Niet willen zingen voor de koning
Redactie Refoweb | 58 reacties | 24-03-2025| 08:40
Vraag
Afgelopen week werd ik door onze ouderling gebeld met de mededeling dat ik op tweetal kom voor het ambt van diaken. Nu ben ik ten volle bereid mijn verantwoordelijkheid te nemen, maar ik zit wel met een gewetensvraag. In onze gemeente is het gebruikelijk dat na Koningsdag het Wilhelmus wordt gezongen als eerbetoon aan de koning. Dat is iets wat tegen mijn principes ingaat en waarvan ik ook niet geloof dat het vanuit de Bijbel uit te leggen of te verdedigen is. Ik heb dit meermaals bij de kerkenraad aangegeven, maar nooit een ander antwoord gekregen als: “We vinden het een mooie traditie.” Omdat ik me (als ik verkozen word) ook verantwoordelijk zal voelen voor het beleid van de kerkenraad, is dit voor mij in mijn overwegingen een behoorlijke belemmering om ja te zeggen op dit ambt.
Ik besef heel goed dat het Wilhelmus op papier ná de dienst gezongen wordt, maar met die uitvlucht kom ik met mijn geweten niet weg. Zijn er meer mensen die hier tegenaanlopen? En is er een mogelijkheid om het ambt wél op me te nemen, maar voor deze specifieke dienst een tijdelijke ontheffing te krijgen? En voor de duidelijkheid: het gaat me niet om het Wilhelmus an sich, want op 4 en 5 mei kan ik dat uit volle overtuiging meezingen. Maar niet ter ere van een aardse koning.
Groet, een potentieel (want nog niet verkozen) kerkenraadslid.
Antwoord
Wij vonden deze bijbelteksten:
“Zijt dan alle menselijke ordening onderdanig, om des Heeren wil; hetzij de koning, als de opperste machthebbende; hetzij de stadhouderen, als die van hem gezonden worden, tot straf wel der kwaaddoeners, maar tot prijs van hen die goed doen. Want alzo is het de wil van God, dat gij, weldoende, de mond stopt aan de onwetendheid der dwaze mensen. Als vrijen en niet de vrijheid hebbende als een deksel der boosheid, maar als dienstknechten van God. Eert een ieder; hebt de boederschap lief; vreest God; eert de koning” (1 Petrus 2 : 13-17).
“Mijn zoon! vrees den HEERE en den koning; vermeng u niet met hen, die naar verandering staan” (Spreuken 24:21).
Lees ook de onderstaande artikelen voor meer informatie:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
58 reacties
Hans1978
11-04-2025
/ 08:50
@WillemB
Ik stelde dat ik me geroepen VOEL, erg bijzonder dat jij via internet kunt bepalen dat ik dat gevoel niet heb.
Daarnaast: het feit dat ik geroepen ben (want dat geloof ik) betekent niet automatisch dat ik op die roeping in moet gaan.
Je hebt ook altijd nog de verantwoordelijkheid voor je gezin, je baan en mogelijk andere zaken die belemmerend werken.
Op dit moment zou ik tegen mijn principes in moeten gaan om de roeping te aanvaarden, en ik weet dat ik daarmee in gewetensnood zou komen.
Wie weet denk ik daar over een aantal jaar anders over, wie weet is mijn "pijnpunt" dan opgelost, wie weet bestaat het kerkverband dan niet eens meer: Niemand kan in de toekomst kijken, maar voor nu voel ik dat ik geroepen ben, maar ik kan het nu niet doen.
Ik stelde dat ik me geroepen VOEL, erg bijzonder dat jij via internet kunt bepalen dat ik dat gevoel niet heb.
Daarnaast: het feit dat ik geroepen ben (want dat geloof ik) betekent niet automatisch dat ik op die roeping in moet gaan.
Je hebt ook altijd nog de verantwoordelijkheid voor je gezin, je baan en mogelijk andere zaken die belemmerend werken.
Op dit moment zou ik tegen mijn principes in moeten gaan om de roeping te aanvaarden, en ik weet dat ik daarmee in gewetensnood zou komen.
Wie weet denk ik daar over een aantal jaar anders over, wie weet is mijn "pijnpunt" dan opgelost, wie weet bestaat het kerkverband dan niet eens meer: Niemand kan in de toekomst kijken, maar voor nu voel ik dat ik geroepen ben, maar ik kan het nu niet doen.
WillemB
11-04-2025
/ 08:55
@ Davinci,
Hans geeft duidelijk aan zich geroepen te voelen.
Jouw genoemde punt 3 komt dan overeen met een kind dat vader of moeder wel hoort roepen, maar vindt dat het zelf de vrijheid heeft om daar geen gehoor aan te geven, niet te luisteren en er niets mee te doen...
En in dit geval is het geen kinderspel.
Biedt God die mogelijkheid ook ergens in Zijn Woord?
Ik kan het nergens vinden.
Ik moet even aan Mozes denken... die meende ook onder zijn roeping uit te kunnen komen door eigen inzichten.
Hans geeft duidelijk aan zich geroepen te voelen.
Jouw genoemde punt 3 komt dan overeen met een kind dat vader of moeder wel hoort roepen, maar vindt dat het zelf de vrijheid heeft om daar geen gehoor aan te geven, niet te luisteren en er niets mee te doen...
En in dit geval is het geen kinderspel.
Biedt God die mogelijkheid ook ergens in Zijn Woord?
Ik kan het nergens vinden.
Ik moet even aan Mozes denken... die meende ook onder zijn roeping uit te kunnen komen door eigen inzichten.
WillemB
11-04-2025
/ 08:57
@ Hans, dat is niet wat ik zeg.
Volgens mij geldt voor jouw duidelijk dat je voor punt 1 kiest.
Volgens mij geldt voor jouw duidelijk dat je voor punt 1 kiest.
Hans1978
11-04-2025
/ 12:43
@Willem
Ik snap je punt, maar ik zit klem tussen een roeping en mijn geweten.
Geloof me: dat is een enorm lastige spagaat.
Enerzijds voel ik een roeping.
Enerzijds ben ik bereid mijn verantwoordelijkheid te nemen.
Anderzijds kan ik het niet rijmen met mijn geweten.
Een anatal jaar geleden heb ik ook in het ambt gestaan, maar toen had bij dit punt vantevoren niet stil gestaan. Het heeft me indertijd enorm veel pijn en verdriet gekost, en ik geloof niet dat dat de bedoeling kan zijn.
Ik snap het als je dit niet begrijpt, maar neem van mij aan dat ik het hier best heel moeilijk mee heb gehad.
Nu ik de keuze gemaakt heb (en kenbaar gemaakt heb) heb ik er wél rust mee, al besef ik heel goed dat in de volgende ronde van verkiezingen het hele dilemma opnieuw zal gaan spelen, aangezien de kerkenraad niet van plan lijkt te zijn deze traditie aan te passen of een week op te schuiven...
Ik snap je punt, maar ik zit klem tussen een roeping en mijn geweten.
Geloof me: dat is een enorm lastige spagaat.
Enerzijds voel ik een roeping.
Enerzijds ben ik bereid mijn verantwoordelijkheid te nemen.
Anderzijds kan ik het niet rijmen met mijn geweten.
Een anatal jaar geleden heb ik ook in het ambt gestaan, maar toen had bij dit punt vantevoren niet stil gestaan. Het heeft me indertijd enorm veel pijn en verdriet gekost, en ik geloof niet dat dat de bedoeling kan zijn.
Ik snap het als je dit niet begrijpt, maar neem van mij aan dat ik het hier best heel moeilijk mee heb gehad.
Nu ik de keuze gemaakt heb (en kenbaar gemaakt heb) heb ik er wél rust mee, al besef ik heel goed dat in de volgende ronde van verkiezingen het hele dilemma opnieuw zal gaan spelen, aangezien de kerkenraad niet van plan lijkt te zijn deze traditie aan te passen of een week op te schuiven...
WillemB
11-04-2025
/ 15:51
Beste Hans, ik begrijp jouw gewetenskwestie.
Maar weegt Gods roeping hierin jou dan niet vele malen zwaarder?
Dit zal dan toch een veel grotere gewetenszaak (moeten) zijn, dan jouw bezwaar voor die 2 minuten per jaar?
Hoeveel kerkenraadsleden hebben niet de grootste moeite met veel grotere principiële kwesties zoals veel geld lenen bij de wereldse bank bij een kerkverbouwing? Of het beroepen van een bepaalde predikant?
Maar als iedereen wegloopt voor zijn roeping om zijn eigen “belangrijke” zaken, hoe kan de gemeente en lichaam van Christus dan ooit functioneren?
Maar weegt Gods roeping hierin jou dan niet vele malen zwaarder?
Dit zal dan toch een veel grotere gewetenszaak (moeten) zijn, dan jouw bezwaar voor die 2 minuten per jaar?
Hoeveel kerkenraadsleden hebben niet de grootste moeite met veel grotere principiële kwesties zoals veel geld lenen bij de wereldse bank bij een kerkverbouwing? Of het beroepen van een bepaalde predikant?
Maar als iedereen wegloopt voor zijn roeping om zijn eigen “belangrijke” zaken, hoe kan de gemeente en lichaam van Christus dan ooit functioneren?
davinci
11-04-2025
/ 22:36
@WillemB,
Laten we niet teveel doorgalloperen, over wat jij onder een roeping verstaat.
De gemeente doet een beroep op je. punt?
Je zou kunnen zeggen dat je middels de gemeente van 'Godswege' bent geroepen, maar dat krijg ik Bijbels niet onderbouwd. Er staat in NT toch niets over geschreven, over hoe dat werven van ambtsdragers zou moeten gaan in de gemeenten? Jij maakt het beroep dat de gemeente op je doet net zo groot als een keuze-vrij bevel van Boven tot een profeet in het OT. Weet niet of je dat zo wel op 1 lijn kunt stellen.
Laten we niet teveel doorgalloperen, over wat jij onder een roeping verstaat.
De gemeente doet een beroep op je. punt?
Je zou kunnen zeggen dat je middels de gemeente van 'Godswege' bent geroepen, maar dat krijg ik Bijbels niet onderbouwd. Er staat in NT toch niets over geschreven, over hoe dat werven van ambtsdragers zou moeten gaan in de gemeenten? Jij maakt het beroep dat de gemeente op je doet net zo groot als een keuze-vrij bevel van Boven tot een profeet in het OT. Weet niet of je dat zo wel op 1 lijn kunt stellen.
davinci
11-04-2025
/ 22:42
Ook lijk je sterk invloed te hebben op het wel of niet geroepen worden door plaats te nemen in een groep van een bepaalde grootte en je op een bepaalde manier op te stellen.
WillemB
12-04-2025
/ 09:16
@davinci,
De gemeente IS Christus' lichaam, met Hem als Hoofd. Of geloof je dat niet meer...?
Dan gaat het er niet om wat ik als roeping versta, maar het gaat erom hoe de leden van Zijn lichaam elk hun functie en taak innemen, door Zijn sturing als Hoofd.
Jij gelooft dus niet dat, als er vooraf aan een verkiezing eerlijk en oprecht gebeden wordt om Gods hand hierin, en ieder lid voor Gods aangezicht kiest, en een persoon geroepen wordt, dit Gods leiding is....?
Klopt het, zoals jij zegt, dat er niets over in het NT staat?
Ik lees bv niet van Matthias dat hij bij zichzelf ging redeneren, afwegingen maakte of de apostelen wel volledig aan zijn eigen principes voldeden, of zijn roeping afwees.
Wat jij hier doet, is een verkiezing in Gods leiding en een roeping door Hem, laten verwateren tot "een vrijblijvend beroep doen op".
En je vergeet hierbij ook nog de serieuze opmerking van hans1978 dat hij zich wel degelijk geroepen voelt!
De gemeente IS Christus' lichaam, met Hem als Hoofd. Of geloof je dat niet meer...?
Dan gaat het er niet om wat ik als roeping versta, maar het gaat erom hoe de leden van Zijn lichaam elk hun functie en taak innemen, door Zijn sturing als Hoofd.
Jij gelooft dus niet dat, als er vooraf aan een verkiezing eerlijk en oprecht gebeden wordt om Gods hand hierin, en ieder lid voor Gods aangezicht kiest, en een persoon geroepen wordt, dit Gods leiding is....?
Klopt het, zoals jij zegt, dat er niets over in het NT staat?
Ik lees bv niet van Matthias dat hij bij zichzelf ging redeneren, afwegingen maakte of de apostelen wel volledig aan zijn eigen principes voldeden, of zijn roeping afwees.
Wat jij hier doet, is een verkiezing in Gods leiding en een roeping door Hem, laten verwateren tot "een vrijblijvend beroep doen op".
En je vergeet hierbij ook nog de serieuze opmerking van hans1978 dat hij zich wel degelijk geroepen voelt!
tulp
12-04-2025
/ 12:25
Beste Hans,
Uit alles wat je schrijft, krijg ik de indruk dat je geweten in deze wordt gevormd door oude pijn.
Ik denk dat als je eens met een psycholoog (van Eleos) hierover praat, je geweten over dit onderwerp niet meer zo op zal spelen.
Wat zou dat een opluchting zijn: dan kun je bij een eventuele volgende keer dat je geroepen wordt bevrijd van deze last gehoor geven aan je roeping en deze mooie taak in de gemeente op je nemen.
Ik gun je dat je hierin je verantwoordelijkheid kunt, durft en wilt nemen.
Uit alles wat je schrijft, krijg ik de indruk dat je geweten in deze wordt gevormd door oude pijn.
Ik denk dat als je eens met een psycholoog (van Eleos) hierover praat, je geweten over dit onderwerp niet meer zo op zal spelen.
Wat zou dat een opluchting zijn: dan kun je bij een eventuele volgende keer dat je geroepen wordt bevrijd van deze last gehoor geven aan je roeping en deze mooie taak in de gemeente op je nemen.
Ik gun je dat je hierin je verantwoordelijkheid kunt, durft en wilt nemen.
Davinci83
12-04-2025
/ 20:49
@WillemB
Bij Matthias ging het om een apostel; een aparte categorie (waarvan Paulus de laatste was). Mogelijk had hij zich van tevoren zelf beschikbaar gesteld en was hij voldoende 'beproefd'.
Als je de andere bijbelboeken zoals Titus bekijkt zie je geen voorschriften die iets laten zien over het volledige proces van verkozen worden door een gemeente tot een ambt waarbij de ander onder dwang het ambt moet aanvaarden. eerder lees je dit
""Hoed de kudde van God die bij u is, niet uit dwang, maar vrijwillig, zoals God het wil..."
Of
"Als iemand verlangt naar het ambt van opziener, begeert hij een voortreffelijk werk." (vers 1)
"Laat deze eerst beproefd worden; laat hen daarna als zij onberispelijk zijn, als diakenen dienen."
Mijn punt is dat jij maar 2 mogelijkheden stelt en iemand naar een schuldgevoel leidt ( omdat je zegt dat iemand bij bedanken 'ongehoorzaam' is) waarbij ik mij afvraag of je dit vanuit de Bijbel voldoende kan onderbouwen, zodanig dat blijkt dat A) iemand zonder eigen initiatief (zoals laten merken dat je beschikbaar bent) door anderen gekozen wordt en dat die ander vervolgens geen keuze mag maken (zonder schuld op zich te laden.
Bij Matthias ging het om een apostel; een aparte categorie (waarvan Paulus de laatste was). Mogelijk had hij zich van tevoren zelf beschikbaar gesteld en was hij voldoende 'beproefd'.
Als je de andere bijbelboeken zoals Titus bekijkt zie je geen voorschriften die iets laten zien over het volledige proces van verkozen worden door een gemeente tot een ambt waarbij de ander onder dwang het ambt moet aanvaarden. eerder lees je dit
""Hoed de kudde van God die bij u is, niet uit dwang, maar vrijwillig, zoals God het wil..."
Of
"Als iemand verlangt naar het ambt van opziener, begeert hij een voortreffelijk werk." (vers 1)
"Laat deze eerst beproefd worden; laat hen daarna als zij onberispelijk zijn, als diakenen dienen."
Mijn punt is dat jij maar 2 mogelijkheden stelt en iemand naar een schuldgevoel leidt ( omdat je zegt dat iemand bij bedanken 'ongehoorzaam' is) waarbij ik mij afvraag of je dit vanuit de Bijbel voldoende kan onderbouwen, zodanig dat blijkt dat A) iemand zonder eigen initiatief (zoals laten merken dat je beschikbaar bent) door anderen gekozen wordt en dat die ander vervolgens geen keuze mag maken (zonder schuld op zich te laden.
WillemB
13-04-2025
/ 19:28
Precies @davinci, hiermee laat je duidelijk zien hoe verwaterd jij over de ambten denkt.
Een soort hobby voor hen die dit graag willen doen… Als het hun tenminste uitkomt. En anders doen ze het niet.
Een soort hobby voor hen die dit graag willen doen… Als het hun tenminste uitkomt. En anders doen ze het niet.
Davinci83
13-04-2025
/ 23:11
Je kunt het zien als verwaterd ja tov wat jij er precies onder verstaat, maar ik laat het bij gebrek aan bijbelse onderbouwing als optie open.
Mogelijk heb je helemaal gelijk, dat sluit ik ook niet uit.
Mogelijk heb je helemaal gelijk, dat sluit ik ook niet uit.
Ellenoor
14-04-2025
/ 02:22
@WillemB Dus door te bedanken voor een beroep ben je volgens jou per definitie ongehoorzaam? Je kunt als kerkenraad bidden om Gods leiding bij het opstellen van een tweetal en als gemeentelid in biddend opzien je keuze maken, maar het gaat wel ver om dat proces dan als onfeilbaar te zien. We kennen ten dele en we profeteren ten dele. Er spelen bedoeld of onbedoeld al snel menselijke overwegingen mee in het opstellen van een tweetal. En er kunnen bij de gekozen broeder bepaalde obstakels zijn waar de gemeente en de kerkenraad geen zicht op hebben en waar alleen God van af weet. Dat is dan een zaak tussen het verkozen lid de Heere. Ga je over zijn geweten heersen, dan kun je grote brokken maken.
Als Hans zich wel geroepen weet, ligt bedanken inderdaad wat minder voor de hand, maar inderdaad, misschien is de roeping voor een andere tijd of plaats.
Als Hans zich wel geroepen weet, ligt bedanken inderdaad wat minder voor de hand, maar inderdaad, misschien is de roeping voor een andere tijd of plaats.
WillemB
14-04-2025
/ 08:16
@Ellenoor,
Het is een groot verschil tussen zich geroepen voelen en dat er een beroep op je wordt gedaan.
Maar wat denk jij van een predikant die zich door een beroep geroepen voelt, maar er geen gehoor aan geeft, omdat persoonlijke omstandigheden hem zwaarder wegen?
En ik lees duidelijk dat @hans zich geroepen voelt.
Het is een groot verschil tussen zich geroepen voelen en dat er een beroep op je wordt gedaan.
Maar wat denk jij van een predikant die zich door een beroep geroepen voelt, maar er geen gehoor aan geeft, omdat persoonlijke omstandigheden hem zwaarder wegen?
En ik lees duidelijk dat @hans zich geroepen voelt.
Hans1978
14-04-2025
/ 10:41
Ik voel me inderdaad geroepen, maar ik wil ook trouw blijven aan het derde gebod.
En aangezien de roeping en de trouw aan het derde gebod op dit moment strijdig zijn heb ik helaas moeten bedanken.
Heeft me veel moeite gekost, maar het is het enige besluit waar ik volledig achter kan staan...
En inmiddels heb ik hier ook rust in gevonden.
En aangezien de roeping en de trouw aan het derde gebod op dit moment strijdig zijn heb ik helaas moeten bedanken.
Heeft me veel moeite gekost, maar het is het enige besluit waar ik volledig achter kan staan...
En inmiddels heb ik hier ook rust in gevonden.
Davinci83
14-04-2025
/ 23:29
@WillemB, je stelt: er voor is gebeden, dus wie zal dan tornen aan de uitslag van die verkiezing: de gekozen persoon zal simpelweg gehoorzaam moeten zijn aan zijn verkiezing, anders is hij in meer of mindere mate ergens schuldig aan.
Je zou wellicht net zo goed kunnen stellen, dat door het gebed (van tevoren) inderdaad God dit leidt. Maar wellicht op zo'n manier dat het proces voorspoedig loopt. Dus bijvoorbeeld dat de betrokken broeder snel voor zichzelf helder mag inzien of hij er wel of geen gehoor aan moet geven.
Verder zal de broeder voor zichzelf wellicht concluderen (dit is slechts een voorbeeld) dat het beter is om zijn gokverslaving eerst van de hand te doen en zijn eigen huis eerst 'wijselijk te regeren' omdat ergens (ik geloof in Titus), je anders ander niet geschikt zou zijn als ambtsdrager.
..of kun je stellen dat wanneer wanneer je aangewezen wordt, dit automatisch impliceert dat God zelf je al als voldoende heeft gekwalificeerd wat betreft je geestelijke conditie? Je zou immers middels de gemeente door God zelf geroepen zijn (een formulier: "dat u wettig door Gods gemeente en daarom door God Zelf tot deze heilige dienst geroepen bent" )
Je zou wellicht net zo goed kunnen stellen, dat door het gebed (van tevoren) inderdaad God dit leidt. Maar wellicht op zo'n manier dat het proces voorspoedig loopt. Dus bijvoorbeeld dat de betrokken broeder snel voor zichzelf helder mag inzien of hij er wel of geen gehoor aan moet geven.
Verder zal de broeder voor zichzelf wellicht concluderen (dit is slechts een voorbeeld) dat het beter is om zijn gokverslaving eerst van de hand te doen en zijn eigen huis eerst 'wijselijk te regeren' omdat ergens (ik geloof in Titus), je anders ander niet geschikt zou zijn als ambtsdrager.
..of kun je stellen dat wanneer wanneer je aangewezen wordt, dit automatisch impliceert dat God zelf je al als voldoende heeft gekwalificeerd wat betreft je geestelijke conditie? Je zou immers middels de gemeente door God zelf geroepen zijn (een formulier: "dat u wettig door Gods gemeente en daarom door God Zelf tot deze heilige dienst geroepen bent" )
WillemB
15-04-2025
/ 21:33
Beste davinci,
Hiermee tap je weer opnieuw een scheut water bij de wijn.
God mag het proces rondom de verkiezing nog wel een beetje leiden. Daar bidden we dan om. Dat alles in rust en orde mag geschieden.
Maar het kiezen zelf en de uitkomst moet Hij dan wél aan óns overlaten…
En ook de beslissing om op de roep in te gaan, want hierin beslissen we uit onze eigen persoonlijke overwegingen…
Nogmaals het gaat hier bovendien om een broeder die geroepen is en zich geroepen voelt.
Hiermee stop ik en mag je nog een laatste scheut water bij de wijn doen.
Hiermee tap je weer opnieuw een scheut water bij de wijn.
God mag het proces rondom de verkiezing nog wel een beetje leiden. Daar bidden we dan om. Dat alles in rust en orde mag geschieden.
Maar het kiezen zelf en de uitkomst moet Hij dan wél aan óns overlaten…
En ook de beslissing om op de roep in te gaan, want hierin beslissen we uit onze eigen persoonlijke overwegingen…
Nogmaals het gaat hier bovendien om een broeder die geroepen is en zich geroepen voelt.
Hiermee stop ik en mag je nog een laatste scheut water bij de wijn doen.
Davinci83
16-04-2025
/ 00:05
Beste Willem,
Ik volg die gedachte helemaal en begrijp het gevoel, maar zie het niet zo sterk onderbouwd vanuit Bijbelteksten. Zou het dus zelf dus niet zo durven stellen (dat iemand per definitie fout zit als deze bedankt), maar inderdaad, genoeg over gezegd.
Groeten!
Ik volg die gedachte helemaal en begrijp het gevoel, maar zie het niet zo sterk onderbouwd vanuit Bijbelteksten. Zou het dus zelf dus niet zo durven stellen (dat iemand per definitie fout zit als deze bedankt), maar inderdaad, genoeg over gezegd.
Groeten!
