Persoonlijke identiteit ontdekken

Hoewel mijn leven goed en rustig verloopt ben ik best wel labiel. Ik kan niet zoveel aan, zeker niet in het gezin. Ik doe het wel, mij is geleerd om door te gaan en dat gaat net. Maar nu hoor ik van heel veel mensen dat ze een periode of moment hebben gehad met vragen als: wie ben ik, wat wil ik? Wat betekent dat nou eigenlijk? Ik heb dat nooit gehad.

Als iemand zou zeggen: wie ben jij, dan denk ik: *naam*, maar verder niet. Heb ik dat gemist, ben ik daarom onzeker en labiel? Of hoef je dat moment niet mee te maken? Ik weet wel ongeveer wat het betekent, opgezocht op internet. Maar nog steeds weet ik niet wat ik daarmee moet.

Beste...

De vraag “Wie ben ik?” verwijst naar je persoonlijke identiteit. Ik vind het een prachtige en geweldige gedachte dat er van elk mens maar één is. Elk mens is door God uniek geschapen. Met een eigen persoonlijkheid, kwaliteiten, gaven en dergelijke. Dus de vraag “Wie ben je?”, brengt mij als eerste bij de Heere God. Welke mogelijkheden heeft Hij aan je toevertrouwd? Waar ben je goed in en hoe kan je de dingen die bij jou passen gebruiken om daarin van betekenis te zijn voor de mensen die aan je zijn toevertrouwd en in de wereld waarin je leeft.

Oftewel, nadenken over wie je bent heeft alles met dankbaarheid te maken en met het verlangen om vrucht te dragen. Dat is een voluit Bijbels begrip. We zijn door onze God met een bepaalde bedoeling op deze aarde geplaatst. We zijn hier niet voor niets en ook niet alleen voor onszelf. Dus hoe kan God jou gebruiken voor de mensen die je ontmoet en in de situaties van je leven?

Je leert ook veel over jezelf door met anderen om te gaan. Dan ontdek je wat bij je past en wat niet. Zo is bijvoorbeeld de één een drukke prater en blijft een ander liever op de achtergrond. En zo zijn er natuurlijk talloze andere aspecten van een mensenleven te noemen.

Er zijn ook wel boekjes geschreven over de gaven en kwaliteiten van mensen. Het kan helpend zijn om zoiets te lezen. Bijvoorbeeld ook om dat met iemand anders te doen. Zo kan je op elkaar reageren en reflecteren.

De gebeurtenissen in je leven, en zeker de ingrijpende, kunnen je ook vormen (en soms zelfs misvormen). Verlies en verdriet doen wat met een mens. Je opvoeding ook. Als je als kind een opvoeding hebt gekregen waarin je veel liefde en bevestiging kreeg, helpt dat om zelfvertrouwen te ontwikkelen. Maar als je juist heel veel kritiek en straf ondervond, kan dat je wat angstig maken.

Zo kan er dus veel van invloed zijn op de persoon die je wordt (of geworden bent). Dus ga verschillende fasen van je leven langs. Wat was daarin belangrijk en waardevol? Of zijn er wezenlijke dingen die je hebt gemist? Hoe was je schoolloopbaan? Wat neem je daaruit mee? Hoe was je gezinssituatie? Ben je de oudste, de jongste of misschien wel enig kind? Ook deze kwesties kunnen van invloed zijn. Enzovoort!

Nou, ik heb je geholpen met een aantal vragen. Er zijn er natuurlijk veel meer te stellen, maar ga eerst maar eens hiermee aan de slag. Ik wens je een prachtige ontdekkingstocht!

Vriendelijke groet,
Els van Dijk