is met elkaar slapen en met elkaar op vakantie gaan wel goed? Het is niet zo gemakkelijk om daar een antwoord op te geven. Dat zal ook voor ieder stel weer anders zijn. Als jullie keiharde afspraken hebben gemaakt om met de seksuele gemeenschap te wachten tot je getrouwd bent en je weet van elkaar dat je elkaar daar ook zeker aan houden zult, dan is er best een bepaalde vorm van intimiteit mogelijk. Sterker nog ik denk dat dat er juist ook in de verkerings- en verlovingstijd moet zijn. Ik heb wel mensen ontmoet die geestelijk erg goed met elkaar overweg konden. Ze konden fijn met elkaar spreken over vele dingen zaten ook veelal op één lijn, maar ze hadden lichamelijk niets met elkaar. Hun huwelijk hield niet lang stand. Daarmee wil ik maar zeggen dat verliefdheid en ook de lichamelijke aantrekkingskracht tot elkaar een wezenlijk onderdeel vormt van verkering en verloving, zodat je, eenmaal getrouwd op dat punt niet volslagen vreemd voor elkaar bent. Tegelijk zit juist daar ook de angel van het probleem. We moeten de verleiding ook niet zoeken. en onszelf beschermen tegen het ´te-ver-gaan´ en dat dat niet eenvoudig is hebben jullie uit ondervinding geleerd.

Mijn antwoord is dus tweeledig. Bewaak samen de grenzen, doe dat biddend, doe dat met respect voor God en voor elkaar. Maar zoek ook geoorloofde intimiteit om samen steeds meer met verlangen uit te zien naar de dag van je huwelijk. Hoe ver je kunt gaan ligt aan wat je samen aankunt voor het aangezicht van God naar eer en geweten.

Nog een paar praktische puntjes: 1. Als je met elkaar van mening verschilt van wat wel en niet kan, blijf dan samen aan de veilige kant en spreekt dat ook met elkaar af. Dan respecteer je elkaar het meest. 2. Probeer zo snel mogelijk te trouwen.

Wat het laatste stukje van je vraag betreft over het “in de kerk trouwen”. Dat hangt een beetje af van je kerkelijke achtergrond. Spreek voor je huwelijksdag de zaken eerlijk door met je predikant of kerkenraad. De Heere schenkt vergeving voor elke zonde die Hem in oprechtheid wordt beleden. In die zin zie ik niet in dat het gebeurde een zegen van God over jullie huwelijk in de weg zou staan. De wijze waarop, daar heb ik wel een mening over maar dat laat ik graag over aan de bevoegde kerkelijke ambtsdragers.

Met vriendelijke groet en Gods zegen op weg naar jullie huwelijk
Leerdam, ds. J. J. van Holten

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. van Holten

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven