Niet meer thuis voelen in toenemende gemeente

In onze omgeving lijkt er veel kerkelijke/geestelijke verwarring te zijn. Op zondag komen er veel onbekenden in de kerk. Tegelijkertijd gaan veel gemeenteleden over naar een andere gemeente. Bij onze gemeente waar we vanaf het begin (scheuring Hervormde Kerk) al bij zijn, komen steeds meer mensen kerken op zondag. Zelfs zoveel dat het kerkgebouw te klein is en men in de hal en zaaltjes zit.

Nu worden er ook veel mensen na een tijdje lid. Wij als echtpaar/gezin hebben hier een dubbel gevoel bij. Het is heel fijn dat mensen de Heere ook willen dienen. De andere kant is dat het gemeente-zijn erg veranderd is. Waar voorheen meeleven was omdat je eigenlijk iedereen kende, is dat nu bijna weg. Ook op Bijbelstudie/gemeenteavonden zijn er onbekende gezichten, waardoor open geestelijke gesprekken moeilijk zijn. We maken ons hier zorgen over. Is het gemeente-zijn niet een belangrijk onderdeel van het geloof; het meeleven in praktisch en geestelijk opzicht? Het wordt nu zo afstandelijk/anoniem lid zijn.

En mag de kerkenraad iedereen aannemen die lid wil worden? Zijn er ook redenen om het te beperken, zoals de grootte van het kerkgebouw/praktische redenen? De gedachte kwam op om dan maar zelf naar een kleinere gemeente te gaan, maar dit willen we niet zomaar doen. We zijn er getrouwd, belijdenis gedaan, kinderen gedoopt, avondmaal gehouden. Maar we missen heel erg het fijne gemeente-zijn en meeleven met elkaar van toen de gemeente nog kleiner was.

Als de groei van uw gemeente is zoals in Handelingen 2, dan is er toch alle reden om dankbaar te zijn? De Heere deed dagelijks tot de gemeente die zalig werden. Het was zelfs zo dat op de Pinksterdag de apostelen aan het tellen waren, maar de toeloop zo groot was dat ze niet meer exact wisten hoe veel bekeerlingen er waren en  Lukas daarom schrijft: omtrent 3000. 

Maar ik denk dat u met andere omstandigheden te maken heeft. En niet alleen in uw omgeving, maar binnen veel kerkelijke denominaties is er sprake van kerkelijke/geestelijke verwarring. Het heeft te maken met het feit dat men niet meer volhard in de leer van de apostelen, zoals de eerste christenen deden, en er daarom ernstige afwijkingen zijn in de leer ter linker- en ter rechterhand. Als alle gemeenten vandaag zouden leven zoals we lezen in Handelingen 2: 41-47, dan zou er geen sprake zijn van verwarring en verdeeldheid. Dat mensen op zoek gaan naar een andere gemeente kan dus te maken hebben met het feit dat men een evenwichtige Bijbelse prediking begeert die niet afwijkt van de leer van de apostelen. Dat is alleen iets om dankbaar voor te zijn. Voor zulke mensen moet er dus plaats zijn in de gemeente waartoe u behoort. Het afstandelijke wat u vreest zal  heus wel verdwijnen als het Woord en de Heilige Geest samen brengt.
 
Het gebeurt helaas maar al te veel dat men van gemeente verandert omdat men op zoek is naar meer vrijheden en niet gebonden wil zijn aan allerlei regeltjes en tradities. Het is bekend dat sommigen van gemeente veranderen om eventuele tuchtmaatregelen tegen hen te ontlopen. Het is daarom belangrijk dat de kerkenraad goed weet waarom iemand lid wil worden van de gemeente. In de meeste gevallen wordt  men voorlopig een jaar lang gastlid. Bij het definitieve lidmaatschap zal men op de derde belijdenisvraag het ja-woord hebben te geven, namelijk “dat men in de gemeenschap van de … Kerk, en onder haar opzicht, getrouw zal zijn onder de bediening van het Woord en van de sacramenten, volharden in het gebed en in het lezen van de Heilige Schrift en naar de u geschonken gaven medewerken aan de opbouw van de Gemeente van Christus” (Zo was de tekst destijds uit het Dienstboek van de Nederlandse Hervormde Kerk).

Ik neem aan dat u uw zorgen hebt gedeeld met uw kerkenraad. Hou er rekening mee dat er nergens een volmaakte gemeente te vinden is, klein of groot. Ik moet denken aan het verhaal van twee kerkgangers. De een zegt tegen de ander: ik ben nog steeds op zoek naar een volmaakte gemeente. Waarbij de ander terecht opmerkt: maar als jij zo’n gemeente zou vinden, houdt er rekening mee dat zodra jij daar binnen stapt, die gemeente ook niet meer volmaakt is.
 
Ik zou u willen aanraden om te blijven in de gemeente waartoe u behoort om zelf in praktijk te brengen wat Paulus schrijft in Filippenzen 1: 9-11: “En dit bid ik God, dat uw liefde nog meer en meer overvloedig worde in erkentenis en alle gevoelen; opdat gij beproeft de dingen, die daarvan verschillen, opdat gij oprecht zijt en zonder aanstoot te geven tot de dag van Christus; vervuld met vruchten der gerechtigheid, die door Jezus Christus zijn tot heerlijkheid en prijs van God.”

Ds. A. J. Schalkoort

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.J. Schalkoort

• Geboortedatum:
  05-10-1948
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

215 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven