Bezoeken van refocafés en belijdenis doen

Ds. W.G. Hulsman | Geen reacties | 01-03-2006| 00:00

Ik ga dit jaar belijdenis doen, omdat ik op een jongerenavond was en ik voelde: van nu af aan moet ik mijn geloof voor God en de mensen belijden. Maar ik bezoek ook op zaterdagavond een refocafé, want ik vind daar eigenlijk geen kwaad in schuilen. Je zit daar met je eigen geloofsgenoten en zo. Maar de mensen uit mijn omgeving vinden het niet samen gaan, belijdenis doen en het refocafé bezoeken. Ze denken dat het is om maar van de catechisatie af te zijn, terwijl dat voor mij helemaal niet zo is. Mijn vraag is: hoe denkt u over belijdenis doen en het bezoeken van refocafés?

Heel blij ben ik dat je belijdenis wilt doen. En dat niet om van de catechisatie af te zijn, of omdat het op een bepaalde leeftijd zo hoort, maar echt om je geloof te belijden voor God en de mensen. Op een jongerenavond is er iets geweest, dat jou kennelijk zo aangesproken heeft, dat je daar niet meer onder uit kon.

Ondertussen bezoek je refocafés. Daar ben ik zelf nooit geweest. Moeilijk kan ik daar een oordeel over vellen. Het is in ieder geval wel een gelegenheid om elkaar als kerkelijke jongeren op een ontspannen wijze te ontmoeten. En zoals op alle plekken in de wereld moet je ook daar bewaard blijven voor de zonde. Netzo als dat je voor internet zit. En als je de reclame doorneemt. En als je met niet christelijke collega’s werkt.

Toch wordt jij voor die refocafés gewaarschuwd. En wordt dat zo erg gevonden dat men vindt dat je geen belijdenis kan doen. De achterliggende gedachte is waarschijnlijk dat je eerst helemaal in een bepaald spoor moet gaan, voordat je ‘ja’ kunt zeggen. Is dat zo?

Onlangs trof mij, wat ik in het boek Efeze tegenkwam. Het gaat daarin om mensen die tot het geloof gekomen zijn. Uit genade zijn zij zalig geworden (2:8) Maar dat wil niet zeggen dat alles al helemaal goed is in hun leven. Nee, in het tweede gedeelte van de Efezebrief worden ze opgewekt tot een christelijke levenswandel. En daar staat dan dat ze niet meer mogen liegen en niet toornig mogen blijven en de duivel geen plaats mogen geven en niet mogen stelen, en geen “vuile rede” mogen gebruiken. Er zijn dus nog heel wat dingen in hun leven die niet deugen. En dat zal zeker ook het geval zijn geweest, toen ze tot het geloof kwamen. Het is dan vaak ook een heel proces om te komen tot een vernieuwde levenswandel. Pas geleidelijk aan gebeurt dat. Vandaar al die vermaningen.

Maar Paulus zegt ondertussen niet: “het is nog niks met jullie. Want als dat er nog allemaal is in jullie leven, kun je geen christen zijn.” Paulus staat niet met een gemakkelijk oordeel klaar. Nee, in liefde vermaant hij hen. En zo moeten we vandaag ook met elkaar omgaan binnen de christelijke gemeente. Ongetwijfeld bedoelen de mensen uit je omgeving het heel goed. Hebben zij het beste met je voor. Maar er zijn ook dingen waarbij we in ons eigen gemoed ten volle verzekerd (Rom.14:5) kunnen zijn dat het niet verkeerd is. En daarin zullen we elkaar vrij moeten laten.

Ds. W. G. Hulsman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.G. Hulsman

• Geboortedatum:
  08-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven