Meegaan met de tijd

Ds. B.M. Meuleman | Geen reacties | 24-12-2024| 11:49

Staat er iets in de Bijbel over dat we met 'onze tijd' mee moeten gaan? Moeten moderniseren als het bijvoorbeeld gaat over de taal in de Psalmen of de Bijbelvertaling, maar ook in andere zaken? Moeten we dan steeds maar meegaan in de verarming van alles? Zoals ook de taal? Persoonlijk vind ik het oude taalgebruik veel mooier (maar ja dat is persoonlijk). Of moeten we moeite doen de oude woorden van de Bijbel te begrijpen? Ik hoor steeds het argument: de jeugd moet het kunnen begrijpen. Maar ook als het gaat over huiswerk bij catechisatie. Dit wordt niet meer opgegeven omdat jongeren het te 'druk' hebben. Bijbelteksten onthouden: het wordt niet meer door de ouders gestimuleerd. Is dit ook met de tijd meegaan?

Zo gaf iemand in een gesprek een voorbeeld. “Toen ik begon als boer, begon ik ook eenvoudig en nu ben ik bezig met melkrobots en apparatuur. Zo moest ik meegaan met de moderne tijd. Zo moeten we ook meegaan met het taalgebruik. Dus hoe langer ik boer was, hoe meer ik leerde. In de zin van hoe: langer ik een ware christen ben, hoe meer ik wil leren, dicht bij God wil leven en daar ook meer moeite voor wil doen.” Nou ja, misschien is het voorbeeld niet zo goed, maar ik vraag me echt werkelijk af of er ergens in de Bijbel staat dat we met onze tijd mee moeten gaan? Ik zie alleen maar Romeinen 12:2, dat we niet mee moeten gaan met de verwereldlijking. Aan een predikant in de Hersteld Hervormde Kerk...

Beste vraagsteller,

Om maar met de deur in huis te vallen: in de Bijbel lees je nergens dat je ‘met je tijd mee moet gaan’. Wel houdt de Bijbel ons voor dat we moeten letten op de tekenen van de tijd en dat laatste is in onze tijd meer nodig dan ooit. 

Eén van de tekenen van de tijd voordat Jezus weerkomt, is dat de afval groot zal zijn. Velen zullen het christelijke geloof en de God van de Bijbel vaarwel zeggen. Het heidendom en geestelijke duisternis zal hand over hand toenemen. De wetteloosheid zal groot worden en men zal de gezonde leer niet meer verdragen maar mensen zullen zoeken wat het gehoor streelt en voor zichzelf leraars verzamelen overeenkomstig hun eigen begeerten (2 Timotheüs 4:3).

Helaas zien we de vervulling van deze tekenen ook in tal van kerkverbanden en gemeenten. Met betrekking tot allerlei wezenlijke zaken wordt het Bijbels onderwijs losgelaten zoals bij de thematiek rondom huwelijk en seksualiteit, de invulling van de ambten, het gezag van de Schrift, het spreken over Israël. Niet in de laatste plaats geldt dit ook ten aanzien van de weg der zaligheid, de noodzaak van geloof, wedergeboorte en bekering en de zaligheid in Christus alleen.  De liefde voor de waarheid wordt ingeruild voor liefde voor een on-Bijbelse eenheid waarbij de eerstgenoemde hoofdzaken worden opgeofferd voor een heilloze toenadering tussen kerkverbanden en gemeenten waarbij een organisatorische eenheid een ware, geestelijke eenheid moet vervangen. 

Een ander teken van de tijd is Gods handelen met Zijn verbondsvolk Israël. We zien Gode vijandige machten in toenemende mate opstaan tegen God en Zijn volk. De volken spannen steeds meer samen en de haat jegens Israël en de God van Israël wordt steeds zichtbaarder. We zien hoe, in het verlengde daarvan, Bijbelgetrouwe christenen steeds meer met achterdocht in onze maatschappij worden bekeken en ook binnen veel kerkgemeenschappen terwijl in vele landen in deze wereld Gods kinderen in toenemende mate worden vervolgd, gemarteld en gedood. 

Er zijn nog veel meer tekenen van de tijd te noemen waar we op moeten letten in plaats van ‘met onze tijd mee te gaan’. ‘Met je tijd meegaan’ betekent in veel kerken in de praktijk je aanpassen aan de geest van onze tijd, maar dat is wel de geest uit de afgrond. Niet voor niets noemt de Heere Jezus als één van de tekenen van de eindtijd dat de kerk zal slapen en roept Hij Zijn gelovigen op om waakzaam te zijn. Deze roep om waakzaamheid in het laatste der dagen vinden we het hele Nieuwe Testament door evenals de waarschuwing voor dwaling en misleiding. 

Betekent dit alles dat we dan moeten spreken en ons moeten kleden en moeten gedragen zoals dat in de zeventiende eeuw het geval was? Nee, Jezus en de apostelen spraken en schreven in de taal van hun tijd en wanneer hun woorden niet duidelijk waren, lag dat niet aan de taal maar aan het ongelovige hart dat de inhoud van Gods Woord niet kan en wil begrijpen. De natuurlijke mens begrijpt de dingen van de Geest van God niet omdat ze dwaasheid voor hem zijn. En het feit dat de apostelen geen zwarte pakken droegen, laat zien dat onze tijd en niet-joodse cultuur anders is dan die van hen. Maar Gods Woord is niet aan tijd gebonden. Hoewel de tijden veranderen, blijft Gods Woord hetzelfde omdat God Dezelfde blijft. Bij Hem is geen verandering of ook maar een schaduw van omkering.

De inhoud van Gods Woord verandert niet. En toch proberen velen onder het mom van ‘met je tijd meegaan’ Gods Woord aan te passen en kan een ogenschijnlijk onschuldige verandering in liturgie of kerkelijk beleid het begin zijn van een geleidelijke aanpassing aan de geest van onze tijd. Ook in de meest reformatorische kerken kunnen we ons meer aan de tijdgeest aangepast hebben dan we zelf doorhebben. Daarbij valt te denken aan de nadruk op gevoel en ervaring, het moeten beleven en doorleven van Bijbelse waarheden die anders voor jou niet waar zouden zijn. De voortdurende nadruk in de maatschappij op je persoonlijke beleving en ervaring raakt ook veel reformatorische christenen en maakt de waarheden van Gods Woord uiteindelijk tot subjectieve ervaringen van jou persoonlijk. Het is pas waar als ik het geloof en zo ervaar. En dus bouwen veel reformatorische christenen hun geloof op (subjectieve) gevoelens, ervaringen en bevindingen. Daarin heb je het moderne levensgevoel mee maar de Bijbel tegen. 

Ik schreef al dat Jezus en de apostelen spraken en schreven in de taal van hun tijd. En de eerste christenen vielen niet op door bijzondere uiterlijke kenmerken wat kleding of uiterlijk gedrag betreft, maar door hun levenswandel. Ze vielen op omdat de mensen zagen dat ze met Jezus geweest waren. De eerste christenen werden herkend omdat de mensen zagen welke liefde zij voor elkaar en hun medemensen hadden, liefde die tot uiting kwam in hun levenspraktijk. Het fundament van deze liefde ligt daarin, dat zij volharden in de leer van de apostelen (Handelingen 2:42).

Het valt te vrezen dat in onze tijd weinig kerkmensen meer volharden in de leer van de apostelen en het Bijbels onderwijs vermengen met wat de tijdgeest ons aandraagt. En ja, dan kan er een onderscheid gemaakt worden tussen vorm en inhoud. En de technische middelen die we vandaag mogen gebruiken om bijvoorbeeld een kerkdienst uit te zenden, waren er in de tijd van apostelen nog niet. Ondertussen zijn we wel in een tijdsgewricht terecht gekomen waarbij het van groter belang is te letten op de inhoud dan de vorm. Het Bijbels onderwijs staat in toenemende mate onder grote druk. De verleiding om één en ander aan te passen aan het moderne levensgevoel om zo de ‘moderne’ mens tegemoet te komen vertoont inmiddels de trekken van duivelse verzoeking. Wie een brug wil slaan naar de wereld, blijkt maar al te vaak een brug van de wereld naar de kerk te hebben geslagen. 

Koop daarom de tijd uit, omdat de dagen vol kwaad zijn (Efeze 5:16). Benut de tijd ten volle als tijd van genade, want zie, Hij komt op de wolken van de hemel. 

Met hartelijke groet,
Ds. B. M. Meuleman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.M. Meuleman

• Geboortedatum:
  20-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Hoogeveen
• Status:
  Actief

68 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven