Zorgen over vruchtbaarheid

drs. J. de Jongh-van Hoof | Geen reacties | 04-04-2024| 09:33

Ik ben een vrouw van 31 jaar en ik ben nu 2,5 jaar getrouwd met mijn man. We hebben een heel fijn en gelukkig huwelijk samen. Ik ben zo’n 1,5 jaar geleden gestopt met de pil. Enerzijds omdat ik liever geen hormonen meer wilde slikken en anderzijds omdat we voor de toekomst een kinderwens hebben en ik niet wist hoe snel mijn menstruatiecyclus weer op gang zou komen. Dit kwam vrijwel meteen en weer regelmatig op gang, maar we hadden nog even bewust geen gemeenschap op mijn vruchtbare dagen. We wilden nog even genieten van ons huwelijk samen en hadden bovendien had mijn man een nieuwe baan, wat voor hem de nodige energie vergde.

Onze kinderwens werd wel groter. Sinds het voorjaar vorig jaar besloten we wat losser te zijn en niet meer te letten op wanneer ik vruchtbaar zou zijn. We wilden het liever niet gericht plannen, maar er open in staan. Toen mijn vader deze zomer geheel onverwachts bericht kreeg dat hij ongeneeslijk ziek is, merkten we dat we nog meer verlangen naar, in de hoop dat mijn vader dat nog mag meemaken. Sinds september hebben we daarom (in elk geval) in de vruchtbare dagen om de 2-3 dagen gemeenschap. Ik houd mijn cyclus bij in een app, maar merk ook aan mijn afscheiding als mijn eisprong eraan komt. Bij twijfel heb ik al eens een ovulatietest gebruikt. Hoewel we er relaxed mee om proberen te gaan, merk ik dat ik toch wat zorgen begin te krijgen omdat ik nog niet zwanger ben geraakt. Zijn deze zorgen in dit stadium al terecht?

Welk advies heeft u, ook als het gaat om contact opnemen met de huisarts? Adviezen over wanneer/hoe vaak vrijen en gezond leven e.d. zijn we uiteraard al mee bekend. Verder vind ik het ook erg vervelend dat mensen uit onze omgeving aan ons beginnen te vragen of we een kinderwens hebben en vragen of het wel ‘lukt’. Allemaal erg lief en goed bedoeld, maar dit zorgt bij mij voor een bepaalde druk die ik liever niet wil voelen. Ik wil juist alles in Gods hand leggen, hoe het ook loopt. En dat probeer ik dan ook in gebed en vertrouwen te doen. Mijn man weet trouwens mijn zorgen hierover niet, omdat ik mijn zorgen niet groter wil maken dan nodig. Ik ben echter wel benieuwd in hoeverre hij deze zorgen deelt.

Algemeen: wanneer er geen zwangerschap opgetreden is na een jaar, adviseer ik om naar je huisarts te gaan. Vanzelfsprekend is dit na een jaar waarbij gemeenschap gericht is op conceptie (het liefst om de dag in de vruchtbare periode: dus vóór en in de vruchtbare dagen). Je hebt de meeste kans om zwanger te worden als je een paar keer gemeenschap hebt in de zes dagen voor je eisprong. De eisprong is twee weken voordat je ongesteld wordt. De meeste vrouwen die dit doen zijn dan in 1 jaar zwanger: ongeveer 80 procent. Na een jaar geprobeerd te hebben zwanger te worden, zal de huisarts nagaan of alles in orde is. Dit behelst onder andere: zaadonderzoek; navraag naar je cyclus/eisprong; nagaan of jullie een kans hebben op chlamydia (omdat deze de doorgankelijkheid van eileiders negatief beïnvloedt), nagaan of er sprake is van overgewicht, etcetera. Wanneer er uit dit onderzoek geen bijzonderheden komen, zien we dat een deel van de stellen alsnog zwanger wordt. 

Na weer een jaar rest circa 10 procent van de stellen die hun kinderwens nog niet vervuld zien. Hierbij spelen verschillende factoren een rol. Indien gewenst zal de huisarts hen verwijzen naar een fertiliteitskliniek. 

Zie ook www.thuisarts.nl.

Met vriendelijke groet,
José de Jongh

Dit artikel is beantwoord door

drs. J. de Jongh-van Hoof

• Geboortedatum:
  30-11-1967
• Kerkelijke gezindte:
  Zevende-dags Adventist
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Actief

272 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven