Casual kleding in eredienst

Het valt mij de laatste tijd op dat steeds meer jongemannen naar de eredienst komen met een hoodie, spijkerbroek en sneakers. En dan merk ik als ouder ook dat dit steeds lastiger tegen te houden is. Deze kleding kan in de eredienst natuurlijk niet de bedoeling zijn. Kan hier plaatselijk/regionaal/landelijk iets aan gedaan worden? Bijvoorbeeld kledingvoorschriften? En zo niet; hoe bespreek ik dit met andere ouders? Aan iemand uit de Gereformeerde Gemeenten...

Hartelijke groet, een bezorgde moeder.

Bezorgde moeder, 

De zorg die u uit begrijp ik. De kerk is een plaats waar God in het bijzonder Zijn aanwezigheid wil doen blijken (denk aan wat we lezen in Mattheus 18:20). Niet zonder reden noemen we de kerk daarom “het huis van God.” Daar spreekt Hij door Zijn Woord tot ons. De gemeente die samenkomt, nadert daar voor Zijn aangezicht (Psalm 100:2). Dat gebeurt in het gebed, in het zingen en in het luisteren naar Zijn Woord. Dat mag onze houding tekenen en ook tot uiting komen in onze kleding. We moeten er ons in alles bewust van zijn dat de Heere daar ons ziet en dat we ons bevinden op een plaats die op een bijzondere wijze in het teken staat van de dienst van God en van Zijn heiligheid. 

Ik denk aan de raad die Salomo ons geeft in Prediker 4: “Bewaar uw voet als gij ten huize Gods ingaat” (vers 17).  Behartenswaardig is wat de kanttekening daarbij optekent: “Heb er acht op waar u gaat, als u naar den tempel gaat; u gaat niet naar een gemene (=gewone) plaats, maar naar een plaats die heilig is en aan heilige dingen toegeëigend; zodat men daar moet verschijnen in ootmoedigheid en met eerbied, als voor Gods aanschijn.” Je ziet dat ook terug in hoe Mozes het volk Israël opwekt om zich voor te bereiden op de ontmoeting met God bij de berg Horeb (Exodus 19:10-15). Ook al leven wij in een heel andere tijd, als wij naar Gods huis komen, moet dat zijn in een houding van eerbied en ootmoed.

U stelt vast dat de kledingstijl van jongemannen in de kerkdiensten meer dan eens op gespannen voet staat met eerbied voor God. Dat is iets moeilijks. Wat is hier aan te doen? Naar mijn oordeel is het goed om in de contacten die u zelf heeft met jongeren hier vriendelijk en in een geest van liefde iets over te laten vallen, bij voorkeur in één op één contacten (dus niet in een groep). In de contacten met andere vaders en moeders in de gemeente kunt u vragen hoe zij dit ervaren en hoe zij hier in de opvoeding mee omgaan. Spreek daarin maar uit wat uw zorg en verlegenheid is, wellicht geeft dat herkenning bij andere ouders en geeft u dit praktische handvaten.

U kunt ook richting de kerkenraad uw zorg uitspreken, zodat hier op catechisatie of in bijvoorbeeld in een kerkbode of in de prediking hier regelmatig aandacht voor wordt gevraagd. Hierbij hoort ook: Uitleggen waarom we dit belangrijk vinden, zodat jongeren dat begrijpen. Naar mijn oordeel is dit in een kerk niet op te lossen met kledingvoorschriften. Een kerkorde leent zich er niet voor om dergelijke zaken vast te leggen. Een kerkenraad of mag en moet leden in het algemeen wijzen op wat de Bijbel van ons vraagt. Ook kan zij degenen die in hun kleding onvoldoende uiting lijken te geven aan eerbied voor God hier persoonlijk op aanspreken. Maar de wijze waarop men zich kleedt blijft in eerste instantie de verantwoordelijkheid van gemeenteleden zelf.  

M. M. van Winkelen