Onbalans seksuele behoeften
Redactie Refoweb | 10 reacties | 02-12-2025| 08:05
Vraag
Er is een erg lastig punt in ons huwelijk. De verhouding tussen mijn mans seksuele behoeften en mijn seksuele behoeften is behoorlijk in onbalans. Mijn man heeft een zeer grote seksuele behoefte, terwijl ik niet zo seksueel behoeftig ben aangelegd. Hiermee bedoel ik niet dat ik geen behoeften heb op dit vlak, integendeel, ik heb zeker wel seksuele behoeften. Echter, mijn man heeft de behoefte elke dag seksueel actief te zijn. Het lukt mij niet dat te geven, wat mijn man wel van mij verlangt en helaas ook verwacht. Als ik zijn behoefte zal vervullen, ga ik over mijn eigen grenzen heen. Als ik mijn grenzen juist bewaak, moet ik heel vaak leven met het verwijt “je wilt nooit iets met mij.”
Door de jaren van ons huwelijk heen heb ik mijn man meermaals betrapt op het kijken van porno. Dit doet mij groot verdriet. Ik ben mijn vertrouwen in hem op dit vlak geheel verloren. Ik denk -het is dus een aanname!- dat hij nog veel vaker pornografie gebruikt om zijn seksuele behoeften te bevredigen dan ik denk en dan mij lief is. Erover praten met hem lukt niet, want wanneer ik erover begin wijst hij meteen met zijn vinger naar mij: “Dit komt door jou, jij wilt niets, dus dan doe ik dit maar.” Ik ben blijkbaar schuldig aan het feit dat hij pornografie gebruikt ter bevrediging van zijn seksuele behoeften. Daarbij normaliseert hij het: “Iedereen doet het.”
Ik moet er uiteraard voor waken niet alleen maar naar hem te wijzen. Daarom wil ik dit ook “ons” probleem noemen, in plaats van zijn probleem. Het is een probleem dat ik dagelijks ervaar. Het lastige hierbij is dat het om een onderwerp gaat dat ik niet zomaar met een ander zal bespreken. Misschien dat er nog veel meer vrouwen met deze last door het leven gaan. Binnen reformatorische kringen, waartoe wij behoren, is het onderwerp taboe en dient het praten hierover binnen de muren van de slaapkamer van het echtpaar te blijven. Hoe kan ik, of hoe kunnen wij, het beste met het ons omschreven probleem omgaan, naast het met gevouwen handen bij de Heere neerleggen? Moet ik mijn lichaam vaker met mijn man delen en daarmee geregeld mijn eigen grenzen overschrijden, om mijn man te bewaren voor de zonden van pornografie?
Antwoord
Je bent niet de enige met dit probleem. Voor uitleg en adviezen van onze deskundigen, zou je deze artikelen kunnen raadplegen:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je bent niet de enige die hier mee tobt, in de regel heeft een man meer behoefte als een vrouw. Het is het beste dat je hier over spreekt in een rustige setting en niet op het moment zelf, dat zal je man het ws als afwijzing ervaren.
Als je beiden iets inlevert zul je er het als verrijking ervaren.
Dat je man porno kijkt staat hier los van, daar moet je man zeker iets mee, vraag iig aan hem waarom hij het doet en of het sterker is geworden dan zijn wil... zodat hij er niet buiten kan.
Zoek samen hulp voor het geheel, het kan heel verhelderend zijn!
Kijk eens bij een christelijke hulpverlening of daar een seksuoloog is waar je terecht kunt, heel veel sterkte!
https://www.desteven.nl/persoonlijke-ontwikkeling/autonomie/behoeften/intimiteit-seksualiteit
Hij praat zichzelf goed met het porno kijken, vertel wat het met jou doet en als hij jou de schuld geeft...
Hier ligt het relatief dicht bij elkaar. We wijzen elkaar zelden af, en nemen net zo vaak initiatief.
Wel is het zo dat een man sneller getriggerd raakt (visueel) en het bij een vrouw veel meer in samenhang is met de hele relatie. Mijn man kan prima sex hebben als wij samen 'niet oké' zijn, ik doet dan als het ware 'op slot'.
Gezien de reactie van de man op zijn vrouw, is daar een hoop te verbeteren. Sex begint niet in de slaapkamer, maar in de woonkamer. Daarmee bedoel ik: heb aandacht/ respect/ liefde voor elkaar gedurende de hele dag.
Daarnaast is de bevrediging van een man ook een stuk simpeler, waardoor hij altijd 'beloond' wordt. Komt de vrouw niet (altijd) volledig aan haar trekken, dan snap ik dat het ook zo nodig niet meer hoeft. Ik zou ook niet meer zo happig zijn als het 1 op de 10x lukt om een orgasme te krijgen.
Als laatste denk ik dat het kijken van porno vernietigend is voor een goed gezamenlijk sexleven. Haar man stelt eigenlijk: eerst genoeg sex, dan stop ik pas met porno (vreemdgaan dus). Ik denk dat het andersom werkt: eerst stoppen met porno, dan kan er pas gewerkt worden aan een goed gezamenlijk sex leven.
Wat meteen in me op komt is de grote eenzaamheid die je ervaart.
Inderdaad praat je hier niet gemakkelijk over en is het je eigen verdrietige wereldje.
Ik herken het deels (niet de porno).
Eigenlijk is de seksuele omgang in een huwelijk bedoelt om de ánder lief te hebben en sámen 1 te worden.
Dat is in jouw verhaal, in ieder geval aan de kant van je man, ver te zoeken.
En met de tussenkomst van porno ook niet meer dan logisch dat jij verder af geduwd wordt van enige eenheid.
Het klopt dat het vaak zo is dat de man sneller/vaker geneigd is tot seks. Maar dit hoeft geen probleem te zijn als hij dan zijn best zou doen om haar te helpen (inderdaad dat begint ver voor de daad) en zij op haar beurt haar best doet open te staan voor hem.
Maar daar hoort zeker geen ‘derde partij’ bij en die factor is echt niet jouw schuld.
Ik zou echt aandringen op hulp. Liefst met hem natuurlijk; dat je aangeeft jullie huwelijk en seksleven belangrijk te vinden en daar graag aan wilt werken. Desnoods eerst alleen om uit deze eenzame plek te komen! Je bent zeker niet de enige en ik vind het moedig van je dat je het ‘jullie’ probleem noemt. Ik kan me ook niet voorstellen dat je man gelukkig is en met een vrij geweten rondloopt.
Ik leef op afstand met je mee en wens je veel wijsheid. Dat jullie mogen ontdekken hoe mooi het samen kan zijn, dat er genezing plaatsvindt!!
Ik wil inhoudelijk niet reageren, daar wordt genoeg over gezegd op deze site verwacht ik.
Ontzettend verdrietig om te lezen dat jullie niet goed met elkaar over intimiteit kunnen praten en het gesprek over zijn kijkgedrag ook niet op gang komt (en de schuld daarvan bij jou wordt neergelegd, wat voor jou ook niet intimiteit verhogend zal zijn).
Mocht je eens willen mailen met een onbekende die voor een groot deel hetzelfde mee heeft gemaakt maar nu wat verder is, Godzijdank, dan is mijn mailadres hopelijk op te vragen bij het beheer van deze site.
Liefs
zoek professione hulp voor zowel jou als je man, samen en individueel, o.a de hoop (christelijke verslavingszorg) is een hele goede organisatie die jullie hierbinnen helpen!
verder zou ik je aanraden op de website van kostbaar vaatwerk te kijken, je zult hier veel herkenning vinden van andere vrouwen die in een gelijksoortige situatie zitten, heel belangrijk dat k grenzen stelt naar je man
U schrijft dat u de schuld krijgt van zijn behoefte aan porno, u schiet te kort, dus hij moet wel. Uw man presenteert zich als slachtoffer. Dat lijkt wel heel erg op verslavingsgedrag.
Ik hoop dat het u lukt om hier niet in mee te gaan. Wanneer u over uw grenzen gaat om uw man te behagen zal dat op den duur ten koste gaan van uw eigen libido.
Misschien worden de ogen van uw man geopend wanneer u hem uw hulpvraag aan refoweb laat lezen.
Heel veel sterkte gewenst!
Dat hij zegt “dat iedereen het doet” is echt de grootste onzin en een goedkope dooddoener. Ons huwelijk is (God zij dank!) vrij van porno en we kennen gelukkig ook genoeg (gelovige!) stellen bij wie dit net zo is.
Zolang je man zijn leven niet aan Christus geeft en Hem niet aanvaard als zijn Redder en Zaligmaker, vrees ik dat elke vorm van therapie/hulp slechts een pleister zal zijn op een etterende wond.
