Hart voor zending en ontwikkelingshulp

Al langere tijd voel ik mij verbonden met zending en ontwikkelingshulp, maar sinds ik tot geloof ben gekomen is daar ook een verlangen bij gekomen om daarin actief te zijn. Ik geloof ook dat God voor mij als jongere een opdracht heeft weggelegd en ik ben zoekende hoe ik dit verder vorm kan geven. Op dit moment heb ik een kantoorbaan en ik geloof dat mijn leven zo geleid is dat ik nu deze baan nu heb en 'zomaar' dit loslaten kan ik dus ook niet.

Steeds weer word ik bepaald bij het zendingswerk en laatst kwam er een blad van een stichting binnen waar een tekst op stond die in mijn geloofsleven ook veel betekent. Dit kwam bij mij binnen als een nieuwe roep om dienstbaar te zijn, maar wanneer is het de tijd van God? Iemand gaf mij laatst het advies om dit verlangen eens rustig te onderzoeken en in het gebed neer te leggen in het vertrouwen dat de weg gewezen wordt. Aan de andere kant hebben we ook een verantwoordelijkheid om te bidden en te werken en daarom bij deze de vraag: Hoe moet ik de praktische kant van mijn roeping de komende tijd invullen? Moet ik alles in Zijn handen leggen en rustig afwachten of er een weg open gaat?

Moet ik in gesprek met anderen (betrokkenen in de zending/ontwikkelingswerk) om wat te delen over mijn roeping om zo te onderzoeken of er een deur open gaat? Moet ik een stichting waarmee ik mij verbonden voel eens aanschrijven om te kijken of er mogelijkheden zijn? Zijn er wellicht in ons kerkgenootschap (HHK, dus het zou fijn zijn als een HHK'er een antwoord kan geven) ervaringen/manieren/handvatten om deze roeping te onderzoeken?

We hebben alle adviezen met betrekking tot zending en evangelisatie hier op een rij gezet.