Drie discipelen vallen in slaap

Het viel me tijdens Bijbelstudie op dat de Heere Jezus Petrus, Johannes en Jakobus apart neemt zowel op de berg der verheerlijking als in Getsémané. Beide keren vallen ze in slaap. Ik vraag me af wat dat betekent? En wat we hieruit kunnen leren. Zelf dacht ik misschien: als ze niet met Hem kunnen waken, kunnen ze Hem ook niet verheerlijken. Maar ik heb geen idee of dit een goede gedachtegang is.

Wij weten niet waarom juist deze drie discipelen (Petrus en de beide broers Johannes en Jakobus) een aantal bijzondere gebeurtenissen van meer nabij meemaakten. Deze drie discipelen mochten mee naar binnen bij de opwekking van het dochtertje van Jaïrus (Lukas 8:51). Nee, daar vielen ze niet in slaap. Ze hebben daar iets van de heerlijkheid van hun Meester gezien.
 
Bij de andere gebeurtenissen lezen we inderdaad van het slapen van deze drie: bij de verheerlijking op de berg en in de hof van Getsémané. Bij de verheerlijking op de berg schrijven Mattheus en Markus echter niet over slapen (Mattheüs 17: 1-8, Markus  9:2-8). Alleen Lukas vermeldt van de discipelen dat ze bevangen waren door de slaap en toen ze wakker werden zagen zij de heerlijkheid van de Heere (Lukas 9:32). Daar willen ze wel blijven en dit moment vasthouden: Petrus wil wel drie tenten maken. Over dit gebeuren vertellen ze niets aan de anderen.

In Getsémané is het  anders. Jezus verweet het hen: kunt u dan niet één uur met Mij waken (Mattheüs 26:40)? Mattheus vertelt hierbij: hun ogen waren zwaar geworden (Mattheüs 26:43). Jawel, ze zullen best erg moe geworden zijn van deze dag en vooral van deze avond: het vieren van het Pascha, de ontmaskering van Judas, de instelling van het Heilig Avondmaal, het zingen van de lofzang het Hogepriesterlijk gebed. En toen moesten ze achterblijven, terwijl Jezus alleen verderop de hof ingaat. Je zou toch verwachten dat ze meebidden? Maar nee, Jezus gaat deze weg alleen. Ook in de gebedsworsteling met Zijn Vader. 

Dan vallen ze in slaap. Onvoorstelbaar !(?) Maar dit slapen van de discipelen  betekent echter nog niet dat ze niet geroepen zijn om te leven tot de eer en verheerlijking van hun God. Daartoe zijn ze ook na Pinksteren uitgegaan. Ook Petrus, die in Getsémané in slaap viel, is op de Pinksterdag klaar wakker en vol van de Heilige Geest.

Vanuit deze geschiedenis klinkt ook aan ons adres de oproep en de opdracht: waak en bid opdat u niet in verzoeking komt (Mattheüs 26:4). En die oproep om te waken wordt ook gegeven met het oog op de wederkomst: waak en bid, want u weet niet wanneer het de tijd is (Markus 13:33). Jezus zei: en wat ik tegen u zeg, zeg ik tegen allen: wees waakzaam (Markus 13:37).

Ds. W. C. Meeuse