Ruzie tweelingzoons

N.J. Teerds | 1 reactie | 19-11-2024| 12:19

Vraag

Onze volwassen tweelingzoons hebben al lange tijd ruzie met elkaar. Wij als ouders staan er middenin! We willen geen partij kiezen, ze komen los van elkaar op bezoek. Wij willen dat het weer goed komt. Kunt u tips geven?

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?

Lees hier meer over onze principiële uitsluitingen.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

U heeft een vraag gesteld met een verdrietige inhoud.  Wat erg is het als volwassen kinderen ruzie hebben en niet meer samen op bezoek kunnen komen bij hun ouders. Bij u zijn het zelfs tweelingzonen. De zorgen zijn er vandaag de dag voor u, maar ook voor de toekomst is dat heel wat. Er kunnen zich immers situaties voordoen, waarbij er als gezin gezamenlijk heel wat geregeld moet worden. 

Uit uw vraag is niet op te maken hoe de verhouding tussen de tweelingbroers vroeger was. Het komt voor dat een tweeling vaak ruzie maakt -méér dan andere kinderen- en dat er veel strijd, boosheid en jaloezie is. Ouders kunnen het daar heel moeilijke mee hebben in de opvoeding. Soms hebben ze zelfs extra ondersteuning nodig om het allemaal in goede en rustige banen te leiden. We weten niet hoe dat vroeger bij u was. 

Omdat deze informatie ontbreekt, wil ik meer in het algemeen ingaan op twee ruziezoekende volwassen kinderen, die elkaar thuis en elders niet meer kunnen en willen ontmoeten.

U weet waarschijnlijk de belemmeringen en oorzaken wel waarom ze niet meer samen bij u komen. Veelal ligt de aanleiding van de huidige botsingen en de verwijdering in het verleden. Ieder heeft daarin zijn standpunt ingenomen. Die lijkt vaak als in beton gegoten en daardoor  onveranderlijk. Het is begrijpelijk dat u wil dat het goed komt met uw zonen. Zij zijn en blijven onder alle omstandigheden uw kinderen. Daarbij mag ik aannemen, dat u -wanneer een van beiden op bezoek is- u niet over de andere spreekt. Zeker, u kunt verhalen aanhoren, al kan ik me voorstellen dat u dat ook liever niet heeft. Geef echter geen oordeel. Het moet zo zijn dat de deur voor beiden openstaat, ondanks de onderlinge verschillen. Uw zonen moeten ervaren dat u hen beiden hetzelfde behandelt. 

Tussendoor wil ik opmerken, dat -zolang er geen toenadering is- u er natuurlijk ook niet op zit te wachten dat beiden bij u zijn en grote ruzie krijgen. Dat brengt alleen maar nog meer verwijdering. 

Vanuit de Bijbel is veel over het bovenstaande te zeggen. We weten immers hoe het behoort te zijn. In de Bijbel lezen we dat we ons moeten vernederen, voor elkaar moeten buigen en de minste moeten zijn. Maar we weten en ervaren ook dat dat een gave is en dat er in moeilijke situaties wel bijzondere genade voor nodig is. Vaak vinden we dat een ander moet buigen en dat wij gelijk hebben.

Wat te doen? Moraliserend preken heeft meestal geen effect. Bidden om een betere verstandhouding zult u wel doen. We mogen in ons gebed immers al deze zorgen, noden en verdriet aan de Heere voorleggen. Dat blijft altijd nodig en de Heere kan soms ook op wonderlijke wijze Zijn hulp doen blijken. 

En verder? Ik zou u de vraag willen stellen of uw zonen óók willen dat de relatie beter wordt. Mogelijk zijn ze er nog niet aan toe. Mogelijk willen ze het op dit moment helemaal niet. Als ouders is het niet te dwingen. Laat echter in elk geval steeds merken dat u van uw beide zonen houdt en dat u zo graag wil dat de verhouding beter wordt. 

Wat eventueel een mogelijkheid is en ook kan helpen, is het inschakelen van een bemiddelaar, een mediator. Uw tweelingzonen kunnen elk apart in gesprek gaan met een onafhankelijke deskundige. Ieder -ook u als ouders- kan de hobbels, de onmogelijkheden en alles wat dwars zit bespreken. De mediator kan dan aftasten of er mogelijkheden tot herstel haalbaar en hij/zij kan u ook daarin begeleiden. Zo’n traject is vaak langdurig, maar wat zult u blij zijn als drempels geslecht kunnen worden en als er op den duur toch sprake is van toenadering. Het zijn vaak kleine stapjes, maar elke stap is er één! 

Veel wijsheid, tact en geduld toegewenst in deze verdrietige situatie. 

N. J. Teerds

Lees meer artikelen over:

ruzie
Dit artikel is beantwoord door

N.J. Teerds

  • Geboortedatum:
    24-09-1944
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Hendrik Ido Ambacht
  • Status:
    Actief
56 artikelen
N.J. Teerds

Bijzonderheden:

ouderling; docent


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Samanthi
19-11-2024 / 14:18
Wat lastig... heel veel sterkte.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Verliefdheid bij autisten

Ik wil weleens weten hoe het zit qua emoties bij autisten. Ik heb geleerd dat die mensen geen of weinig emoties hebben. Toch zijn er genoeg die wel trouwen. Verliefd zijn is toch ook een emotie?
9 reacties
18-11-2010

De tentoonstelling Body Worlds

Mag je als christen naar de tentoonstelling van Body Worlds of is dit niet verantwoord? Ik zou er graag voor mijn werk naar toe willen namelijk, maar hoor dus van sommige mensen dat je daar als christ...
10 reacties
18-11-2010

Weinig huisbezoek

Deze vraag vloeit voort uit mijn jarenlang ziek zijn, alhoewel dit niet is te zien aan de buitenkant, maar heeft wel tot gevolg dat het voor mj al jarenlang niet meer mogelijk is naar de kerk te gaan....
15 reacties
18-11-2010
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering