Geslachte Christus

Ik (niet de vragensteller) zou toch graag wat meer duiding zien van een dominee/theoloog.

Dat het gebroken brood en de vergoten wijn geestelijk het gekruisigd lichaam en vergoten bloed van Christus zijn als we in geloof deelnemen aan het Heilig Avondmaal is duidelijk.

Maar aan het Avondmaal hebben we geen gemeenschap met het dode lichaam maar met de levende, opgewekte Christus. Die wel gekruisigd ís en gestorven ís (vt), maar niet gebleven is (tt). Dus kunnen we met recht zeggen dat we deelnemen aan een “dode Herder”? Ik zou zeggen, wel aan een “gedode Herder” maar niet aan een “dode Herder”.

Over “geslachte Christus” is niet problematisch als het als iets voltooid in het verleden opgevat wordt maar wel als het als iets dat nu nog het geval is opgevat wordt.

Terug naar voor de reformatie?

Het genoemde avondmaal is slechts een klein onderdeel in de Joodse rituele Pesach. Om de woorden goed te kunnen begrijpen slechts enkele onderdelen uit de rituele maaltijd.

1. De Eerste Beker: de Beker van Heiliging
Elke persoon vult zijn glas met wijn of druivensap.

Uitleg: Dit is de Beker van Heiliging. Het woord heiliging betekent apart gezet voor God. Joodse families denken terug aan de wonderbaarlijke daden die God deed om Israël te bevrijden (apart te zetten) uit Egypte. Wij herdenken dat Christus ons apart zette van de wereld als een heilige natie voor Hemzelf (1 Petrus 2:9). Iedereen drinkt de eerste beker.

Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninkrijk van priesters, een heilige natie, een volk dat God Zich verworven heeft om de grote daden te verkondigen van Hem die u uit de duisternis heeft geroepen naar Zijn wonderbaarlijke licht.
------
4. Het Breken van de middelste matse
De leider neemt de middelste van een stapel van drie vierkante matses, breekt deze doormidden, legt een helft terug tussen de overgebleven twee en wikkelt de andere helft in een servet. Nu verstopt de leider de ingepakte halve matse, terwijl de rest van de familie niet kijkt.

Uitleg: In de matses zien we een prachtig beeld, de drie dagen dat Yeshua verborgen in linnen doeken gewikkeld in het graf linnen verborgen werd (Marcus 15:46).
Josef kocht een stuk linnen, haalde Yeshua van het kruis en wikkelde Hem in het linnen. Daarna legde hij Hem in een graf dat in de rots was uitgehouwen en rolde een steen voor de ingang.
-----
6.De Tweede Beker: de Beker van de Plagen
Iedereen vult de beker voor de tweede keer.

Uitleg: Dit is de Beker van de Plagen. God stortte 10 plagen uit over Egypte, om Zijn macht te tonen en om het volk Israël te bevrijden. Dank God dat Hij Israël bevrijdde en dat Hij ook ons bevrijdt.
Vervolgens doopt iedere aanwezige een lepel in zijn beker en laat dan 10 druppels wijn op zijn bord vallen, terwijl hij alle plagen noemt: bloed, kikkers, luizen, vliegen, veeziekte, steenpuisten, hagel, sprinkhanen, duisternis en het doden van de eerstgeborenen. Tot slot drinkt iedereen uit zijn beker.
-----
12. Het Zoeken en Eten van de “Afikoman”
De “Afikoman” is het stuk matse dat eerder verstopt was. Het is tijd voor een spelletje en de kinderen mogen de verborgen matse gaan zoeken. Wie hem vindt krijgt een symbolische beloning – er wordt een losgeld betaald voor de “Afikoman”.
Wanneer hij gevonden is, wordt hij in stukken gebroken en aan iedereen uitgedeeld.

Uitleg: Yeshua zelf gebruikte een matse als beeld van Zijn offer toen Hij het brood brak tijdens het Laatste Avondmaal en zei: 'Dit is Mijn lichaam dat voor u gegeven wordt "(Lucas 22:19).

En Hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Dit is Mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken.’

13. De Derde Beker: De Beker van Verlossing
Iedereen vult zijn beker voor de derde keer.

Uitleg: Dit is de beker van de verlossing. Het woord verlossing doet denken aan een prijs die wordt betaald om iemand uit de slavernij vrij te kopen. De offerlam dat met Pesach geslacht werd, betaalde de prijs om het volk Israël te bevrijden uit de slavernij van Egypte. We weten dat Yeshua samen met Zijn discipelen uit deze beker dronk en zei: 'Drink allen hieruit. Dit is Mijn bloed, het bloed van het verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden’ (Mattheüs 26:27-28).

En Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun de beker met de woorden: ‘Drink allen hieruit, dit is Mijn bloed, het bloed van het verbond, dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden.
Drink de derde beker, tot Yeshua‘ gedachtenis.
-----
15. De Vierde Beker: de Beker van Dankzegging
Iedereen vult zijn beker voor de vierde keer.

Uitleg: Deze laatste beker is een herinnering aan Gods belofte aan Israël (Exodus 6:7):
"Ik zal jullie aannemen als Mijn volk, en Ik zal jullie God zijn."
Het Joodse volk ziet uit naar een gouden tijdperk waarin iedereen in vrede zal leven en herenigd zal zijn met God. In Joodse huizen is het traditie om af te sluiten met te zeggen "Volgend jaar in Jeruzalem", wat nogmaals verwijst naar hun uitzien naar de Messias.
Wij, als volgelingen van Yeshua, zijn ook door God gekozen om Zijn volk te zijn en we zien verlangend uit naar de terugkeer van de Messias, zodat we voor altijd bij Hem zullen zijn (1 Thess. 4:13-17).

Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Yeshua is gestorven en is opgestaan, moeten wij ook geloven dat God door Yeshua de doden naar Zich toe zal leiden, samen met Yeshua zelf. Wij zeggen u met een woord van de Eeuwige: wij, die in leven blijven tot de komst van de Eeuwige, zullen de doden in geen geval voorgaan. Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Eeuwige Zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Yeshua toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Eeuwige in de lucht tegemoet. Dan zullen we altijd bij Hem zijn.
Dus laten we aan het eind van de Pesachviering de vierde beker drinken, zeggende: "Kom, Eeuwige Yeshua!"

Ik zou persoonlijk meer vallen over 'geslachte' Christus.
Maakt het meer indruk als je het zo plat verwoordt? Het komt op mij respectloos over.

Het gaat er niet om wat we voelen of wat we vinden, maar wat het Woord zegt. In 1 Kor. 11:26 staat: "Want zo dikwijls als gij dit brood zult eten, en dezen drinkbeker zult drinken, zo verkondigt den dood des Heeren, totdat Hij komt." Dat is dus los van de opstanding (=levende Christus) later. Het gaat bij het avondmaal om een voor ons geslachte Zaligmaker. Wie daar in zijn/haar leven iets van heeft geproefd, kan het alleen maar uitjubelen: ja, ook geslacht voor mij! Openbaring 13:8 schrijft zelfs dat Hij geslacht is vanaf de grondlegging der wereld. Openbaring 5 zegt nota bene dat deze slachting nog steeds bezongen wordt in de hemel en ook Johannes zag Jezus, staande als geslacht. Dus tijdens het avondmaal ligt (voor de gelovigen) het Offerlam op tafel. Met alle respect, maar wie dit Lam op de tafel niet ziet of wil zien, heeft het (nog) niet begrepen.

@omega
Ik blijf het lastig vinden, het is een gedachtenis maaltijd,
Voor Zijn lijden:
Lucas 22

19 En Hij nam brood, en als Hij gedankt had, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis. 20 Desgelijks ook den drinkbeker na het avondmaal, zeggende: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, hetwelk voor u vergoten wordt.


Dit geschreven door Paulus:
1 Korintiërs 10

16 De drinkbeker der dankzegging, dien wij dankzeggende zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus? 17 Want één brood is het, zo zijn wij velen één lichaam, dewijl wij allen ééns broods deelachtig zijn.

Christus wordt niet opnieuw geslacht, nee je hebt deel aan Hem zodra je in Hem gelooft,
Het brood en de wijn is de onderstreping van het deel hebben aan het Lichaam van Christus, maar niet het Lichaam zelf wat op tafel ligt. Het is gedenken en geloven dat Hij voor mij gestorven is.

Ps. Het is pasen!
Lucas 24

5 En als zij zeer bevreesd werden, en het aangezicht naar de aarde neigden, zeiden zij tot haar: Wat zoekt gij den Levende bij de doden? 6 Hij is hier niet, maar Hij is opgestaan. Gedenkt, hoe Hij tot u gesproken heeft, als Hij nog in Galiléa was, 7 Zeggende: De Zoon des mensen moet overgeleverd worden in de handen der zondige mensen, en gekruisigd worden, en ten derden dage wederopstaan.

@Samanthi Zeker is het óók een gedachtenismaaltijd. Maar is het bij jullie niet meer dan? En wat gedenken we dan volgens jou?

@ Omega ik denken aan Zijn offer, Zijn Lichaam gebroken om mijn ongerechtigheid, Hij voor mij... maar daarom ligt er geen dode Herder of geslacht Lam op tafel, omdat Hij LEEFT.

@Samanthi Ja natuurlijk leeft Hij, maar dat gedenken we niet (lees het avondmaalsformulier). We gedenken aan de tafel Zijn dood, Zijn bitter lijden, Zijn sterven. En daarom kun je zeggen dat er een geslacht Lam op tafel ligt. Hij voor ons, omdat wij anders de eeuwige dood hadden moeten sterven. Jesaja zegt zelfs dat God er een behagen in had om Zijn Zoon te verbrijzelen. Zo groot en diep zijn jouw en mijn zonden en zo groot is Gods liefde. Voor de gelovigen ligt er dus niet alleen in geestelijke zin een geslacht, maar ook een verbrijzeld Lam op tafel. En dat is alleen te zien met ogen van het geloof. Voor alle anderen is het gewoon brood en gewone wijn.

@samanthi,

Ik snap je ergens wel.
Soms gaat een manier van spreken niet goed in je hoofd/hart. Ik kan me nog een gebedsbijeenkomst herinneren waar er veel gesproken werd over: “Je moet bij het kruis zijn.”

Opzich was dit waar en heel goed. Maar bij mij ging het vanbinnen niet goed. “Ik kan dat nu niet…” “Ik zie het nu niet…” en de duisternis werd steeds groter en het gebed steeds moeilijker.

Tot de Heere mijn hoofd als het ware weer ophief: “Kijk, naar boven… Hier ben Ik, Ik leef en hoor je gebeden. Zie, Mijn vriendelijke ogen…” En zo neemt Hij je weer bij de hand om Zijn werk voor jou te zien. Via de werkelijkheid nu naar toen en nu. He hebt de levende Christus nodig om Zijn dood te gedenken.

In Openbaring 5:6 wordt Hij getekend als het Lam staande als geslacht. Ja, Hij leeft. Maar Hij is de IK BEN. En Zijn bloed is van eeuwigheidswaarde. In Hebreeën 10:20 laat de Heere opschrijven dat we nu vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus. Op een versen en levenden Weg. Zo mag je naar binnen. De Weg terug. Die Hij nieuw voorbereid heeft door het gescheurde Voorhangsel. Dat is het vlees/lichaam van Christus. Op een versen en levenden weg. Daar staat dat Zijn bloed niet opdroogt. Het blijft altijd vers en warm.

@ omega en Yada

Ik begrijp de bedoeling... en stop over dit onderwerp...

Voor alle duidelijkheid het is en blijft voor ons Joden altijd een gedachtenismaaltijd. Maar wel en vol symboliek.

De matse die in een linnen doek gewikkeld wordt en verborgen wordt voor een bepaalde tijd verwijst naar de linnen doeken waarin onze Messias Yeshua is gewikkeld en begraven.

Het is ook geen toeval dat een matse de sporen van striemen vertonen door het bakproces. In die matse mogen wij de striemen zien die zichtbaar waren na Zijn geseling door de vreemdelingen.

Het breken van de matse is hoorbaar. Zo wordt het leven van de Messias gebroken en laat Hij aan ons in die symboliek weten dat Hij zich geheel vrijwillig heeft overgegeven om in onze plaats te willen staan. In het paradijs was onze relatie met de Eeuwige verbroken. Met het zichtbare en hoorbare breken accentueert Yeshua ons mensen ook Mijn Lichaam is eenmalig verbroken. De bereidheid van dat offer was er al van voor de grondvesting van de wereld. Hier vindt het plaats in de menselijke tijd.

Dan mag het voor een ieder duidelijk zijn dat Yeshua zich terecht als Het Levende Brood aanbied. Geen gegist brood, maar brood in de meest pure vorm de matse. Er hoeft niets toegevoegd te worden.

Hoe zit dat dan met de wijn? Wijn is wel gegist en wordt gedronken tijdens de seiderviering. Geen zure wijn, maar heel bewust die zoete wijn die symbool staat aan de vreugde van het verlaten uit de duisternis (Egypte) naar de volkomen bevrijding. Geen liters maar bescheiden gevulde bekers waaruit jong en oud tijdens de seider drinkt.

Ineens klinken de woorden van de Messias: ik zal niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok. Die vierde beker wordt door de Messias deze keer niet geschonken. De beker van de verlossing gaat nu voor Yeshua in vervulling. De verlossing zal plaats vinden op Golgotha.

Pesach wordt voor Hem abrupt afgebroken omdat Zijn taak nog afgemaakt moet worden. Wilt u nog meer symboliek zien in deze afgebroken Seidermaaltijd? Op het laatst, bij de vierde beker komt de verborgen matse naar voren. Juist die verborgen matse staat centraal met de vierde beker. Dat onderdeel wordt de maaltijd van Yeshua genoemd. De bevrijding is herdacht, de echte verlossing heeft letterlijk al plaats gevonden. Ook de opstanding heeft plaats gevonden. Of in de bovenzaal na de opstanding de vierde beker is gedronken is geen vraag meer. De aanwezigen daar doorzien de symboliek van de seider geheel. Er was een korte pauze nodig van slechts drie dagen en drie nachten. Precies zoals Yeshua hen van tevoren had uitgelegd.

Ineens overzien Zijn leerlingen het geheel: Hij is het Brood dat uit de hemel neerdaalt. Hij is het die de verlossing heeft bewerkstelligt. Hij is het die ook de Zijnen aanneemt, nadat de verlossing heeft plaats gevonden. Hij is het die de vervulling is in de beker van de dankzegging. Onze ogen mogen gericht worden op Hem Die het Brood des Levens is, maar ook Hen Die de dankzegging toekomt. Mogen ook onze ogen opengaan voor dat heil en de enorme bemoediging uit dat deel van de rituele Joodse Seider herdenking.

We kunnen dierbare herinneringen hebben aan iemand die is gestorven, maar een relatie (of zo je wilt gemeenschap) heb je met iemand die leeft. Daarom snap ik de vraag wel. De tekenen van het Avondmaal wijzen naar het sterven van Jezus, maar die hebben alleen kracht omdat Hij leeft.
Zie ook de oproep: “doe dit tot Mijn gedachtenis, totdat Ik kom.” Hij is bij het Avondmaal niet alleen Iemand uit het verleden, maar is er ook nu en in de toekomst.

@Ellenoor Als Johannes het Lam ziet, staande als geslacht is dat ook het heden. Nogmaals, het avondmaal gedenkt een geslachte Christus, niet een opgestane. Dat doen we met Pasen. Zo heeft ieder sacrament en heilsfeit zijn eigen betekenis.

@omega
"Staande als geslacht" gaat niet over Zijn dood, maar juist over Zijn overwinning.
Hij heeft de volmacht de zegels te openen.

@Jesaja40:
De beker van Yeshua staat in Psalm 116 toch? (kôs yᵊšûʿâ)

Psalmen 116:12-13 / STV
12 ‭Wat zal ik‭¹⁹‭ den HEERE vergelden ‭voor‭‭²⁰‭ al Zijn weldaden aan mij ‭bewezen‭?13 ‭Ik zal den beker der verlossingen‭²¹‭ opnemen, en den Naam des HEEREN aanroepen.

@Omega,
Jazeker, het gaat er om dat je Zijn dood gedenkt. Maar hoe(!) gedenk je Zijn dood? Wat is de betekenis van Zijn dood voor jou als Hij niet is opgestaan? Er zijn er die Zijn dood gedenken zonder Hem ooit ontmoet te hebben als de Opgestane. Maar wat gedenk je dan? Snap je? De diepte van Zijn lijden en liefde gedenken terwijl je mag delen in de gemeenschap en vreugde van de opgestane Levensvorst. Zijn naam vermelden! Dat is een ander gedenken dan alleen aan hoeveel Hij moest lijden. Want moest de Christus niet deze dingen lijden en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan? Dit is eigenlijk een heel belangrijk onderwerp waarover te weinig wordt gesproken. Het avondmaalsformulier is prachtig maar horen we nog wel wat er staat na zoveel eeuwen? De woorden kunnen zulke platgetreden paadjes worden. En staat er wel alles in? (Dat is een nadeel van het gebruik van formulieren.) Lees ook de berichten van Jesaja40 nog eens. Ze bevatten erg veel beelden van de instelling van het Pascha. Hoe de Heere bedoeld heeft dat het vanbinnen zal zijn.

@Samanthi,
Juist in het beeld, dat Johannes van Hem moet opschrijven, zie je beide zaken terugkomen. Hij leeft! Hij staat. Maar… samen met: ‘als geslacht’. Zodat je daar aan Zijn liefde herinnert wordt en gaat zingen zoals in al die hoofdstukken terug komt: Gij hebt ons Gode gekocht met Uw bloed. Gij zijt waardig om te ontvangen alle eer. Want zeg nu zelf: Waar zie je Zijn schoonheid het meest als je weet dat je met Hem bent opgestaan? In Zijn lijden toch? Mijn Liefste is blank en rood en Hij draagt de banier boven tienduizenden.

@Yada

Een vast onderdeel in de rituele maaltijd is het lezen en citeren uit de Psalmen 113 tot 118.

Ook andere citaten en teksten komen tijdens de rituele maaltijd aan de orde. De jongste kinderen mogen de vragen stellen. Meestal wordt hun dat voorgezegd.

Het beantwoorden van die vragen vergt een groot inlevingsvermogen en creativiteit van de ouderen om ieder jaar in eigen woorden de geschiedenis van de uittocht en de bevrijding samen te vatten. Dat is een uitdaging én een opgave om het zodanig te brengen dat jezelf als toeschouwer bij aanwezig bent geweest.

Een uiterst serieuze en leerzame Seider avond.

@Jesaja40

Heb nog wel wat vragen.

Dat zoeken van de ‘Afikoman’, waar heeft de Heere dat ingesteld? Die moet vóór de maaltijd verstopt worden en het is het ‘dessert’? ‘Dat wat na komt’ Maar dit is eigenlijk plaatsvervangend voor het lam?

En in eigen woorden vertellen dat is mooi maar waar komt dat vandaan? Ik lees alleen dit:

Exodus 12:27 / STV
27 ‭Zo zult gij zeggen: Dit is den HEERE een paasoffer,‭⁵⁸‭ Die voor de huizen der kinderen Israëls voorbijging in Egypte, toen Hij de Egyptenaars sloeg, en onze huizen bevrijdde! Toen boog zich het volk en neigde zich.

Wat is het verschil tussen Pesach en Seider?

Even een korte reactie tussendoor. Ik ben geen ervaren avondmaalgangster (!) maar zie het avondmaal het liefst en alleen als een 'gedachtenismaaltijd'. Het avondmaalsformulier alleen al daar krijg ik de kriebels van. Ik schrik daar voor terug. Neem de woorden 'zich een oordeel eten of drinken'. Dus wanneer ga je nu op de juiste manier aan? Dan ga ik in mijzelf wroeten naar vanalles en zal ik nooit kunnen...
En bij een gedachtenismaaltijd heb ik daar geen last van. Gewoon het simpele (?) herdenken.