Verdeling van gezinstaken

Ik heb een vraag over de rolverdeling tussen man en vrouw. Ik ben moeder van drie jonge kinderen. Toen ik aan het afstuderen was ben ik zwanger geworden van onze eerste en eigenlijk nooit gaan werken. Af en toe zat het me niet helemaal lekker. Thuis is het af en toe benauwend en wat als de kinderen uit huis zijn en ik heb geen carrière gemaakt? Mijn eigen moeder was eigenlijk altijd aan het werk en als kind heb ik juist haar thuiszijn gemist. Hierom wil ik wel graag thuis zijn voor mijn kinderen.

Ik probeer te leren wat God vraagt van de vrouw als vrouw en moeder en loop zo nu en dan tegen wat dingen aan, omdat ik er totaal niet mee opgegroeid ben. Een van de twee punten waar ik voornamelijk tegenaan loop is het onderdanig zijn aan je man. Ik merk dat als het gaat over opvoeding, die ik dus eigenlijk voor het grootste gedeelte doe, mijn man veel corrigeer en vertel hoe hij onze kinderen beter kan bereiken of hoe hij met ze om moet gaan. Dit vindt hij ook niet fijn, maar mijn intentie erbij is dat onze kinderen zich meer gezien en begrepen voelen door hem en dus meer van hem zullen houden.

Het tweede punt is financiën. Mijn ouders hadden altijd ieder hun eigen rekening en dus eigen geld te besteden. Nu als huismoeder voel ik me heel afhankelijk van mijn man. Ik moet hem altijd om geld vragen om iets te kopen naast de boodschappen die ik voornamelijk betaal. Hierdoor voel ik me eigenlijk beperkt en bezwaard en probeer ik alles te doen met het kindgebondenbudget wat ik krijg. Maar even nieuwe kleding voor mezelf kopen of een keer een cadeautje of wat leuks voor de kinderen, doe ik ook niet zomaar. Mijn man is heel zuinig opgevoed en daarom ook erg kritisch over de uitgaven. Ik zou graag willen weten hoe bijbels gezien de opvoedrol en de financiën verdeeld zouden moeten zijn idealiter en een advies over hoe ik dat zou kunnen aanpakken.

Beste vraagstelster, 

Je schrijft dat je toen je aan het afstuderen was, zwanger bent geraakt en dus niet in de  gelegenheid bent geweest in je beroep te werken. Je bent als het ware zo als vanzelf het gezin ingerold en nu voel je je er een beetje door gevangen gehouden, hoewel je op zich erg veel van je kinderen houdt en er echt graag voor hen wil zijn. Dat is ook goed dat je allereerst het belang van de kinderen voorop hebt staan. Dat dubbele geeft je wel spanning. Aan de ene kant voel je allereerst de verantwoordelijkheid voor je kinderen, maar tegelijkertijd zou je er graag wat bij werken om op die manier nog iets met je studie te kunnen doen.  Ik heb het gevoel dat je man het al lang fijn vindt dat jij de hele dag thuis bent en voor de kinderen zorgt.

Hoe ziet je man eigenlijk zijn rol als vader? Jij moet steeds zeggen hoe hij zijn kinderen kan bereiken, enzovoorts. En hij vindt het nog niet eens fijn ook als je dat zegt. In de Joodse traditie is het zo dat de vader tot het twaalfde levensjaar verantwoordelijk is voor de geloofsopvoeding van de kinderen. Wat doet je man  hierin? Dat is best intensief als je dat goed wilt doen. Ziet hij ook niet dat het zwaar voor je is als je zo de hele dag thuis bent? Met kinderen sta je immers de hele dag ‘aan’. Het kan juist zo stimulerend werken, niet alleen voor jezelf maar ook voor je gezin, als je ook hetgeen waar je voor gestudeerd hebt in de praktijk kunt brengen. En natuurlijk moet je daar een goede balans in zien te vinden, want de zorg voor de kinderen staat op de eerste plaats. Maar daar heeft een man dus ook een taak in.
 

"Onderdanig zijn heeft dat niets te maken met slaafse gehoorzaamheid van de vrouw aan haar man. Het gaat om zich voegen in de orde van Christus"

Het feit dat je ‘onderdanig’ zou moeten zijn, wil niet zeggen dat jij niets te vertellen hebt en dat je maar moet doen zoals je man het zou willen, wat dus in jouw situatie concreet zou inhouden dat jij thuis moet zijn, alleen voor het gezin staat en hij zijn werk kan doen. Wanneer in het Nieuwe Testament in Efeze 5:22 gesproken wordt over ‘onderdanig zijn’ heeft dat niets te maken met slaafse gehoorzaamheid van de vrouw aan haar man. In het Nederlands roept de term ‘onderdanig’ bepaalde associaties op die in de Griekse grondtekst zo niet bedoeld zijn. Het gaat om zich voegen in de orde van Christus. Dat wil zeggen dat we in de gemeente elkáár in liefde dienen. Binnen het gezin betekent dit dat de man als eindverantwoordelijke voorop gaat in het gezin. En in de volgende teksten wordt erover gesproken dat de mannen  hun vrouwen lief moeten hebben zoals Christus Zijn gemeente heeft lief gehad (vers 25) en zoals mannen hun eigen lichaam, dat wil zeggen zichzelf  liefhebben (vers 28).  Het gaat dus om dienende liefde. De man geeft leiding, maar juist ten gunste van zijn vrouw. Hij gaat voorop om te zien of het met zijn vrouw en kinderen goed gaat. In liefde zal de man er voor zijn vrouw en kinderen willen zijn en verantwoordelijkheid voor hen willen dragen.  

Wat zou het mooi zijn als je ook je beroep waarvoor je hebt gestudeerd nog zou kunnen uitoefenen. Je man zou toch een ‘papadag’ kunnen nemen? Jij hebt immers al zoveel ‘mamadagen’. Je begrijpt elkaar dan veel beter in zowel het uitoefenen van een baan buiten de deur als in de verantwoordelijkheid en de zorg voor de kinderen. Je moet daar uiteraard samen een goede balans in zien te vinden waarin het belang van de kinderen voorop staat. Bovendien is het belastingtechnisch ook nog eens veel en veel voordeliger als de vrouw ook een inkomen heeft.
 
En verder vind ik het ook goed dat een man en vrouw naast een gezamenlijk inkomen ook iets voor zichzelf te besteden moeten kunnen hebben als dat tenminste financieel kan. Het kan niet zo zijn dat de vrouw voor alles op financieel gebied de hand  bij haar man moet ophouden en steeds maar verantwoording moet afleggen als ze eens iets wil kopen en dan bang moet zijn voor het commentaar of het wel nodig is en het niet goedkoper had gekund.    

Samengevat: Het gezin is het allerbelangrijkste en daar moeten man en vrouw samen voor gaan. Het is fijn als de vrouw ook met de haar geschonken gaven iets buiten de deur kan doen. Je krijgt daar energie van en het komt ook de kinderen en echtgenoot weer ten goede. Een man zal zijn vrouw daarbij willen helpen om zo een goed evenwicht te vinden in de verdeling van de gezinstaken. En het is fijn  als zowel man als vrouw naast het gezinsbudget ook iets voor zichzelf hebben te besteden als de financiën dat tenminste toelaten.

Alie Hoek-van Kooten