Geestelijke ondersteuning

Ds. K. van den Geest | 1 reactie | 24-02-2025| 12:06

Ik ben begin zestig jaar. In 2018 heb ik me laten dopen. Toen kreeg ik twee maanden later diabetes en werd ik flink ziek. Het een volgde op het andere. Ik werd depressief. Gelukkig heb ik een lieve man die mij bijstaat en voor me bid. Nu lig ik in bed met zware duizeligheid. Ik probeer in de Bijbel te zoeken wat dit mij te zeggen heeft, maar ik vind niets. Ook geen bemoedigende tekst. Soms twijfel ik aan mezelf. Heb ik nu ik ziek ben deze straf verdiend? In het verleden heb ik veel mensen verdriet gedaan. Maar andersom heb ik ook trauma-ervaringen.

Ik heb nog twee zoons. Beide hebben een licht verstandelijke beperking. Maar ze zijn altijd lief voor mij. De vraag blijft bij mij steeds hangen naar het waarom. Waarom overkomt mij dit, die duizeligheid? Waarom zijn er mensen zo gemeen? Waarom is er zorg tekort? Waarom is geld voor mensen zo belangrijk? Moet ik langer leven in dit onrecht? Of heb ik het aan mezelf te danken?

Mijn man zei: “Je bent Gods kind. Je bent gedoopt.” Dat weet ik. Het is alleen de vraag of ik me nog nederiger op moet stellen voor God om bij Hem te mogen zijn. Hier op aarde zijn maar weinig mensen die nog goed doen. Wat moet ik doen om bemoediging te krijgen en kracht om sterker te worden?

Wat een moeilijke vragen: veel, en complex. Er loopt zoveel door elkaar heen: fysieke klachten/gezondheidsproblemen, psychische problemen (depressieve gevoelens, traumatische ervaringen), geestelijke vragen (zoeken naar bemoediging, maar ook vragen betreffende Gods bedoelingen, zijn liefde, zijn genade). Omdat ik pastor/theoloog ben, beperk ik mij tot de geestelijke en Bijbelse vragen. Voor lichamelijke en psychische problemen verwijs ik naar deskundigen op die gebieden, een huisarts en psychosociale hulpverlening. Daarbij merk ik wel op dat somatische en psychische/geestelijke problemen nauw kunnen samenhangen. Juist daarom is hulp van deskundigen op dit terrein beslist noodzakelijk.

Tegelijk wil ik mij ook als pastor/theoloog beperken, omdat het hier gaat om heel persoonlijke problemen. Deze lenen zich niet voor bespreking op een publiek forum als dit. Ik raad u daarom allereerst aan om met uw eigen dominee of pastor te spreken (of zo iemand te zoeken), die met je kan bidden en spreken, op zoek naar wat je echt nodig hebt.

Met deze beperkingen zie ik wel enige aanknopingspunten voor geestelijke ondersteuning langs deze weg. En in de kern komt die wat mij betreft neer op wat ook je echtgenoot zegt (die wat mij betreft ‘de spijker op z’n kop slaat’!): je bent een kind van God! Je bent gedoopt, dus Zijn eigendom! Dat moge je bemoedigen! Twijfel daar niet aan. Romeinen 8!

Zeg bovendien niet tegen jezelf dat God jou met al deze moeiten en tegenslagen zou straffen. Dat is gewoon niet waar: Psalm 103:10 en 11! God is God van vergeving. En Hij gaf zijn Zoon, tot verzoening van al onze zonden. Hij droeg voor ons de straf, zodat wij vrijuit zouden gaan. Genoeg troost te vinden dus: lees de brieven van Paulus, vooral Romeinen. Een en al blijde verkondiging van het heil in Christus, uit genade, zonder werken! Ze ook Efeze 2!

En daarom hoef jij je niet nog nederiger op te stellen, Christus zelf heeft Zich immers voor jou en ons allen vernederd! Anders wordt je nederigheid alsnog een eigen soort ‘prestatie’. Wij kunnen niets doen, alles ís gedaan! Die onuitroeibare gedachte dat wij altijd weer meer dit en meer dat moeten, zit diep in ons. Het is onze menselijke neiging toch onze redding zelf te willen bewerken. Hij deed het, Hij doet het, helemaal!

Zoek die woorden van troost in het evangelie. Zoek die woorden door mensen om je heen die je kennen en voor je bidden. Zoek die bemoediging door een goede pastor en mede-gelovigen die je begrijpen en liefdevol naar je luisteren.

Ik bewonder je serieuze zoeken in de Bijbel. Toch vind je niet je antwoorden. Dat kan ik begrijpen. Allereerst omdat de Bijbel geen boek is met antwoorden. Alsof we op alle vragen een pasklaar antwoord kunnen vinden, zoals in een encyclopedie waarin alles te vinden is onder trefwoorden. De Bijbel is een boek vol verhalen en geschiedenissen, liederen en brieven, veelal geschreven in heel specifieke situaties en tijden. Je kunt de Bijbel niet altijd zo maar één op één toepassen op je eigen leven. Soms wel, bijvoorbeeld als je de Psalmen leest waarin die historische achtergrond vaak minder bekend is, maar waarin menselijke gevoelens als verdriet en angst vaak uitgesproken (uitgeschreeuwd zelfs) worden, én waarin die dichters ook vaak Gods liefde en genade weer vinden. Maar vaker zal het lastig zijn om teksten uit de Bijbel zo één op één met jouw persoonlijke situatie te verbinden. Die teleurstelling van je zoektocht in de Bijbel snap ik dus heel goed: niet zo maar en altijd vinden we meteen pasklare woorden. Ze zullen pas meer gaan spreken in een gesprek, met een pastor, of in het kader van een preek of Bijbelstudie-groepsgesprek. In je eentje loop je er soms in vast.

En dat heeft ook te maken met het tweede: dat je die antwoorden waarop je hoopt niet vindt, komt ongetwijfeld ook doordat je nu zelf zo verdrietig en wanhopig bent. Die gevoelens kunnen je dan zo overheersen, dat niets troostvols echt kan binnenkomen. Er staan genoeg bemoedigende woorden in de Bijbel natuurlijk, misschien lees je ze ook wel, maar het punt is dat ze je nu niet raken of vreugde geven. Je depressieve gevoelens verhinderen dat! Die maken het nu lastig om die vreugde en troost te ervaren. Vergelijk het maar met een dreun, bijvoorbeeld bij een botsing. Zo’n klap kan je verdoven of in shock brengen. Dan komt er echt niets bij je binnen. Zo is het ook met depressieve gevoelens, ze verdoven je vreugde en hoop.

Daarom is het nodig dat je aandacht geeft aan die gevoelens, er als het ware naar luistert. Aandacht geven aan je gevoelens betekent, dat je beseft en erkent dat het er is. Pas dan kom je in de goede stand om juist hierin goede (deskundige)hulp te zoeken.

Aandacht eraan geven is niet ze willen begrijpen of je verstrikken in vragen naar het waarom en wat God met dit alles wil. Dat brengt je echt niet verder, je raakt er alleen maar meer in verstrikt. Een antwoord op dat waarom vind je ook niet: hoe zouden wij kunnen weten waarom God iets doet, áls het al zo is dat Hij het is die dit doet! Nee, het heeft weinig zin trauma’s en de gevolgen daarvan aan God toe te schrijven. Hoezo zou Gód dat allemaal hebben veroorzaakt, of zelfs gewild?! Terwijl Hij toch in je doop zegt: jij bent mijn geliefd kind?! Naar welke stem wil je dan luisteren? Toch zeker naar de stem van zijn liefde? Die alleen kan je redden en helpen. Alle andere gedachten komen uit onze eigen soms verwarrende gedachten of door ervaringen in ons leven.

Ook de vraag waarom de mensen zijn zoals ze zijn en de wereld is zoals ze is, is ingewikkeld. Het is duidelijk dat deze wereld niet deugt en dat er veel onrecht en machtsmisbruik zijn. De Bijbel heeft al sinds lang een ‘verklaring’ daarvoor: de zondeval, de hoogmoed van ons mensen die als God wilden zijn. Als we Zijn liefde niet vinden en ons niet daardoor laten leiden, nemen die honger naar macht en geld het over. Daarom doen sommigen gemeen en is er onrecht en geldhonger. Voor wie Jezus volgt, is er meer: zoek eerst Zijn koninkrijk en zijn gerechtigheid (Mattheüs 6: 33)! Dan vinden we vrede, al worden we omringd door onvrede en onrecht. Tot ons zal het niet genaken, zegt de Psalmdichter in Psalm 91.

Om in het oerwoud van kwaad en onrecht te overleven hebben we hoop en licht nodig. Dat licht schijnt alleen in het evangelie van Gods liefde, door Jezus die het Licht der wereld is! Klamp je aan Hem vast, zoek goede en deskundige hulp en erken je trauma’s uit het verleden als wonden die je hebt opgelopen. Genezing gebeurt niet bij toverslag, en ook gebeden zijn geen formules waarmee we dingen kunnen wegmasseren of bezweren. Het enige is dat we werken aan herstel, met zijn kracht en met de belofte van zijn liefde! Om die kracht mag je bidden, en Hij zal je die geven, kracht om te leven, om te vertrouwen, om te schuilen bij Hem.

Ik hoop je hiermee iets aangereikt te hebben om verder te kunnen. Gods zegen en kracht gewenst.

Ds. K. van den Geest

Dit artikel is beantwoord door

Ds. K. van den Geest

• Geboortedatum:
  12-10-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Nederlandse Gereformeerde Kerken
• Woon/standplaats:
  Deventer
• Status:
  Actief

128 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven