Leidinggevende functie van vrouw

Als vrouw zijnde ben ik niet aanwezig op ledenvergadering van onze kerk. Ik ben helaas alleen, dus ik moet via via mijn visie op dingen laten doorschemeren en soms via een omweg horen wat er besloten is. Over het informeren van alleenstaande vrouwen over kerkelijke besluiten  is in onze gemeente geen duidelijke afspraak. Ik heb geen directe familie in de kerk. Ik heb momenteel een hele goede baan met zeggenschap over behoorlijk wat personeel. Er is mij gevraagd of ik een andere functie wil overnemen met daarin nog meer invloed.  Hier heb ik vroeger nooit moeite mee gehad. Ik was immers maar alleen, had de tijd en de capaciteit om mijn functie aan te kunnen. Maar de laatste tijd vraag ik me meer en meer af hoe ik hierin moet staan.

Mag ik deze nieuwe functie aannemen als vrouw zijnde? Het verschil wordt inmiddels zo groot: in de kerk helemaal geen zeggenschap en op mijn werk zoveel. Wat is bijbels verantwoord? Wat mag mijn positie als vrouw zijn? Kan iemand uit de Gereformeerde Gemeenten dit beantwoorden?

U krijgt een nieuwe leidinggevende functie aangeboden en u vraagt nu naar een Bijbels kader om een juiste beslissing te kunnen nemen. De reden is dat uw positie, met name uw beslissingsbevoegdheid in uw gemeente, sterk afwijkt van de mogelijkheden die u voor uzelf ziet in onze samenleving. U zult het met me eens zijn dat de Bijbel geen rechtstreeks antwoord geeft op alle levensvragen. Over de positie van man en vrouw vinden we wél duidelijke aanwijzingen en uitgangspunten. Die mogen we vertalen en toepassen in onze eigen omstandigheden binnen de cultuur waarin we leven.
 
Helaas is er onder christenen veel verwarring over wat de Bijbel zegt over de orde in de schepping wat betreft de plaats van man en vrouw. Samen kregen ze de opdracht om de aarde te bouwen en te bewaren, terwijl God de man als de eerstverantwoordelijke aansprak en aanwees. Het eigene van de vrouw, dat wat Eva typeerde, is het (Hebreeuwse) woord “ezer” (=hulp). Met die aanduiding in Genesis 2:18 bedoelde God dat Eva een noodzakelijke en een gelijkwaardige hulp van Adam was. Adam kon op haar steunen. Ze vulden elkaar aan. Dat was Gods wil.

Het eigene van de man wordt door Paulus in 1 Korinthe 11:3 getypeerd met het (Griekse) woord “kephalè”, vertaald met “hoofd”. Je zou het kunnen vertalen met “koploper” of “initiatiefnemer”. Hieruit valt af te leiden dat de man de eerstaangewezen persoon is om leiding te geven. Let wel: niet om te heersen. Dat is een gevolg van de zondeval (zie Genesis 3:16). De vrouw heeft vooral een ondersteunende, helpende en dienende taak. Dat beeld zie je in de hele Bijbel terug.

In 1 Korinthe 11 spitst Paulus de verhouding tussen de man en de vrouw vooral toe op hun plaats in de gemeente van Christus. Het uitgangspunt is de eenheid die er in Christus is tussen de man en de vrouw (lees vers 23!). De één staat niet boven de ander. De één kan niet zonder de ander. Wat dat betreft is voortdurende bezinning op de erkenning, de plaats en het functioneren van de vrouw binnen de gemeente een goede zaak. Ook in uw gemeente valt er wellicht nog een slag te maken. Maar uiteraard wel met inachtneming van wat Paulus schrijft in 1 Korinthe 14:34-35 en 1 Timotheüs 2:11-15.

Over het leidinggeven en regeren in de kerk is de Bijbel duidelijk, maar over de maatschappelijke positie van de vrouw lezen we nauwelijks iets. Een precieze verantwoorde taakverdeling tussen man en vrouw wordt niet gegeven. Omdat de samenleving in Bijbelse tijden er zoveel anders uitzag, kunnen we geen concrete regels formuleren. Tot in de jaren zestig van de vorige eeuw waren in ons land de maatschappelijke posities van mannen en vrouwen vrij duidelijk afgebakend. Door de emancipatie van de vrouw lopen die nu door elkaar heen, helaas mede als gevolg van het seculariseringsproces.

En dan nu uw vraag: mag ik deze nieuwe functie aannemen? U functioneert kennelijk tot grote tevredenheid en u krijgt dit aanbod vanuit een zeker vertrouwen aangeboden, omdat de leiding van het bedrijf u ervoor geschikt acht. U hebt dus leidinggevende kwaliteiten. Zou je die niet in mogen zetten als ongehuwde vrouw? Is het zo dat de Bijbel een leidinggevende taak van een vrouw per definitie afkeurt? Leiding geven in dienst van het geheel lijkt me niet in strijd met wat volgens de Heilige Schrift eigen is aan het vrouw-zijn. Dan zouden we de functie van hoofdverpleegkundige of van een schooldirectrice ook moeten afwijzen. 

M. H. Eckhardt