Het lot werpen voor synodebesluit

Ds. P.D.J. Buijs | Geen reacties | 10-02-2025| 12:38

Beste dominee Buijs. Allereerst wil ik u hartelijk danken voor het waardevolle werk dat u heeft verricht voor de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Als eenvoudig lid van onze kerk kijk ik met bewondering naar de gaven die God aan mensen heeft gegeven. Het schrijven van deze brief is iets waar ik lang over heb nagedacht en waar ik voor Gods aangezicht mee geworsteld heb. Al jaren leg ik bepaalde vragen en zorgen in deze brief aan Hem voor. Wat mij bezighoudt, is de manier waarop kerkelijke besluitvorming plaatsvindt. Op synodes en in kerken zie ik meerderheids- en minderheidsrapporten en stemmingen waarbij de meerderheid de doorslag geeft. Ik erken dat de Heere door meerderheden kan werken, maar soms bekruipt mij het gevoel dat menselijke redeneringen een te grote rol spelen. Er wordt gesteld dat wijsheid in de meerderheid ligt, maar de Bijbel laat juist zien dat dit niet altijd het geval is.

Een voorbeeld dat mij raakt, staat in Prediker 9: 14-15. Dit laat zien dat ware wijsheid niet altijd door de meerderheid wordt erkend. Tijdens de afgelopen synode viel mij opnieuw op hoe de besluitvorming verliep en ik moest denken aan de verkiezing van een nieuwe apostel na het heengaan van Judas. In Handelingen 1:23-26 lezen we hoe de apostelen deze keuze niet baseerden op een stemming, maar op het werpen van het lot, volledig vertrouwend op Gods leiding. Deze manier van kiezen gaf overgave en rust; een erkenning dat de uiteindelijke leiding in Gods handen ligt.

In onze tijd zou een dergelijke aanpak eenvoudig toe te passen zijn. Iemand noemde eens het idee om alle namen in een pot te doen, te schudden en er één uit te trekken. Uiteraard kunnen er verschillende meningen over dit onderwerp bestaan. Maar uiteindelijk vraag ik mij af: waarom geloven we dat onze huidige manier van handelen de juiste is? Waar is de zichtbare onafhankelijke overgave in de kerk?

Misschien breng ik hiermee iets nieuws naar voren, maar ik voel de noodzaak om deze vraag te stellen, want het huis staat in brand. Gods wijsheid toegewenst in het werk en we blijven bidden.

Een betrokken lid uit het behoudende deel van de CGK.

Beste lezer(es),

Dank voor uw vraag en de vriendelijke en betrokken toon die u daarbij gebruikt. De manier waarop besluiten tot stand komen heeft al een heel lang verleden. Maar het is misschien goed om daar een paar dingen bij te vertellen.

Soms kun je, voordat de eigenlijke stemming plaatsvindt, eerst een peiling houden. In het verleden gebeurde het nogal eens dat een minderheid zich dan vervolgens bij de gedachte van de meerderheid neerlegde, zodat er unaniem besloten kon worden. Dat is natuurlijk mooi. Bij verschillende onderwerpen die op deze synode spelen, zal dat moeilijk gaan.

In het kerkelijk recht is het wél zo, dat op een besluit dat de synode nam, revisie (zeg maar: herziening) aangevraagd kan worden. Waarom? Omdat wij ten dele kennen en ten dele profeteren, zoals Gods Woord dat zegt. Daarom wordt een besluit over een 'groot' onderwerp genomen “met de kennis die we nu bezitten” (zo wordt het ook geformuleerd). Als er revisieverzoeken komen, kijkt een synode er (met die wetenschap in het achterhoofd) nog eens opnieuw naar: hebben we ons vergist? Hebben we dingen over het hoofd gezien?
 
Het is heel mooi dat dat in de kerk kan. Je kijkt er dan nog eens heel zorgvuldig naar. Maar als er dan vervolgens een (nieuw) besluit genomen is, of het vorige besluit is bevestigd, dan zijn we als kerken ook verplicht ons eraan te houden. Dat hebben we elkaar beloofd door onze ondertekening van de kerkorde (artikel 31). Je kunt er dan persoonlijk wel anders over blijven denken, maar dat kan zich dan niet vertalen in kerkelijk handelen dat van de afspraak afwijkt. Is dit de enig 'zaligmakende' manier? Nee. Maar ik weet op dit moment geen betere.

Wat het loten betreft: dat vindt in Handelingen 1 plaats bij twee personen. We lezen er overigens niet opnieuw over in het boek Handelingen. De vraag is of het iets zou oplossen als we het zo zouden gaan doen bij een onderwerp als 'vrouw en ambt'. Zou het echt zo zijn dat gemeenten die zusters in het ambt hebben bevestigd van gedachten zouden veranderen als de synode door loting bepaald had: rapport a wordt het? Of zouden afgevaardigden die tegen vrouwelijke ambtsdragers zijn, werkelijk overtuigd zijn dat ze de gemeenten in dit opzicht vrijheid moeten geven als rapport b zou zijn aangenomen door middel van het lot?

Waarschijnlijk zouden we het over het gebruiken van dit middel al niet eens kunnen worden. En ja, dan zouden mensen zomaar weer revisie kunnen aanvragen..
  
Zulke verzoeken worden dan over drie jaar behandeld. Ze hebben een opschortende werking, dat wil zeggen: totdat er op revisieverzoeken is beslist, kan het oorspronkelijke besluit niet worden uitgevoerd. Ik ben bang dat dit ons verder in het moeras zou brengen.

Dank voor uw zegenwens en gebed. Wat hebben we dat gebed de komende tijd ook hard nodig, dus blijft u dat alstublieft doen. Wederkerig wens ik u Gods zegen toe.

Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

205 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven