Gebed met uitgebreide woorden of enkele zucht

J. de Wit | 2 reacties | 11-04-2025| 11:06

Ik heb een vraag over het gebed. Er is al het een en ander over gevraagd, maar ik zit met het volgende. Enerzijds moet het gebed niet een stortvloed van woorden zijn, anderzijds denk ik ook niet dat het gebed hetzelfde moet zijn alsof je tegen de buurman praat. Bijvoorbeeld, ik hoor nog wel eens: “Vergeef ons onze zonden, schulden en overtredingen.” Valt dit onder onnodig gebruik van woorden daar dit eigenlijk allemaal hetzelfde is? Bijvoorbeeld: “Bewaar ons voor de zonden in woorden, werken en gedachten.” Dit is eigenlijk toch ook onnodig taalgebruik, daar “zonden” eigenlijk de gehele lading dekken? Hoe kun je een en ander nu zo praktisch inregelen dat je met de juiste woorden bidt, maar wel de eerbied naar God betracht? Of mag je gewoon tegen God praten, net alsof je tegen je man/vrouw praat?

Hoe moet je bidden? Dat is een belangrijke vraag. Een vraag die laat zien dat je de omgang met God serieus neemt. Wat mooi! Tegelijkertijd worstel je met de vraag hoe je op de juiste manier kunt bidden. Je wilt graag eerbied betrachten. En het gebed moet geen stortvloed van woorden zijn, schrijf je. 

Laat ik eerst eens op dit laatste ingaan. Ik vraag me af wat je met deze opmerking bedoelt. Wellicht haal je deze gedachte uit Mattheüs 6:7. Daar waarschuwt Jezus ons om niet te bidden als de heidenen. De heidenen gebruiken “een ijdel verhaal van woorden.” Het Griekse woord dat hier wordt gebruikt is lastig te vertalen, maar het betekent zoiets als babbelen of prevelen. Waar Jezus op duidt is het idee dat het gebed volgens een vaste formule moet plaatsvinden. Zo baden de heidenen. Zij zagen het gebed als een soort toverformule. Als ze precies de juiste woorden gebruikten konden ze hun god wellicht overtuigen. 

Zó moeten wij dus niet bidden, zegt Jezus. Het gaat namelijk niet om de woorden, maar om het hart, want “uw Vader weet wat u nodig hebt, voordat u tot Hem bidt.” Het gaat om de inhoud, niet zozeer om de vorm. 

Wat mij opvalt in jouw vraag is dat de vorm van het gebed voor jou wel heel belangrijk is. Daarmee stap je in de valkuil die je misschien juist probeerde te vermijden: Je benadert het gebed op een manier die doet denken aan de heidense manier van bidden, waar Jezus tegen waarschuwt. Daarom is mijn advies aan jou: maak je maar niet zo druk over de woorden die je gebruikt. De Heere weet wel wat je bedoelt, of je nu veel of weinig woorden gebruikt. God heeft jouw woorden niet nodig. Hij wist voordat jij ging bidden al wat je nodig had. 

Waarom moet je dan toch bidden? Niet omdat God ons gebed nodig heeft. Maar wijzelf hebben het nodig. De Heidelbergse Catechismus vraagt: “Waarom is het gebed den Christenen [niet God!] van node?” Het antwoord geeft twee redenen voor het gebed: Het is (1) een oefening van onze dankbaarheid en (2) de weg waarin God Zijn Heilige Geest wil geven. Bid daarom maar gewoon op de manier die jou het beste helpt om je dankbaarheid te uiten en om God om Zijn Geest te bidden. Dat kan met uitgebreide woorden net zo goed als met een enkele zucht. 

Tegelijkertijd vraag je hoe je kunt bidden met de juiste eerbied. Ook dat zit niet persé in de woorden die je gebruikt. Het heeft veel meer te maken met het besef tot Wie je bidt. Dat leert de Heere Jezus ons in de aanhef van het “onze Vader”: Wij mogen tot God spreken als onze Vader. Dat betekent dat we heel vertrouwelijk met Hem om mogen gaan. Tegelijkertijd is Hij niet zomaar een vader, maar de Vader in de hemelen. Dat zegt iets over Zijn majesteit. Een gepaste houding in het gebed heeft dus te maken met vertrouwelijkheid én eerbied. Als je vanuit die houding bidt zal dat je vanzelf eerbiedig maken. 

J. de Wit

Dit artikel is beantwoord door

J. de Wit

• Geboortedatum:
  14-06-1989
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Berkenwoude
• Status:
  Actief

13 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven