Autisme-depressie-zelfdodinggedachten
Ds. C.J. Droger | 3 reacties | 14-03-2024| 11:45
Vraag
Ik ben een jongere en ik heb autisme. Ik heb nu al een jaar of drie last van somberheid en gedachten aan de dood. Eind 2022 werd bij mij een depressie vastgesteld, waar ik nu nog medicatie voor krijg. Mijn somberheid is hierdoor afgenomen, maar de gedachten aan de dood nog niet, integendeel. Het begint nu echt hinderlijk te worden in mijn leven, bijna obsessief. Ik denk elke dag zoveel aan de dood dat het dwanggedachten lijken te worden. Over het algemeen is dit passief, maar ik stel me wel vaak voor hoe ik dood zou kunnen gaan (zowel door bijvoorbeeld een ongeluk als door zelfdoding).
Ik ben bang dat deze passieve gedachten snel kunnen veranderen in actieve en ik iets ondoordachts doe. Deze gedachten hebben op een manier ook te maken met mijn geloof, omdat ik graag bij God zou willen zijn, hoewel ik inzie dat zelfdoding hier niet de manier voor is omdat ik niets te zeggen heb over mijn leven of sterven.
Op dit moment heb ik wel begeleiding i.v.m. mijn autisme, maar ik vind het lastig om hierover te praten omdat ik er geen verklaring voor heb en ik het moeilijk kan uitleggen. Zou iemand mij wat meer inzicht kunnen geven?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor het stellen van je vraag. Ik vind het moedig dat je dit via Refoweb aan de orde stelt. Het is iets heel kwetsbaars waar je mee naar buiten treedt en daar is moed voor nodig. Ik denk dat het goed is dat je dit gedaan hebt. Ik hoop dat mijn antwoord je wat verder mag helpen en dat het wellicht ook voor andere jongeren van betekenis zal zijn.
De combinatie autisme-depressie komt vaak voor. Veel mensen met een vorm van autisme worstelen niet alleen daarmee, maar kunnen ook te kampen krijgen met een depressie. Dat maakt je leven dubbel zwaar. Het was al ingewikkeld genoeg en dat is het met een depressie erbij nog meer. Heel goed dat je hulp gezocht hebt en je laat begeleiden.
De combinatie depressie-dood komt ook vaak voor. Ook daarin ben je geen uitzondering. Vanuit je autisme kan ik de ontwikkeling begrijpen die je schetst. En ik kan me je vrees voorstellen dat passieve gedachten aan de dood misschien nog eens zouden kunnen uitmonden in actieve gedachten daaraan, met alle gevolgen van dien. Mijn dringende advies is om ook over deze dingen met je begeleider te gaan praten. Hij of zij zal het herkennen en je handvatten kunnen geven hoe je ermee kunt omgaan. Een verklaring hiervoor hoef je niet te geven, het onder woorden brengen kun je, want dat heb je in je vraag prima gedaan. Blijf hier niet langer mee rondlopen, maar trek snel aan de bel. De sterke nadruk op de dood zal je depressie blijven beïnvloeden en je depressie je gedachten aan de dood. Die cirkel zal doorbroken moeten worden. Je begeleider zal daar vast bepaalde tools voor hebben.
Bij alles mag je blijven bidden om Gods zegen over je leven en om Zijn nabijheid en ondersteuning. De weg die je gaat, is niet gemakkelijk. Je hoeft hem echter niet alleen te gaan. Je weet toch wat de naam van God is? Die is “HEERE”. Dat betekent letterlijk: “Hij is erbij.” Dat wil Hij ook in jouw leven doen. Je bent er een paar gevouwen handen en gebogen knieën van verwijderd. De HEERE make Zijn naam waar, ook in jouw leven!
Met een hartelijke groet!
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als lotgenoot wil ik onderstrepen dat het belangrijk is om over deze gedachten te praten met je begeleider. Als je er niet over praat en ze wegstopt, dan worden deze gedachten juist steeds groter. Het lucht op als je hierover praat en de kans is groot dat alleen al daardoor de gedachten veel minder worden.
Je begeleider zal hier niet van schrikken, hij/zij komt dit veel vaker tegen.
Misschien ben je ook wel bang dat het bespreken van deze gedachten gevolgen zullen hebben die je niet wilt, zoals een opname. Mijn ervaring is dat zoiets ook echt niet zomaar gebeurt, je begeleider zal waarschijnlijk vooral met je in gesprek gaan over deze gedachten.
Veel sterkte!
Veel sterkte!!
