Begeleide confrontatie met beeldscherm
Ds. J.A. Mol | 3 reacties | 20-06-2024| 09:26
Vraag
Van huis uit ben ik opgegroeid zonder televisie. Er werd namelijk steeds gewezen op de gevaren van dit medium en ik onderschrijf deze gevaren, inmiddels eind 30 en enkele kinderen verder, nog steeds. De televisie is natuurlijk wel een beetje ingehaald door de ontwikkelingen van het internet en daarmee de laptop, iPad en telefoon. Ik doe daar ook volop aan mee, dus sta wat dat betreft volop in de wereld.
Nu is ons oudste kindje 9 jaar en heeft, net als zijn vriendjes, interesse gekregen voor de PlayStation en een voetbalspelletje. Omdat wij geen televisie (beeldscherm) hebben kunnen wij hem dit niet bieden. Het gevolg is dat onze zoon veel bij andere vriendjes speelt en hierdoor maar weinig thuis is. Het gevolg daarvan is weer dat hij uit zicht verdwijnt en wij niet kunnen monitoren wat hij allemaal voor spelletjes speelt. Ik hoor hem bijvoorbeeld ook praten over allerlei populaire schietspelletjes waar ik natuurlijk niet zo blij van word. Gelukkig is hij ook veel buiten, maar een beeldscherm trekt als een magneet.
Omdat we deze kwestie straks met de andere kinderen ook krijgen, overwegen we nu een beeldscherm in de kamer te hangen. Om de kinderen ook een beetje thuis te houden door wat ouderlijk toezicht te kunnen uitoefenen wat schermgedrag betreft. Hoewel ik objectief gezien geen verschil bemerk tussen een groot televisiescherm of klein telefoonscherm, voelt dit best wel als een hele stap. Want beetje bij beetje verdwijnt het onderscheid tussen de wereld en de gelovigen. De tijdgeest dwingt ons als ouders om hier ook de juiste stappen bij te zetten, met als voornaamste doel om de kinderen ‘er bij’ te houden.
Heeft u misschien advies? En het klopt, het geloof zit ‘m niet in uiterlijke zaken, ook niet in een beeldscherm in de huiskamer, maar ik hoop dat u onze worsteling kunt begrijpen.
Antwoord
Beste vriend(in),
Wat goed dat je je van de gevaren van beeldschermen bewust bent. Inderdaad gaat het dan niet alleen (meer) om televisie, maar moeten we dit breder bezien. En je snapt natuurlijk dat het niet om de beeldschermen op zich gaat, maar vooral wat zich daar aanbiedt, wat ons aantrekt en waar we mee bezig zijn.
Natuurlijk kun je er voor kiezen je kinderen zolang mogelijk zonder beeldscherm op te laten groeien, maar vroeg of laat worden ze er mee geconfronteerd en meestal is dat al op de basisschool. Terecht dat je je weg dan zoekt in ‘begeleide confrontatie’, want dat is het eigenlijk. En thuis kun je inderdaad het schermgebruik en de schermtijd monitoren.
Ik merk dat je aarzeling vooral zit in de grootte van het scherm. Dat kan ik me ook wel voorstellen. Tussen een klein telefoonscherm en een groot televisiescherm zit ook nog wel een tussenweg. Je kunt een wat kleiner scherm ophangen of een laptop gebruiken.
Als je ervoor kiest een scherm in de woonkamer op te hangen, adviseer ik je dit te doen op een plaats waarbij je er enerzijds goed het zicht op hebt en anderzijds het ook niet zo’n centrale plaats geeft, waarbij telkens weer ieders ogen er naartoe getrokken worden. Kortom, geef het scherm een bescheiden plaats in de kamer, zodat je echt apart moet gaan zitten om het te gebruiken.
Maak afspraken over wat er wel/niet gekeken mag worden en maak afspraken over schermtijden. Maak ook gebruik van filtering en ouderlijk toezicht. Daar zijn diverse tools voor beschikbaar. Voed hierin je kinderen biddend op, waarbij je ze in afhankelijkheid van de Heere, stuurt en leidt, ook in de digitale wereld. Gods zegen gewenst.
Met hartelijke groet,
Ds. J. A. Mol
Lees ook:
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. Mol
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hier wel op een centrale plek. We kijken namelijk ook de kerkdienst mee op TV. Pas hadden we huisbezoek en werd daar wel een opmerking over gemaakt. Ouderling gaf aan dat zijn oog er steeds naar getrokken werd. Moet zeggen dat ik dat totaal niet meer heb, je went dus ook gewoon eraan.
Ter vergelijking: een nieuw schilderij bekijk je de 1e week ook steeds, daarna valt ie weg in de interieur.
Voor de meeste games is een tv vereist voor zover ik weet. Wij hebben ps4 en een nitendo switch. Beide kunnen niet op een laptop.
Wat ze zoal spelen: supermario, supermario party, boerderijleven, horsefarm, big brain academy... We bespreken ook met elkaar waarom we sommige games wel/ niet willen.
En wanneer de blik van een ouderling naar een t.v. wordt getrokken lijkt er iets niet helemaal oké met de ouderling.( Ik ga er wel vanuit dat de t.v niet aan stond. )
Mijn tips:
1. koop het scherm niet groter dan nodig, wij hebben 43 inch.
2. zet het scherm in een hoek van de kamer. Mocht je een keer met z'n allen willen kijken, het keurige voorbeeld is kerkdienst tijdens pandemie, dan moet de stoelen maar even verzet worden.
